Dag 251 Het wordt weer tijd om te bepalen waar het allemaal om gaat.

Dat zongen Freek de Jonge en Bram Vermeulen in tijden dat politiek alles met voetbal te maken had (Oranje naar het WK in Argentinië, waar de suikeroom van Maxima president was ten koste van het leven van vele Argentijnse burgers) en er bevlogen politieke diskussies werden gevoerd. Met dat in herinnering bedacht ik me de laatste twee dagen dat het misschien beter is om de Algemene Beschouwingen door cabaretiers te laten voeren.
Tijd dus. Wat zei Freek daar ook weer over? Lees hieronder verder.

Maakbaarheid van tijd. /*\


"Als ik net zoveel geld had als tijd, dan had ik nu meer tijd dan geld", riep Freek de Jonge ooit in één van de shows uit de Neerlands Hoop-periode. Nu, vele jaren later, is tijd een kostbaar goed geworden. Sterker nog, we vinden het al lang gewoon dat tijd ook in geld wordt uitgedrukt. Een langere reis kost meer geld dan een korte trip, meer pensioentijd kost je ook meer geld en met efficiënt werken spaar je tijd en geld. Vrije tijd is alleen nog maar te koop. Tekort aan tijd veroorzaakt veel stress en vervolgens oplopende ziektekosten. En wat een geld er al niet te verdienen valt met een snel gereden Formule-1 wedstrijd in tegenstelling tot menig grootschalig bouwproject. Daar is het heel gewoon dat tijdslimieten worden overschreden, die bekostigd worden door de belastingbetaler. Een hele mooie is het begrip zomer/winter-tijd, dat meer met economische doelen te maken heeft dan met de vier jaargetijden. De zon komt op, de zon gaat onder, maar wij bepalen zelf wel hoe laat.
Het begrip tijd is een door de mens zelf bedacht fenomeen dus is het ook volstrekt logisch dat we de tijd maakbaar willen houden. We kunnen wat dat betreft de klok niet meer terug draaien. Stel je voor dat er ineens geen tijd meer zou zijn! We zouden nooit meer te vroeg of te laat op een afspraak kunnen komen. Treinen rijden weer meer op electriciteit dan op spoorboekjestijd. Je hoeft je niet meer druk te maken of je wel genoeg bij-de-tijd bent. Tijdsdruk en deadlines vallen weg. De zomer bepaalt zelf wel wanneer de winter mag komen en dat is heus niet op 29 oktober om 3.00 uur. Maar ja, als we zo beginnen zijn we nog lang niet jarig. Jong of oud zijn bestaat dan helemaal niet meer.

Ho even, zult u nu denken, time-out! Jong of oud bestaat niet meer? Maar je kunt toch zo aan iemand zien hoe lang hij/zij al meegaat?
Juist. Dat gaat vanzelf. Daar hebben we geen kalender bij nodig. Er wordt wel flink geknutseld aan de tijd van leven die we hebben, maar we gaan onverbiddelijk nader tot de dood. Ook al beleven we ooit nog eens de tijd dat we met gemak hondervijftig kunnen worden en er met de nodige mooimaakmiddeltjes nog heel patent uit kunnen zien, het leven wordt toch bepaald door het ritme van geboorte en dood. Net zoals de zonsopkomst- en ondergang het ritme van de dagen bepalen. Dat is geen ritme die in een vaste en eeuwigdurende beat van zestig tikken per minuut voortklopt. Het varieert telkens weer.
Een strak en overzichtelijk geheel van seconden, tijdszones en kalenders ziet er mooi uit maar het levert vaak genoeg verstoringen in de balans op. En nu vraag ik me af: wat zou er gebeuren als we zouden leven naar dat wisselende ritme en niet naar het getik van de klok? Zouden hele economieën instorten? Wordt het een helse chaos op de wereld? Zou het veel geld kosten om een andere tijd te creëren? Hoe zou onze balans er uit gaan zien?

Labels:

Dag 250 Ingocnito.

Het gebruik van nicknames is een bekend verschijnsel op internet. Gek toch, mensen treden naar buiten maar doen dat het liefst ingocnito. Degenen die helemaal niet willen opvallen (let maar niet op mij; ik ben er wel maar ik ben het niet....) kunnen beter wegblijven van het wereldwijde web (lees hieronder verder).
Komend weekend gaat de bezem door de rechterkolom. Houdt u die dus even in de gaten? Mocht u nog gehecht zijn aan bepaalde zaken daar, laat het dan weten; tenslotte moeten reorganisaties geen onnodige slachtoffers veroorzaken.

Anoniem surfen.

Je gaat het internet op maar je wilt niet dat anderen weten dat je er bent. Je wil ook niet dat anderen er achter komen bij welke websites je zoal op bezoek gaat. Als je echt anoniem wilt blijven is er voorlopig maar één oplossing: sluit je pc en doe er helemaal niks meer mee. Zelfs technische oplossingen die jouw anonimiteit kunnen waarborgen zijn niet veilig, want die kunnen in beslag worden genomen door justitie, aldus een artikel in het NRC.
De vraag die hierbij rijst, heb ik al eens eerder gesteld: Waarom zouden we anoniem willen zijn? Hebben we iets te verbergen? Laat ik mijn gedachten hierover eens op een rij zien te krijgen (rij = mooi overzichtelijk geheel, tevens toestand van immobiliteit, je komt er dus niet mee vooruit. Het aardige van internet is dan weer, dat er zoveel anderen zij die hier wel een oplossing voor weten).
1. Het is een misvatting dat internet een speelplaats zou moeten zijn, waar je ten alle tijde op kunt om te doen en laten wat je wilt. Internet is een openbare ruimte, net als de straat. Zodra je de straat opgaat kun je door anderen gezien worden en daar passen de meeste mensen hun gedrag ook op aan. Dus dat geldt dan toch ook voor het internet?

2. Anonimitiet is al lang een idee-fixe. De tijd is voorbij dat alleen bekende politici, filmsterren, schrijvers en wetenschappers de mediaruimte vullen. Ook 'de-gewone-mens' krijgt de gelegenheid zichzelf te etaleren in televisiespelletjes, datingprogramma's, afslankwedstijden en klisma-shows. Internet biedt de mogelijkheid niet alleen een plaatselijke bekendheid te worden, maar ook wereldwijd het wel en wee van je familie 'in the picture' te brengen. De explosieve groei van weblogs is daar een voorbeeld van. En velen vinden het prachtig dat op Google Earth te zien is hoe ze in hun achtertuin uit hun neus liggen te eten. Mensen willen dus helemaal niet anoniem zijn?
3. Er zijn wel serieuze redenen om te willen ontsnappen aan de contole van overheden en commerciële bedrijven. Ik schaam me niet voor mijn politieke mening, maar ik heb echt te weinig koffie en koekjes in huis om een compleet AIVD-team op bezoek te krijgen nadat ik een voor de overheid onwelvallige opvatting op het internet heb geplaatst. En al die spam ben ik meer dan zat. Eén keer de zinsnede 'dat staat als een paal boven water' gebruikt en je kan weer dagenlang aanbiedingen over potentie-versterkende middelen en incontenentieluiers uit je mail vissen. De maatregelen die een particuliere internetgebruiker tegen dat soort inmenging in de privé-sfeer kan nemen, zijn nog lang niet goed genoeg.
En hier loopt mijn rijtje volledig vast. Welke oplossing ik ook bedenk, er zitten telkens teveel haken en ogen aan om het nog leuk te houden. Zijn we nu dan al zover? Internet bestaat nog maar net en de lol voor de particuliere gebuiker is er al flink af. Niet alleen door spam, maar ook omdat steeds meer informatie niet langer gratis toegankelijk is. Dus: stoppen met internetgebruik en een andere leukigheid verzinnen?
4. Schiet me nog één gedachte te binnen: als nu iedereen (wereldwijd, jong en oud, arm en rijk) op wat voor manier dan ook toegang krijgt tot het internet, dan wordt overheidscontrole een te kostbare zaak en ook spammen gaat in de papieren lopen. Hopelijk worden dat soort acties dan een stuk beperkter. Tegelijkertijd wordt zo de mogelijkheid gecreëerd om kennis- en taalachterstanden in te lopen. En de sociale netwerken breiden zich uit. Of is dit nou weer zo'n typische naïeve peterspagina-oplossing?

Dag 249 Rookontwikkeling.

De Algemene Beschouwingen leveren zeker af en toe vermakelijke tafereeltjes op. De algemene indruk van de redactie is echter dat er wel enige rookontwikkeling plaatsvindt, maar dat er van 'burning down the house' geen sprake is. Dat vindt onze afgevaardigde in het parlement jammer (lees hieronder verder).
Ondertussen heb ik wel hoofdpijn van het rekenen. Welke cijfers kloppen nu eigenlijk? Die van het kabinet,die van het Sociaal en Cultureel Plan Bureau of die van de oppositie? Zelfs met behulp van het telraampje van Femke Halsema kom ik er niet uit.

Algemene beschouwingen.

Wat? Is er alweer ergens een brandje dat geblust moet worden?

"Meneer de voorzitter, ik verbaas me erover dat het kabinet ijskoud beweert dat ons land, dankzij het beleid van de afgelopen jaren, weer in de vaart der volkeren is opgenomen.
Ik moet toegeven dat het kabinet menig brandende kwestie heeft aangepakt. De wijze waarop dat is gebeurd roept vragen op. Nu heeft elk kabinet zo zijn methode. We herinneren ons nog de 'kaaschaaf'-methode. sterk verwant aan de methodiek van 'het snoeimes'. Dit kabinet exelleert in het bevriezen van de uitgaven.
Meneer de voorzitter, ik kan daar niet warm voor lopen. Vooral omdat de koele cijfers van het SCP aantonen dat slechts een deel van de bevolking profiteert van het kabinetsbeleid profiteert. We kunnen dus stellen dat het kabinet de zorg voor alle burgers ondergeschikt heeft gemaakt aan haar eigen belang. Is dit kabinet soms door ijdelheid gedreven en denkt men door de "vries'-methode een eeuwig leven te bereiken?
Meneer de voorzitter, ik hoop vurig van niet."

Dag 248 Gedrag onthouden.

Weet je niet meer hoe je je moet gedragen? Geen nood, er is altijd nog wel een of andere gedragscode. En zit daar niks van je gading bij dan bedenk je er zelf één. Weet je niet hoe dat nou weer moet dan is er hulp (lees de bijdrage van vandaag).
Voor wie zich wil vermaken over menselijk gedrag: ga naar de nieuwe film van Alex van Warmerdam (zie rubriek Krenten uit de pap, in de rechterkolom).

Hulp bij gedragscodes \|/

Gedragscodes zijn er te kust en te keur. Van reclamecodes tot de Tabaksblat-code, van gedragscodes voor de bescherming van persoonsgegevens tot codes voor maatschappelijk verantwoord ondernemen, van gedragscodes voor zoekmachines tot odes voor het gebruik van ICT-middelen. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden van officiële, vastgelegde codes. Er zijn even zoveeel stilzwijgende codes die gelden binnen bepaalde grote en kleine gemeenschappen (van een complete bevolkingsgroep tot een individueel gezin).
Iemand die op een reclameburo werkt, zijn/haar kind naar de Vrije School stuurt en zelf in het weekend naar de voetbalclub gaat, kan met een aantal zeer uiteenlopende gedragscodes te maken krijgen. Dat is nog te overzien, maar er worden bijna dagelijks nieuwe gedragscodes ontwikkeld dus het is niet zo gek dat niemand alle codes kent. En logisch dat er ook wel eens wat mis gaat. De redactie hier veerde dan ook onmiddelijk op toen hij ergens de kop 'Hulp bij gedragscodes' ontwaarde. Dat werd tijd! Krijgen we nu eindelijk een helder overzicht van alle gedragscodes? Keurig op alfabet of mooi gerangschikt naar beroepsgroepen of maatschappelijke sectoren?
Groot was de teleurstelling toen het om een 'Handreiking Gedragscodes' bleek te gaan, een soort handleiding die je kunt raadplegen bij het opstellen van gedragscodes. Niks overzicht! Gewoon een boekje met tips om het allemaal nog onoverzichtelijker te maken.
Wat is het toch een typisch product van geloof in maakbaarheid, zo'n code. En wat is het ook ontzettend 'mosterd-na-de-maaltijd'. Meer een vorm van hermaakbaarheid. Zodra er ergens ongewenst gedrag wordt gesignaleerd, wordt er een nieuwe gedragscode tegen aan gegooid. Deze werkwijze is geheel in tegenspraak met de opvatting 'voorkomen is beter dan genezen' en werkt dus niet.
Zijn er, sinds de oprichting van de Reclame Code Commissie, geen onbehoorlijke reclames meer? Is er geen ongewenst gedrag meer in de openbare ruimte na de opstelling van tal van codes in gemeenten en wijken? Zijn fraude en belangenverstrengeling historische verschijnselen geworden na de Code Tabaksblat?
Jammer genoeg niet. Het enige positieve puntje is, dat ongewenst gedrag nu duidelijker omschreven is en beter aangepakt kan worden. Maar dat soort gedrag is bij lange na de wereld nog niet uit.
Hoe lossen we dat op? Mmmm, 's even denken.....
Ah! Ik weet het! We stellen de gedragscode 'Voorkomen is beter dan genezen' op. In plaats van geld en energie te steken in alsmaar nieuwe codes, wordt het onderwijs verbeterd. Reclames worden niet achteraf, maar vooraf getoetst. En de kijkwijzer (ook zo'n code) kan afgeschaft worden want we stoppen met het uitzenden van beelden die ons zieke en verwrongen rolpatronen voorschotelen.
Wat zegt u? Dat zijn ook nogal marginale oplossingen, waar het nodige op af te dingen valt? Helemaal mee eens! Maar zolang het kennelijk onmogelijk is de materiële en geestelijke rijkdom voor iedereen beschikbaar te maken, zullen we het met marginale oplossingen moeten doen.

Labels:

Dag 247 Overleven.

Op de valreep probeert het kabinet nog het nodige goeds te doen, in de hoop de verkiezingen te overleven. Wrang onderdeel daarbij is de 'Denk vooruit'-campagne (lees hieronder meer).
Wie dit soort nieuws te aangrijpend vind, kan altijd nog naar onze rubriek "Krenten uit de pap" (rechterkolom), met vandaag weer wat nieuwe items.

Rampestampen.

In Steenwijkerland krijgt elk huishouden een rampen-bewaar-kaart. Het initiatief maakt onderdeel uit van de campagne 'Denk vooruit', waarmee de overheid de burger bewust wil maken van risico's bij rampen en tevens tips geeft hoe te handelen bij plotselingen calamiteiten. Ik zie uw wenkbrauwen al naar het plafond vliegen, want als gezond denkend burger bent u zich er zeer wel van bewust hoe een Schipholbrand en een gifschip-ramp te voorkomen. Het getuigt dus van behoorlijk wat cynisme dat juist een tekortschietende overheid met zo'n campagne komt.
Maar die rampen-bewaar-kaart is wel een goed idee. Het huidige kabinet (inclusief de vorige edities) heeft al zoveel rampen op zijn naam staan dat ik ze niet allemaal heb onthouden. Met zo'n kaart weet ik in één blik weer of het nu wel of niet een rampzalig kabinet was.
De rampen-bewaar-kaart kan voor de burger dus een goed hulpmiddel zijn bij het beoordelen van de nationale leiding. Aan het begin van elke kabinetsperiode krijgt elke burger een lege spaarkaart. Mocht er zich vervolgens een ramp voordoen waar de overheid mede verantwoordelijk voor is, dan wordt deze met naam en datum op de kaart gestempeld. Wordt het laatste vakje van de kaart bestempeld, dan is de maat vol en wordt het kabinet naar huis gestuurd en mag het niet meedoen aan de verkiezingen. Blijft de kaart leeg, dan worden er helemaal geen verkiezingen gehouden. Men doet het dan zo goed, dat doorregeren geen enkel probleem is.
Zou die rampen-bewaar-kaart er al geweest zijn ten tijde van Balkenende I t/m III, hoeveel stempeltjes zouden er dan op mijn kaart staan?

P.S. Interessant onderdeel van de campagne is de site www.crisis.nl alwaar u, door het intoetsen van uw postcode, erachter kunt komen welke risico's uw woonplaats heeft. Opvallend is dat de ene postcode meer factoren oplevert dan de ander. Nu nog even uitzoeken welke postcode bij het meest rampzalige gebied hoort.

Dag 246 Nep.

Stond N.E.P. ooit voor Nieuwe Economische Politiek, een begrip uit de voormalige Sovjet-Unie dat in 1929 een roemloze dood stierf, nu zou het kunnen staan voor Neppen En Pinnen. Dat moet eens afgelopen zijn en misschien kan de Nieuwe Economische Pinmarkt daartoe bijdragen (lees hieronder meer).
Voelt u zich na het lezen toch bij de neus genomen, laat het de redaktie weten.

Binnen met pinnen \|/

Tik in je nieuwszoekmachine het woord 'pinnen'of 'pinpas' en de meeste hits gaan over pincode-criminaliteit. Vorige week was in de media te lezen dat de pinpasfraude vorig jaar was verminderd. Tegelijkertijd werd gemeld dat pinfraudeurs steeds slimmer worden. Zij hebben helemaal geen innovatie-subsidies nodig om zich te ontwikkelen. Eén van de nieuwste vondsten is de nep-winkel. U leest het goed: een winkel waar je flink genept kan worden. Tja, de vooruitgang der techniek kent zijn zegeningen èn tekortkomingen.
Ik zal u eerlijk bekennen dat ik meer bewondering heb voor geboefte dat tunnels graaft om een bank te beroven of moeite doen een geniale treinroof in elkaar te zetten dan voor criminelen die het voorzien hebben op argeloze bejaarden en slordige flappentappers. De oplossing is natuurlijk: schaf al het geld af. Pinnen is dan niet meer nodig. Maar dat is zo'n typische peterspagina-oplossing die voorlopig tot het rijk der utopische fantasieën gerekend moet worden.
Aan meer haalbare oplossingen wordt druk gewerkt door de banken. Geen pincode maar vingerafdruk-scan of gezichtsherkenning. Het vervelende van dat soort maatregelen is dat ze allemaal geld kosten. De prijs voor bescherming van de klant wordt uiteindelijk betaald door diezelfde klant. Met dank aan de heren en dames pinfraudeurs. Zolang we het wel met dit soort oplossingen moeten doen, is het misschien een aardig idee om naast de nep-winkel ook een nep-bank te openen. Nep-employees van die bank gaan naar de nep-winkel van de pinfraudeurs, laten hun pinpas rippen, waarmee de boeven bij de nep-bank geld op kunnen nemen. Nep-geld natuurlijk. In gewone winkels valt dat geld niet uit te geven omdat er onmiddelijk een groot alarm afgaat als het nep-geld gescand wordt. Niets aan de hand, het mag worden gespendeerd in nep-winkels waar tal van leuke en mooie nepartikelen te koop zijn: van lege aanstekers tot klapsigaren, nepsigaretten en fopspenen, mosterd na de maaltijd en andere etenswaar die ver over de houdbaarheidsdatum is, luchtgitaren en blaaskaken. De mooiste is deze week in de aanbieding: gebakken lucht.
Zo ontstaat er een geheel eigen economietje: de Nieuwe Economische Pinmarkt, waarbij de fraudeurs lekker bezig blijven zonder dat de doorsnee-pinner er last van heeft.

Labels:

Dag 245 Vox populi.

Bij verkiezingen gaat het er toch om wie de meeste stemmen van het volk krijgt. Om dat te bereiken worden er soms opvallende campagnes gevoerd, waarbij het er verdacht veel op lijkt dat de populariteit dan een enkele partij-kandidaat belangrijker is dan de inhoud van het verkiezingsprogramma (zie de bijdrage van vandaag hieronder).
De redaktie is ook niet vies van dat soort strategieën. Gisteren stond dit weblog al op de 18e plaats in de bnn-weblog-top-40. Stemt u nog even door?

Stemmen is makkelijker dan kiezen <>

In België vinden volgende maand gemeenteraadsvekiezingen plaats. Ook onze zuiderburen worstelen dus met de vraag op wie ze zullen gaan stemmen. In Gent wordt het de kiezers makkelijk gemaakt. Dat wil Lien Braeckevelt van de partij sp.a-spirit ons doen geloven. Dat sp.a staat voor sociaal, progressief en alternatief. Mevrouw Braeckevelt denkt te weten waar ze haar kiezers vandaan moet halen: het groeiende Youtube-publiek. Niet alleen op haar weblog, maar ook op Youtube voert ze campagne. Drie filmpjes moeten duidelijk maken dat stemmen (op Lien natuurlijk) een stuk makkelijker is dan een jurk kiezen of in een restaurant een keuze van de menukaart te bepalen. Met het derde filmpje wil ze, geloof ik, duidelijk maken dat zij een nieuw hoogtepunt in de belgische politiek is. (bron: speedzone.be)
Amusant is het wel maar wordt het de kiezer echt makkelijker gemaakt? Jawel! Het is voor menig kiezer een hele klus om alle partijprogramma's door te spitten en ook nog eens op de hoogte te geraken van de standpunten van individuele politici. Op dit weblog heeft u al vaker kunnen lezen dat een keuze maken uit een overweldigend aanbod verdraaid lastig is. Het is een stuk makkelijker om af te gaan op de presentaties van de mennekes en vraawkes (u leest het goed: presentaties en niet prestaties). Het blijft wel een beetje vreemd dat met name "progressieve" en "alternatieve" mensen er voor kiezen gebruik te maken van modieuze trends (zie ook Maakbaarheid is een trend), want wordt er dan werkelijk een alternatief geboden?
Lien Braeckevelt brengt wel een glimlach op de gezichten van de moedeloze kiezer. Dat verdient wel waardering. Humor, in die zin dat we meer om onzelf en om elkaar kunnen lachen, zou veel conflicten de wereld uit kunnen helpen. Mocht de campagne van Gentse Lien succes hebben dan is het hier wachten op filmpjes van Verdonk die maar geen keuze kan maken welk schattig hondje ze uit het asiel zal redden of Louwiese van der Laan die al zappend twijfelt tussen Gooise vrouwen, Desperate housewives of Sex and the city. Wat zou u op Youtube zetten voor de nederlandse kandidaten?

Labels:

Dag 244 Uitgeblust.

Hebben we deze week nu alle brandjes wel gehad of zal het kabinet nog met een stuk of wat leuke opstekertjes komen? De redaktie hoopt van wel omdat het altijd inspireert tot de nodige weblogjes. Voorlopig is de redaktie echter helemaal uitgeblust en gaat het dit weekend wat rustiger aan doen. Wat dat inhoudt ben ik even vergeten, maar ik ben dan ook geen uitgeslapen fruitvlieg (lees daarover hieronder meer).

Herinnering wakker houden.

Zijn fruitvliegjes mensen? Nee, een vlieg is een vlieg, een mens da's heel wat anders. Al sinds de middelbare school heeft uw redacteur zo zijn twijfels over onderzoeken met fruitvliegjes die uitkomsten hebben, die ook op mensen van toepassing zouden zijn.
Eén belangrijke overeenkomst heeft de mens wel met een vlieg: regelmatig raakt het verstrikt in een of ander spinneweb. Het politieke web, het world wide web of het web van codes, keuzes en maakbaarheid. Het is dan ook niet vreemd dat de mens af en toe flink de aanval inzet op spinnen.
Maar goed, bij VPRO's Noorderlicht lazen we dat de echte vliegjes hebben aangetoond dat er een verband bestaat tussen slapen en onthouden. Hoe beter je slaap, des te beter functioneert het geheugen.
Wat is dat nou weer voor conclusie? Als je slecht slaap gaat alles minder soepel. En als je helemaal niet meer slaapt dan raak je uiteindelijk flink gedesoriënteerd, ga je je gedragen als een zombie en je hele gezondheid krijgt een aardige oplawaai.
Een minder goed functionerend geheugen komt tamelijk veel voor op hogere leeftijd. Hebben ze nou ook onderzocht hoe het zit met het geheugen van een 85-jarig fruitvliegje met een solide nachtrust? Niet dus, vooralsnog halen fruitvliegjes zo'n leeftijd niet. Wat heb je dan eigenlijk aan onderzoeken met fruitvliegjes?
Nu ben ik ineens vergeten waar dit over moest gaan. Maar ja, de redactie had dan ook een erg goede nacht waar alleen van slapen niet zo veel kwam.

Dag 243 "Redaktie peterspagina stapt op?"

De redaktie heeft overwogen op te stappen na de heetgebakerde berichtgeving van gisteren alhier, waarbij een poging werd gedaan kabinetsleden zwart te maken. Het artikel "Nablussen in de polder" gaf aanleiding tot een nader onderzoek en de redaktie voelde er niet zoveel voor de uitkomst daarvan af te wachten. Ook een weblogger heeft zich aan bepaalde gedragscodes te houden. Toch?
Maar na ampele overwegingen is besloten het werk hier voort te zetten. De redaktie is niet de enige die, ondanks verhitte diskussies, rustig zijn broeierige plannetjes kan blijven presenteren (houdt het hoofd koel en lees hieronder verder).

Gedragscode bij brand. \|/

Als BHV-er (bedrijfshulpverlener) leer je dat je bij brand niet meteen wegloopt, maar eerst actie onderneemt om collega's en bezoekers in veiligheid te brengen. Die actie dient zodanig uitgevoerd te worden dat je niet je eigen veiligheid in gevaar brengt, want anders loop je het risico als hulpverlener te worden uitgeschakeld en dan heeft niemand meer wat aan je.
Nu is een gedragscode één ding, de praktijk kan heel wat anders zijn. Een paar voorbeelden maken duidelijk dat een doorsnee BHV-er behoorlijk in verwarring gebracht kan worden betreffende de interpretatie van zo'n gedragscode. Als verantwoordelijke ministers al heel verschillend reageren op hete kwesties, wat mag je dan nog verwachten van een eenvoudige BHV-er?

"De grond wordt te heet onder de voeten."
En dus stappen Donner en Dekker op.

"Het vuur aan de schenen leggen."
Hoe vaak dat ook is gebeurd, voorlopig blijft Verdonk rustig op haar plaats.

"Waar rook is, is vuur."
Minister Veerman heeft waarschijnlijk een aantal reisdeclaraties verbrand; er viel weinig te bewijzen en kon hij niet gedwongen worden het pand te verlaten.

"De soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend."
Zalm heeft een paar keer uitlatingen gedaan, die hij snel weer moest herroepen (o.a. betreffende de gemeentelijke financieën en het veto van de gemeente Amsterdam over de verkoop van Schiphol); hoewel hij zich dus regelmatig verslikt, vindt iedereen het kennelijk prima dat de man op zijn blaren blijft zitten.

"Binnenbrandjes blussen."
Binnen het kabinet viel er af en toe de nodige rookontwikkeling te bespeuren ( Heinsbroek en Bomhoff - ruzie binnen de LPF; Anette Nijs die ruzie kreeg met minister van der Hoeven; de D66-ers van der Laan, Pechthold en Brinkhorst bij de Ayaan-affaire). Dankzij het briljante leiderschap van de minister-president zijn zij allen vertrokken en kon Balkenende het sein "brand meester" geven.

Weet u nu wel aan welke gedragscode je moet volgen als het vuur te hoog oploopt?

Labels:

Dag 242 Brandalarm.

Op mijn werk is het brandalarm zo goed afgesteld dat zelfs één opgestoken sigaret het ding doet afgaan. Het alarm dat ons moet waarschuwen voor grote rampen gaat vooralsnog alleen 1 x per maand af om het te testen. Terwijl er toch genoeg te waarschuwen is (lees de bijdrage van vandaag hieronder).
Maar goed, u maakt zich, net als onze minister-president, niet echt ongerust, geloof ik.

Nablussen in de polder.

Donner: "Ik heb menige zaken op internet gezien waar men beter de handen niet aan kan branden. Nu heb ik een aantal vignetten ontworpen die allemaal verwijzen naar de links in de rubriek Andere weblogs, die u in de rechterkolom van peterspagina kunt vinden. Daarmee raad ik het publiek aan alleen deze sites te bezoeken, de rest kan men laten voor wat het is."

Zalm: "Veto, dat is toch een volstrekt achterhaald begrip, meer iets uit de Romeinse tijd of zo. Maar zet men het door dan gaat gewoon de brand in dat vod en steek ik mijn sigaar er mee aan."

Verdonk: "Hoe moet ik nou weten wat nazorg is? Mijn verantwoordelijkheid betreft de voorzorg. Er voor zorgen dat er zo weinig mogelijk mensen nog worden toegelaten."

Dekker: "Ach, we hebben wel onder zwaardere vuren gelegen. We gaan vrijdag gezellig rond de open haard eens kalmpjes bespreken hoe we dit nu weer de wereld uit kunnen helpen."

Balkenende: "U zult zien dat ik ook dit brandje weer uitstekend geblust krijg. Al die opwinding, dat leidt tot de onnodige oververhitting. Ik zal de Kamer tot kalmte manen, zodat het nederlandse volk weer rustig kan slapen."

Update (21 september 16.35 u.):

Daar was de Balkenende-creatie van peterspagina toch iets te voorbarig. Inmiddels is bekend dat Donner en Dekker aftreden en Zalm heeft erkent dat hij voor zijn beurt heeft gesproken (alweer). Over Verdonk durf ik niets meer te zeggen, want het zal toch niet gebeuren dat ook zij aftreedt omdat ze eerst met ijzeren hand en recht-door-zee vasn mensen illegalen maakt (de voorzorg), het wel best vindt dat die in brandgevaarlijke bouwsels worden opgesloten en dan vervolgens maar een beetje aanrommelt met de nazorg. En de Verantwoordelijke over alle verantwoordelijken zal het allemaal reuze spijtig vinden en ondertussen op zijn gemak blijven inlopen op Wouter Bos (althans volgens de opiniepeilingen). Hij hoeft nergens bang voor te zijn; Nederland slaapt al heel erg lang.

Labels:

Dag 241 Laten we vrolijk wezen.

Ook zo gelachen gisteren met Prinsjesdag? Of werd u er compleet chagrijnig van?
Het was misschien niet verstandig, maar ik heb het deze keer aan mij voorbij laten gaan. Met mijn humeur is dan ook niks aan de hand.
Toch zit ik wel eens te dromen over hoe het allemaal wat anders kan. Wat betreft mijn keuze en de verkiezingen had ik een ideetje (lees hieronder verder).
Ondertussen raak ik dat ene zinnetje maar niet kwijt, uit een liedje dat ik verder niet ken: "....kom laten we vrolijk wezen..."

De keuze aan een ander laten (2) <>

Met het soort verkiezingen dat wij hier kennen, laten we de keuzes aan een ander. We stemmen op mensen die de belangrijke keuzes mogen maken. Het zal nog wel een eeuwigheid duren voor het democratisch bestel zodanig is veranderd dat we direct kenbaar kunnen maken waar we voor willen kiezen, alle referendumvoorstellen ten spijt.
Het gevolg van het huidige systeem is ook dat het vaker om de persoonlijkheid van de kandidaten gaat dan om de inhoud. Om teveel poppenkast te voorkomen is het misschien beter themaverkiezingen te houden.
Met themaverkiezingen wordt tot op heden bedoeld dat burger zelf onderwerpen op de politieke agenda mogen zetten. Daar is inmiddels voorzien door middel van het burgerinitiatief. Dat is niet wat ik met themaverkiezingen bedoel.
Om te voorkomen dat er meer op gezichten dan op inhoud wordt gestemd, zou de kandidatenljist moeten worden afgeschaft. In plaats daarvan komt er een themalijst. Bij de verschillende thema's kunt u voor of tegen stemmen en die stem komt dan terecht bij die politicus die er net zo over denkt als u. Partijen zijn ineens niet meer belangrijk, namen doen er niet meer toe. Het gaat om de onderwerpen.
Technisch gezien zal het een erg lastige klus zijn om zulk soort verkiezingen goed en betrouwbaar te organiseren. Maar dat moet op te lossen zijn, lijkt mij. En om een verandering in ons kiesstelsel voorzichtig te laten verlopen, kan het hele idee voorlopig toegepast worden als variant op de huidige situatie. Laat politieke partijen maar mensen naar voren schuiven die in de 2e Kamer willen zitten (ook al zijn er maar zo'n 300.000 burgers lid van een partij). Laat de verkiezingen verder op dezelfde wijze verlopen als nu (ook al gaan er bedroevend weinig mensen naar de stembus). Verander alleen de stemlijst. Geen personen maar zaken erop. We laten de keuze dan nog steeds aan een ander (aan hen die in het parlement komen), maar die ander zit daar dan wel op basis van de keuze die u zou maken als u het voor het zeggen had.
Zo, en nou ga ik even prakizeren hoe zo iets nou goed georganiseerd moet worden.


(Lees ook de eerste "Keuze aan een ander laten", die overigens niets met politiek te maken heeft).

Labels:

Dag 240 Koppen snellen.

Over de verkiezingen en de weg daar naartoe zult u hier niet veel aantreffen. De media en andere weblogs bedienen u op dat gebied ruim voldoende. In de media zie je welk rare verschijnselen als je alleen de koppen snelt (zie bijdrage hieronder). Je krijgt er sterk de indruk van dat de koppen van Balkenende en trawanten helemaal niet gesneld worden.
De redactie heeft echter alle vertrouwen in uw gezonde verstand.

Uw opinie als stemadvies. <>

Volgens een onderzoek van RTL Nieuws stijgen CDa en VVD en dalen de PvdA en SP

Uit onderzoek van Maurice de Hond blijkt dat men zeer tevreden is over de economie en dat men denkt dat dit aan het kabinet te danken is.

Een onderzoek van de Universiteit van Amsterdam wijst uit dat de PvdA de meeste kans maakt de verkiezingen te winnen.

Volkskrant en adviesburo GITP komen met een onderzoek waaruit blijkt dat Jan Marijnissen het meest bekwaam wordt gevonden; Balkenende en Bos scoren stukken lager.

Kunt u het nog volgen, lieve lezer? U behoort waarschijnlijk ook tot die hele grote groep mensen die niet zijn betrokken bij die onderzoeken. Da's mooi voer voor complotdenkers: waarom worden u en ik nooit gevraagd en een honderdtal anonieme anderen wel? Bestaan die anderen eigenlijk wel?
Maar goed, u laat zich natuurlijk niet leiden door opiniepeilingen bij het maken van uw keuze. Toch? U baseert zich gewoon op de feiten: de puinhoop in de zorg, de diverse affaires (o.a. Ayaan, Schipholbrand, de immer stijgende kosten van grote bouwprojecten en tal van andere rekenfoutjes), privatisering helpt de consument vooralsnog niet. Ach, u weet het allemaal wel. En, hoog opgeleid of niet, u stemt met uw gezonde verstand. Daar heeft u geen stemwijzer voor nodig, want ook die geeft een heel andere uitslag dan u van u zelf had verwacht.
Ook de redactie hier gaat geen opinies peilen om u een keuze door de strot te duwen. Ik heb alle vertrouwen in uw eigen kunndigheid. Of maak ik nu een gigantische vergissing? Dat wordt straks niet Marijnissen en Bos aan het roer? Is Balkenende IV in aantocht?

Labels:

Dag 239 Andere trends.

Vrijdag kon u hier dat maakbaarheid wellicht een trend is. Vandaag meer over trends waarmee men de wereld wil veranderen (lees hieronder meer).
En ook een nieuwe link in de rubriek Andere weblogs: Maja Vervoort van de site Gissen en missen (zie rubriek Meer op het web) en tevens één van de zomergasten in augustus is nu ook een weblog begonnen. Zo te zien met de bedoeling om van de terra incognita haar terra maja te maken.
Per vandaag is ook het gastenboek verwijderd. Er werd geen gebruik van gemaakt dus u ktn uw ei alleen nog kwijt door op de Wat wil je zeggen-link te klikken die onder elk artikel staat.

Wereldverbeterende trends.


De markt der wereldverbeteraars zoekt continu naar middelen om "het grote publiek" te bereiken. dat moet ook wel want de wereld verbeter je niet in je eentje. Nu is "de wereld verbeteren" op zich nog steeds geen massa-hype. Bovendien associëren te veel mensen het begrip nog met geitenwollen sokken en linnen tasjes en da's verre van cool. Niet van deze tijd meer. De wereldverbeteraar ziet dat zelf ook wel in en zoekt dus naar middelen en strategieën die een eigentijds publiek aanspreken. Daarbij worden zelden dingen bedacht die nieuw zijn en de potentie hebben een grote trend te worden. Eerder sluit men zich aan bij bestaande trends waaraan men een verantwoord labeltje hangt in de hoop dat het bewustzijn van het grote publiek verandert. Fraaie voorbeelden zijn het Idols-concept waarmee uw redacteur denkt de schone automotor een impuls te geven en de bloeiende dating-markt, waar een actie is bedacht om elke date te laten bijdragen aan ontwikkelingshulp (gesignaleerd door Marlies op hetkanWel). Is de Max Havelaar koffie eigenlijk al verkrijgbaar in koffiepads voor de Senseo?
Welke trends er ook opduiken, onverbiddelijke nummer één is al jaren het T-shirt. Wat ooit een stukje ondergoed was, is inmiddels vertrouwde bovenkleding geworden waar je ook nog eens een boodschap mee kan verkondigen. Je kan er niet alleen mee laten zien dat je een trouwe aanhanger van het nationale voetbal bent, je kan er ook andere ideeën mee verspreiden. Er zijn trendsetters die heilig geloven in de kracht van het T-shirt. De stichting Cause-an-effect meent met binnenstebuiten gekeerde shirts liefdadigheid te kunnen verheffen van modetrend tot eeuwigdurend politiek bewustzijn. Het liefst natuurlijk met verantwoorde T-shirts die gemaakt zijn volgens de principes van de Fair Wear Foundation, die graag ziet dat modebewustzijn hand in hand gaat met politiek bewustzijn.
Wordt het niet eens tijd om ook het T-shirt op de hoop van geitenwollen sokken en linnen tasjes te gooien? Het werkt niet echt. Bekend is het voorbeeld van Che Guevarra. Zijn markante kop verscheen op T-shirts waarvan de dragers zijn naam noch zijn politieke ideeën kenden.
Hoewel menig rechtgeaard wereldverbeteraar zal gruwen bij het idee, zullen er toch nieuwe trends aangeboord moeten worden. Welke trends kunnen het T-shirt van zijn topppositie verdrijven? Heeft u een idee?

Dag 238 Loze dag.

Zondag is voor veel mensen een beetje loze dag. In Leiden is dat vandaag niet. Er mogen geen autogassen en tabaksrook geloosd worden.
De redactie loost het 238e stukje. Niet over een autoloze zondag, maar over hoe je auto kan blijven rijden zonder schadelijke stoffen te lozen (lees hieronder).
Verder hoop ik dat het voor u geen verloren dag zal zijn.

Magnetron onder de motorkap./*\


Uw magnetron zorgt in de toekomst niet alleen voor een snelle maaltijd maar ook voor een vlotte verplaatsing met uw auto. Althans, volgens Roger Shawyer, één van de duizenden Willie Wortels die er ook van overtuigd zijn dat de olie een keer opraakt, maar wel in hun auto willen blijven rijden. Op de wetenschapsblog van Blog.nl staat het allemaal uitgelegd. We gaan rijden op microgolven.
Eigenlijk is het best wel een beetje vreemd dat niemand op het idee komt dat als de olie op is, het afgelopen zal zijn met autorijden. Nee, we zullen en we moeten blijven rijden (en treinen en varen en vliegen). Zo ging dat vroeger bij ons thuis niet. Als de koektrommel leeg was sprak moeders de gevleugelde woorden "op is op" en gingen we over tot de orde van de dag.
Nog vreemder is het dat tal van mogelijkheden om auto te blijven rijden, maar dan zonder die peperdure, milieuverwoestende en oorlogszuchtige olie, niet nu al worden toegepast. Voor een deel ligt dat natuurlijk aan de soms premature fases waarin alternatieve produkten zitten. Voor een ander deel ligt dat aan u weet wel.
Het wordt hoog tijd dat het publiek van zich laat horen. De meeste mensen willen best een goedkopere energiebronnen en een schoon milieu en geen oorlog (de volgorde zal verschillen bij verschillende mensen). Misschien is het een aardig idee om het concept van Idols hier toe te passen. Een vakkundige jury beoordeelt de kwalitieiten van tal van alternatieven voor de benzine-motor en het publiek mag vervolgens de favoriet kiezen. We voegen daar het concept van menig liefdadigheidsactie aan toe, waar de overheid belooft haar bijdrage toe te zullen voegen aan de bijdrage van het publiek.
De redactie hier voegt de daad bij het woord. Wat is uw favoriete schone, snelle en goedkope motor? De motor die is aangepast om op koolzaad te rijden? Of een auto uitgerust met een windmolentje op de imperiaal? Of toch de emdrive (de zogenaamde magnetronmotor)?
Stuurt u uw idool in. Ik hoop na enige tijd een lijstje van kandidaten te mogen presenteren waar u uw stem op kunt uitbrengen. Reageert u snel want dan kan de winnaar voorgedragen worden aan de kabinetsformateur, die dan natuurlijk een coalitie uitzoekt van partijen die nu eens serieus werk willen maken van de schone motor.

Labels:

Dag 237 Geen innovatie?

Het valt wat tegen met de innovaties in Nederland, stond er laatst in de krant. Da's niet waar. Neem de Rijksarchitect nou. Die heeft leuke innoverende ideeën (lees hieronder meer).
Uw ideeën zijn natuurlijk ook van harte welkom.

Rijksmaakbaarheid /*\

Natuurlijk, en als dan de Deltawerken ook opgehoogd moeten worden zet daar dan ook hele wijken op.
En wat dacht u van de verbreding van menig snelweg? Toch algauw goed voor een stuk of tien vinexlocaties.
Verder is er nog steeds plek voor wat sociale woningbouw op de Maasvlakte en kunnen er wel wat villa's op de pier van Scheveningen.
Ik zou zeggen, beste lezer, stuur uw idee voor een pitoreske lokatie in naar de Rijksbouwmeester.

Labels:

Dag 236 Trendsetter.

Dit weblog is amper 9 maanden actief of het heeft al een trend veroorzaakt. Maakbaarheid is een trend, valt er in Trouw te lezen (lees hieronder meer). Ha! Iemand nog bedenkingen over de invloed van weblogs?
Een klein nieuwigheidje vandaag: helemaal onderaan in de rechterkolom vind je de link weblogkaart, waarop bijna 4000 weblogs op postcode zijn te vinden. En blijft u wel stemmen op dit weblog? Het is namelijk zo leuk op verjaardagfeestjes te kunnen vertellen dat peterspagina nog ergens in de top-tien is beland (nu staan dit blog ergens op de 22e plaats).

Maakbaarheid is een trend. /*\


"Heel vaak moet het idee van maakbaarheid worden afgeleerd", zegt psychologe en personal coach Roos Vonk in een artikel in Trouw. Hierin wordt beschreven hoe een fenomeen als de personal coach niet alleen door hoogopgeleide, goed verdienende yups wordt ingeschakeld, maar dat nu ook "andere lagen in de samenleving" er meer en meer gebruik van maken. Wellicht onder invloed van tv-programma's als 'De Afvallers' van SBS 6.
De kern van het artikel: mensen zijn niet tevreden dus kopen ze tevredenheid in. Onder andere met behulp van een privé-coach.
Roos Vonk vervolgt haar opmerking met: "Ik merk dat een veelheid aan keuzes voor mensen een fuik is. Er bestaat een grote neiging tot (....) alles perfect willen hebben, terwijl 'goed genoeg' vaak al prima is".
Wat zullen we nu krijgen? Gaat het hier om verwende nesten die met niks tevreden zijn en daarom naar meer jagen? Als je het artikel zo leest krijg je wel die indruk. Waarmee tevens het beeld wordt geschetst dat de 'maakbaarheid van geluk' alleen voorbehouden is aan diegenen die genoeg euro's hebben om zoiets als een goed betaalde personal coach in te huren. Maakbaarheid als duur speelgoedje voor mensen die eigenlijk niets te klagen hebben.

Da's dan jammer voor de minder draagkrachtigen. Die willen ook wel wat van hun leven maken, maar hebben daar de middelen dus niet voor. En ik ben nog geen personal coaches of persoonlijke-ontwikkeling-buro's tegen gekomen die hun diensten voor een paar dubbeltjes aanbieden.
Daar ligt een schone taak voor de overheid. Die ziet niet graag een volk dat mort, dus subsidieer een paar van die persoonlijke ontwikkelaars en laat de NMa hun tarieven controleren. Daarmee wordt de 'maakbaarheid van geluk' bereikbaar voor iedereen. "Geen gezeik, iedereen rijk" ( materieel èn geestelijk).
Gemakshalve ga ik even voorbij aan het idee dat sommige mensen misschien erfelijk belast zijn met pessimisme en dus hun leven lang ontevreden klagers zullen zijn (zie de "zomergasten"-bijdrage van Maja Vervoort). Maar aangeboren 'kwaliteiten' tref je aan bij arm en rijk. Ik ga er tenminste van uit dat arm zijn ook niet een genetische kwestie is.

Labels:

Dag 235 Dienstmededelingen.

Mededeling 1: De redaktie deelt met vreugde mee dat dit weblog stijgende is in een of andere nietszeggende top-40 (de 25e plaats of zo); dat kan beter dus of u even wil klikken op de desbetreffende link (Stem dit weblog in de top-40) in de rubriek Krenten uit de pap (zie rechterkolom) en daarna uw stem uitbrengen natuurlijk!
Mededeling 2: Het gastenboek (ook in de rechterkolom) wordt niet gebruikt. In de komende dagen zal het dan ook worden verwijderd. Reageren kunt u dan nog steeds door op Wat wil je zeggen te klikken of een mail te sturen.
Mededeling 4: In de rubriek Andere weblogs (zie rechterkolom) een nieuwe link: Nooit meer slapen. Nee, niet de roman van W.F. Hermans maar een weblog om wakker bij te blijven.
Mededeling 4: Wie er werkelijk de dienst uitmaken en daar mededelingen over mogen doen blijkt uit de bijdrage van vandaag (zie hieronder).

De toestand in de polder (7)


Donner: "Tja, dat moet u ruim nemen. Als een meerderheid er wel voor is, dan mag er volgens de democratische principes natuurlijk wel op los geslagen worden."


Remkes: "Het gaat goed maar het kan nog beter. We gaan die ettertjes een lesje leren. De politie gaat nu oefenen op de P.P.R., de pedagogische pak rammel."


Hoogervorst: "Kijk, een kamerlid hoeft niet op mij te wijzen! U kent me: ik wijs op de mij bekende manier terug. Maar ja, dan valt heel de pers weer over me heen dus ik heb het nu gelaten bij een corrigerend tikje op de vingers. Nou, het kamerlid wist niet hoe gauw hij zijn priemende vinger weer moest terugtrekken!"


van Hoof: "Helaas heeft mijn woordvoerster het niet helemaal goed vertolkt. Wij bedoelen natuurlijk niet dat het een politieke keuze is. Niemand heeft daar wat in te kiezen, dat vertikken we; wij bepalen zelf wel wie er veel of weinig armslag zal hebben!"


Balkenende: "Ja, ik had nog zo geoefend op mijn opslag. En ik moet zeggen, ik kreeg de slag aardig te pakken. Ik zag al helemaal voor me hoe ik met een welgemikte service de armen van de baan zou meppen. Ik stond al klaar met mijn tennisracket toen iemand mij op de schouder tikte en meedeelde dat er gans iets anders de bedoeling was. Snotverderrie!"

Eerder waren er wel meer toestanden in de polder. De vorige was nog niet zo heel lang geleden. En wat dacht u van deze, of die! De eerste toestanden troffen we aan in februari. Als u die hele toestand heeft gelezen, hoe is het nu met uw toestand?

Labels:

Dag 234 Plankenkoorts.

Na 234 dagen webloggen heb ik nog steeds een beetje last van plankenkoorts. De zenuwen voor de publicatie. Gaat het een aardig stukje worden en wat zal men er van vinden. Gelukkig wint het plezier het nog steeds van de zenuwen.
Er zijn mensen die absoluut geen last van plankenkoorts hebben. Dat blijkt maar weer eens uit hetvolgende vraaggesprek (zie hieronder).

De grote roerganger.


Niet alleen in de pers en cabaretprogramma's werd Balkenende als een stijve hark gezien, ook binnen het kabinet werd de brave jongen niet helemaal serieus genomen. Dat blijkt uit een artikel in Intermediair waar de redactie graag een nadere toelichting op wenst. En aan wie kunnen we die beter vragen dan onze vaste correspondent in het kabinet? Juist ja, dus de telefoon maar weer gepakt.

pp: "Goedemorgen met ......"

Zalm: "Ja, ja, ja! Ik hoor het al. U weer. Wat had u deze keer willen weten?"

pp: "Nou, in een artikeltje in Intermediair bent u eindelijk ontmaskerd, hè?"

Zalm: "Een artikeltje waarin??? En wat, hoezo, ontmaskerd?"

pp: "In Intermediair. Daarin staat dat u eigenlijk de man bent die het voor het zeggen heeft in het kabinet."

Zalm: "Oh, dat. Ja, haha. Valt me nog mee dat het nu pas bekend wordt. Dat heb ik dan wel aardig stil weten te houden, vind u niet?"

pp: "Nou, we hadden zo onze vermoedens..."

Zalm: "Ja, vermoedens, maar zeker wist u het niet, toch amice?"

pp: "Meneer Zalm!!!!!"

Zalm: "Jaha??"

pp: "Ik ben uw amice niet!!"

Zalm: "Oh. Da's jammer. Nou, toch even goede vrienden, hoor."

pp: "Owwww, wat bent u bot!"

Zalm: "U is wat in de war geloof ik; Bot is mijn collega."

pp: "Laat maar. Hoe is die regisseursrol u eigenlijk bevallen?"

Zalm: "Ik heb er van genoten. Het is werkelijk een machtig gevoel de handen stevig aan het roer van het schip van staat te hebben. U zou dat ook eens moeten proberen"

pp: "Mwah, nee, dank u. Ik heb wat watervrees."

Zalm: "Ah! Wel, een oud chinees gezegde luidt: Wie het water vreest, moet gaan polderen "

pp: "Nou, dat is u wel gelukt. Met uw soort poldermaakbaarheid heeft u menig maatschappelijke sector drooggelegd."

Zalm: "Nu slaat u een beetje aan het malen, geloof ik."

pp: "Nee hoor. Omdat u zo vreselijk op de penning was. dwong u uw collega's flink te bezuinigen, waardoor er nu te weinig geld is voor een goede gezondheidszorg, om maar wat te noemen."

Zalm: "Van dat soort commentaar kan ik nu vreselijk ziek worden! Een goed gevulde staatskas is het fundament van een gezonde samenleving. Wanneer dringt dat nu eens tot u door!"

pp: "Ja, ja, die mantra kennen we nu wel. Maar om nog even terug te komen op uw rol als grote roerganger: Wat vonden uw collega's daar nu van?"

Zalm: "U heeft echt weinig notie van het grote theater, hè? Kijk eens hier, je mag als acteur best een persoonlijke invulling geven aan je rol, maar uiteindelijk ben je de uitvoerder van de ideeën van de regisseur. En aangezien ik ook over het budget ging, keken mijn collega's er wel voor uit een mening te geven over mijn leidersschap."

pp: "En u trekt zich niets aan van de recensies?"

Zalm: "Ach, dat hoort er allemaal bij. Volgende week presenteer ik de grote finale van mijn Magnus Opus. Over de reacties maak ik mij geen enkele illusie. Ik weet ook wel dat niet iedereen de capaciteiten heeft om de meesterlijkheid ervan in te zien."

pp: "U gaat straks het grote schouwtoneel der vaderlandse politiek verlaten. Gaat u het regisseursschap missen, denkt u?"

Zalm: "Meneer, ik kan nog jaren nagenieten van de afgelopen jaren. Dat lijkt me heerlijk. En verder zijn er nog genoeg schermen waar van achter mooie dingen te regelen zijn."

pp: "Oeps, straks wordt u nog een soort Wiegel!"

Zalm: "Ha, ha, ha, ha.... dat zou u wel willen, niet? Nee meneer, als ik straks nog hier en daar aan de touwtjes trek, dan zal dat ook betekenis hebben!"

pp: "En dan kunnen wij u daarover weer bellen?"

Zalm: "U doet maar wat u niet laten kunt."

pp: "Dat hebben we dan weer wel gemeenschappelijk."

Zalm: "???????"

(zie ook: De regisseur en Zalmsnippers).

Labels:

Dag 233 Geraakt door trefwoorden.

Met trefwoorden (of steekwoorden) kun je je website vindbaar maken op internet. Op die manier is de NMa dit weblog op het spoor gekomen, met alle gevolgen van dien (lees het verslag hieronder).
Tip: klikt u eens op het eerste item in de rubriek Krenten uit de pap (zie rechterkolom) en breng uw stem uit.
Dat het verder een mooie dag mag worden voor u.

Kartelvorming weblogs.

De deurbel van het redactielokaal gaat. Ik doe open en ineens staan er vijf man van de NMa (Nederlandse Mededingingsautoriteit) binnen. "Zo, meneer Codeskeuzesenmaakbaarheid, u heeft wel eens geklaagd over de voortvarendheid van bepaalde instanties. Welnu, hier zijn we dan!", zegt hun woordvoerder. "U wordt verdacht van kartelvorming en dat komen we even onderzoeken, kunt u wat opzij gaan, dan kunnen wij er langs."
"Huh? Hoezo kartelvorming?" sputter ik wat tegen.
De NMa-meneer legt uit dat kartelvorming veboden is en dat mijn "zomergasten"-project verdacht veel op kartelvorming lijkt. Dat weblogs links plaatsen naar andere blogs vindt men al op het randje, maar dat andere bloggers gevraagd wordt mee te werken aan de instandhouding van peterspagina, zodat de redactie op zijn vakantieadresje lui achterover kan gaan zitten, is niet de bedoeling. Bovendien is er dan sprake van enige concurrentievervalsing omdat de gastbloggers reclame kunnen maken voor hun eigen weblog. Kortom, aldus de NMa-meneer, ongeoorloofde kartelvorming.
Ineeens voel ik enige sympathie opkomen voor minister Wijn, die liever eerst een advies van de Raad van State heeft, voordat een wet wordt aangenomen waarmee de NMa bevoegdheid krijgt woningen binnen te treden. Een meederheid van de 2e Kamer ziet dat liever wel.
Hoe zit dat nou eigenlijk met die kartelvorming. De oorspronkelijke wordt er mee bedoeld dat bedrijven samenwerken om de concurrentie het hoofd te bieden. Daar is op zich niks mis mee." Samen sta je sterk" is een motto dat ook bij niet-commerciële activiteiten wordt toegepast. Krachten bundelen, heet dat. Maar kartelvorming kan ook verkeerd worden gebruikt. In het bedrijfsleven is het te vaak een middel om prijzen kunstmatig hoog te houden (onder andere de olieprijzen) en om een monopolie-positie te verwerven. En da's niet goed voor de klant, of dat nou een particuliere burger (bijvoorbeeld bij de telefoontarieven) zie de is of de overheid (zie de bouwfraude-kwestie).. De NMa moet er op toe zien dat er geen ongewenste effecten optreden en mag bedrijven die dat doelbewust wel doen, boetes opleggen of voor de rechter slepen. Maar mag de NMa daartoe ook woningen binnen treden? Je zou zeggen dat op grond van de Algemene Wet Bestuursrecht artikel 5: 15 de NMa daar niet voor bevoegd is. Die paragraaf zegt: "Een toezichthouder is bevoegd ....... elke plaats binnen te treden, met uitzondering van een woning zonder toestemming van de bewoner."
Een meerderheid van de 2e Kamer wil daar verandering in brengen om de NMa meer het makkelijker te maken strafbare feiten op te sporen. Minister Wijn heeft op de valreep wat twijfels over die verruiming van de bevoegdheden en trapt op de rem.
Terwijl het NMa-team mijn papieren en de pc afstruint heb ik tijd om wat door te denken. Het zal toch niet zo zijn dat de minister bedenkingen heeft omdat-ie de bui al ziet hangen? Terwijl een aantal collega's van hem straks tot het bedrijsleven zullen toetreden wil hij ze misschien bij voorbaat al in bescherming nemen? Of zin de connecties van de minister van dien aard, dat hij geen enkele moeite heeft met het feit dat bouwgrond extreem duur blijft, dat tal van bouwprojecten telkens weer veel duurder uitvallen dan begroot was? En dat allemaal dankzij kartelvorming. Mijn plots opkomende symphatie voor Wijn verdwijnt als sneeuw voor de zon en ik verdenk hem er nu van dat-ie vlak voor zijn aftreden het belang van het bedrijsleven snel veilig wil tellen, ten koste van het publieke belang.
Het NMa-team is klaar met hun onderzoek. Men deelt mee dat mijn "zomergasten"-project wel enigzins naar kartelvorming riekte, maar dat niet is gebleken daarmee nadelige doelen na te streven die de samenleving kunnen schaden. Wel vind men dat er nogal wat materiaal te vinden was die de overheid zou kunnen schaden. Maar, zo zei de NMa-meneer, die overheid ziet er over een paar maanden anders uit, dus we wachten ven af hoe u er dan mee omgaat. We houden u in de gaten.
Mooi is dat! Misschien is het een goed idee als de NMa straks de kabinetsformateur in de gaten houdt, want een kabinet formeren is toch een poging tot kartelvorming? Bij het huidige kabinet bleek dat zeer zeker ten nadele van het publieke belang, dus daar ligt een mooie taak voor de NMa lijkt mij. Misschien heeft de 2e Kamer wel gelijk. Geef de NMa maar de bvoegdheid om woningen binnen te treden. Kunnen ze beginnen met het Catshuis.

Dag 232 Maandag was dag.

Ja, dat was me een dag. Een dag om te herinneren wordt beweerd. De herinnering maant ons na te denken. De centrale vraag aan "het publiek" is: wat was het voor dag voor u? En niemand die dan zegt dat al jarenlang maandag helemaal geen wasdag meer is. In het klein en in alle stilte is er dus al iets veranderd.
Daar moest ik even aan denken toe ook ik de vraag kreeg voorgeschoteld: "Waar was u en wat betekent het voor u?" (Lees hieronder verder).

Waar was u op 11/9?

Ook de redactie werd benaderd met de vraag hoe men zich 11 september herinnert. Hier een stukje uit dat interview.
Interviewer: "Kunt u zich nog herinneren waar u was toen u toen dat nieuws hoorde?"
pp: "Nee, niet echt. Het is ook al weer zo even geleden, hè? Ik geloof dat we toen met een klein clubje zaten te discussiëren over de rol van Amerika in het geheel."
Int.: "Daar had u wel ideeën over?"
pp: "Oh ja, wij zagen Amerika als de grote schuldige. We dachten ook dat Amerika de hele boel opgezet had om de nodige chaos te creëren."
Int.: "Hoe denkt u daar nu over?"
pp: "Nou, inmiddels staat vast dat we daar in ieder geval gelijk in hadden. Destijds verschilden de meningen daar over nogal, niemand wist het zeker , maar de grootste twijfelaars over de rol van Amerika hebben hun opvattingen moeten herzien. Vooral ook omdat het nadien vaker is voorgekomen dat Amerika geheime operaties organiseerde."
Int.: "Heeft het voor u de wereld veranderd?"
pp: "Dat kunt u wel zeggen, ja. Je zou kunnen stellen dat ik toen uit een droom ben wakker geschud. Ach, ik was een stuk jonger en misschien ook wel veel naïever."
Int.: "Hoe bedoelt u?"
pp: "Nou, ik geloofde toen sterk dat een andere, in mijn ogen betere, wereld mogelijk was. Dat ook op vreedzame wijze er kans was op welvaart voor iedereen."
Int.: "Dat gelooft u nu niet meer?"
pp: "Nou, als je nagaat dat er in de eerste dagen na het gebeuren al zo'n 3500 mensen omkwamen en er daarna nog velen werden vermoord, besef je dat Amerika er niet voor terugdeinst flink geweld te gebruiken als je aan hun macht en rijkdom komt. Alles onder het mom van het verdedigen van vrijheid en democratie."
Int.: "U gelooft dus niet meer in wat u een betere wereld noemt?"
pp: "Ik geloof er nog steeds in, het hele gebeuren van toen heeft wel mijn denken veranderd. Kijk, in dit gesprek had ik het telkens over Amerika dit en Amerika dat. Zo denk ik nu niet meer. Daarmee maak je eigenlijk elke individuele Amerikaan verantwoordelijk. Je moet niet denken in instituties maar in mensen. Ik geloof er niet meer in dat je het ene politieke model voor een ander kan inruilen om een betere wereld te krijgen."
Int.: "U gelooft niet meer in een pueblo unido?"
pp. : "Zodra een volk zich verenigd achter één enkel groot idee, gaat dat altijd ten koste van zoveel anderen. Het enige idee waar de mensen het eens over zouden moeten zijn, is dat er vele verschillen zijn en dat al die verschillen recht van bestaan hebben."
Int.: "En de rol van Amerika? Moet er dan een nieuwe Salvador Allende opstaan om tot een andere wereldorde te komen?"
pp: "Kijk, daar gaat u weer. Het is niet Amerika, maar de Amerikaanse regering; en je moet van mensen geen abstracte symbolen maken; en het begrip wereldorde doet iets veel groters suggereren dan waar het eigenlijk om zou moeten gaan. Die manier van denken zouden we eens los moeten laten."
Int.: "En dan krijgen we wel een betere wereld, zoals u dat noemt?"
pp: "Ach, ik weet het eigenlijk ook niet. Telkens als er ergens in de wereld iets moois lijkt te ontstaan, zie je dat het met grof geweld de kop wordt in gedrukt. Dat maakt wel moedeloos. Het enige wat ik er aan over gehouden heb, is dat ik er niet meer in geloof dat je van mooi klinkende theorieën grote instituties moet maken. Ik zal dan ook geen lid worden van een politieke partij. Je zult mij ook niet meer met tienduizenden anderen achter allerlei spandoeken en slogans aan zien lopen. Als ik het nieuws zie of lees, weet ik dat er achter elk feit nog zoveel andere feiten zitten. dat is al een hele les. Verder hou ik het klein; gewoon hier en nu in mijn eigen omgeving het beste er van proberen te maken."
(dit interview vind plaats 33 jaar na de val van Allende en de moord op duizenden Chilenen).

Dag 231 De MP als zeescout.

Lekker zonnetje in de tuin. Daar zat ik wat te mijmeren en ineens viel me de vraag in: hoe zou het toch met de padvinderij zijn? In tijden waarin menigeen zoekende is naar het juiste pas zou die toch met een explosieve opleving te maken moeten hebben. En al helemaal omdat onze minister-president het toonbeeld is van een goede zeescout: gids in woelige wateren (lees het artikel van vandaag hieronder).
Toch lees je nergens iets over de renaissance der padvinderij. Daar ga ik dan maar eens verder mee googelen.

Nederland gidsland.

Nederland als loods in roerige wateren? Balkenende zou het graag zo zien. En het moet gezegd: het lijkt er op dat Nederland onder zijn leiding zich zeker ontwikkelt tot gidsland als het gaat om het duurder maken van publieke diensten door die over te leveren aan het de "heilzame" werking der vrije markt. Het openbaar vervoer, de thuiszorg, de energievoorzieningen en de telefonie zijn fraaie voorbeelden.
Dat het vrije marktmechanisme ook zo zijn vervelende kantjes heeft, daar is men zich wel van bewust, dus doet men wel voorzichtig aan met privatiseren. Stapje voor stapje, dienst voor dienst. Bovendien moet de NMa (
Nederlandse Mededingingsautoriteit) de boel een beetje in de gaten houden, zodat er geen monopolies en concurrentievervalsing kan ontstaan. Tja, die Balkenende; hij wil wel dat we aan de goden worden overgeleverd maar dat moet wel goed gecontroleerd gebeuren. Zo loopt hij wel het risico dat Nederland nooit gidsland zal worden als het op voortvarendheid aankomt.
Mooi voorbeeldje is het loodswezen. Dat is nu één dienst die voorlopig niets te duchten heeft van concurrenten. Op de een of andere manier is het de loodsdienst gelukt gespaard te blijven van vrije marktperikelen. Pas in 2019 zullen de loodsen hun monopoliepositie moeten opgeven. Daar heeft Balkenende natuurlijk een beetje de pest over in. Om zijn gram te halen krijgt de NMa nu de opdracht
de tarieven van het loodswezen in de gaten te houden. Allemaal met mooie bedoelingen om de verhouding tussen prijs en kwaliteit op elkaar afgestemd te krijgen.
Waarom toch? Doen die loodsen dan maar wat? Sturen ze soms te weinig gifschepen naar Afrikaanse landen?
Ik had tot nu toe het idee dat het loodswezen haar werk redelijk goed deed. Je moet er niet aan denken dat Balkenende dat werk gaat doen. Dat zou tot gevolg hebben dat menig stukje natuur een schroothoop van scheepswrakken zou worden, want hoeveel hij wel niet met een kluitje in het riet heeft gestuurd is werkelijk onvoorstelbaar.
Ondertussen verandert er wel iets in de tarieven van het loodswezen. De tarieven in Rotterdam gaan omlaag, in het Harlingen en Delfzijl gaan ze omhoog. Dat is wel een prima aanpak. Ten koste van alles moet natuurlijk voorkomen worden dat het noorden des lands opgenomen wordt in de economische vaart der volkeren. Waar kan je anders nog een
idyllisch gelegen woonboerderijtje kopen om af en toe kan uitrusten van dat hectische randstedelijke bestaan?
Wat zullen we, na de verkiezingen, het richtinggevende werk van onze hoofdloods JP missen.

Dag 230 Uitgeslapen?

Goeiemorgen! Lekker geslapen? Helemaal wakker? U waarschijnlijk wel, met ons parlement ligt dat wat anders (zie het artikeltje hieronder).
De rubriek Krenten uit de pap (zie rechterkolom - stuk naar beneden scrollen) is inmiddels flink ververst, dus klikt u daar ook eens op de links, leuk als zaterdagbijlage!

Wakkere controle-code \|/

De Tweede Kamer is ineens bezorgd over de grote informatiemacht van de overheid, zo meldt dagbald Trouw. Een deel van de Kamer heeft vragen over de gevolgen van de invoering van het BSN (Burgerservicenummer), de opvolger van het sofi-nummer.
Wordt het parlement plotseling wakker? Zat het te slapen toen de wetsvoorstellen voor het BSN werden ingediend? En hoe zit het nou eigenlijk met de controle-functie van het parlement?
Controle kun je natuurlijk alleen uitoefenen op zaken die er al zijn. Vooraf is wat lastig. Maar moet je dan iets invoeren waar genoeg bezwaren tegen zijn geuit en dan maar zien hoe het loopt? Een beetje slimme mensen kunnen toch vooraf gevolgen doordenken?
Een meerderheid van de 2e Kamer vond het BSN wel een goed idee. Bezwaren zijn wel aan de orde geweest maar belemmerden niet de aanvaarding van de wetsvoorstellen. Nu her en der het BSN toegepast gaat worden, rijzen er ineens kritische vragen. Vragen die de buitenparlementaire oppositie tegen het BSN al voor de invoering stelde. Krijgt die alsnog gelijk. Als dat zo werkt hoeven we straks helemaal geen parlement te kiezen en kunnen we onze stem beter gebruiken om de regering rechtstreeks te kiezen. Scheelt tijd en geld.
Of elk kamerlid krijgt voortaan een draagbaar wekkertje mee, waarin een chip zit met een "wakkere-controle-code". Bij elk wetsvoorstel gaat het ding af en een stemmetje roept: "Wakker worden! Nadenken nu!!"
(lees ook het artikel Overheidsservice op dit weblog).

Labels:

Dag 229 (Onbe)grijpbaar onderzoek.

Meten is weten, maar het moet niet te gek worden. De redaktie las een bericht over een onderzoek waar de zin hem volledig van ontgaat (lees hieronder alles daarover).
De redaktie doet zelf ondertussen onderzoek naar een nieuwe vormgeving voor dit weblog. Misschien moet daarvoor zelfs van webhost worden veranderd. Wie goede ervaringen heeft met andere hosts mag het me mailen.

Onderzoek naar maakbaarheid stelt teleur. /*\

"Octopus speelt dolgraag met lego" zo valt er in het NRC te lezen. Het blijkt hier te gaan om een onderzoek naar de verbetering van maakbaarheid. Lego is bij uitstek het middel waarmee je van kinds af aan de beginselen van maakbaarheid leert. Dat was hier al eerder te lezen (zie artikel van 16 februari). Daarnaast is van oudsher al bekend dat vele handen licht werk maken. De onderzoekers proberen nu uit te vinden wat er gebeurt als je één enkel individu meerdere handen geeft, zoals de octopus meerdere armen heeft.
Dat viel zwaar tegen. De octopussen die aan het onderzoek waren onderworpen verloren al na enkele dagen hun interesse voor de legosteentjes en gingen over tot de orde van de dag: voedsel zoeken.
Het lijkt de werkelijke wereld wel. Kinderen raken snel hun interesse voor hun speelgoed kwijt als dat hun dromen en fantasieën niet kan waarmaken. En menig volwassene gelooft niet meer zo in maakbaarheid, omdat op dat gebied al menig teleurstelling te verwerken viel.

Daar draagt het voorbeeld van onze nationale octopus van staat ongetwijfeld aan bij. Met zijn grijp- en graaitentakels is hij slechts geïnteresseerd in het saldo van de staatskas en veel minder in een gezonde en gelukkige samenleving.
De onderzoekers hadden, in plaats van lego, natuurlijk ook wat euromunten in het octopussenaquarium kunnen gooien, om die stelling te bewijzen. Nu is er helaas weer onnodig geld aan de gemeenschap ontrokken voor een onzinnig onderzoek. Het principe van maakbaarheid is daar geen enkele dienst mee bewezen.

Labels:

Dag 228 Verander de codes.

Net zoals er meer andere ideeën voor de maakbaarheid van de samenleving zouden moeten komen (zie het artikeltje van gisteren) zou er ook heel wat moois bereikt kunnen worden als we menig gedragscode veranderen (lees hieronder meer).
Ondertussen schijnt hier de zon weer volop. Bij u ook? Geniet er van, zou ik zo zeggen.

De minder-is-meer code \|/

Minder hekkelen biedt meer kans aan de groene libelle, zo meldt Vara's vroege vogels. En nu maar hopen dat iedereen weet wat hekkelen en groene libelle betekent. Ik vrees dat bij hekkelen menigeen zich nog wat kan voorstellen maar dat de meeste mensen al lang niet meer weten wat een groene libelle is. Toen ik dat even navroeg bij wat mensen hier in de buurt meenden de meeste mensen dat het favoriete lijfblad van hun moeder zich nu meer met milieu bezig ging houden.
Maar goed, waar het om gaat is dit: De Unie van Waterschappen gaat een gedragscode voorstellen die voorschrijft in welke mate sloten en kanalen geschoond moeten worden van de krabbescheer (een waterplant die vanaf 2007 wettelijk beschermd gaat worden) om zodoende de habitat van de groene glazenwasser (een libelle-soort) te sparen, hetgeen de bio-diversiteit ten goede zou komen.
Prachtig voorbeeld van de "minder-is-meer"-code! De boeren hoeven minder te werken en we krijgen er een rijkere natuur voor terug.
Ik stel voor de "minder-is-meer"-code op veel meer gebieden toe te passen. Bij alles wat we bedenken of doen screenen we het op die code en je zult zien dat er veel minder gedaan en bedacht hoeft te worden om er toch beter van te worden. Naar voorbeeld van "minder hekkelen geeft meer natuur" heb ik zo al een paar voorbeelden gevonden:

Om de "minder-is-meer"-code goed te ontwikkelen en een stevige plaats in de samenleving te geven graag meer van dat soort voorbeelden. Weet u er een paar?

Labels:

Dag 227 Tomatennieuws.

Geen komkommernieuws meer? Dan maar over op de tomaat (lees de bijdrage van vandaag hieronder).
Verder graag wat meer reacties op het zomergasten-project (ik lijk wel een bedelaar). Uw reactie is wel degelijk van belang voor de verdere ontwikkeling van dit weblog.
En voor vanavond: eet smakelijk!