Dag 370 Formeren is normeren?

Langzaam maar zeker ontstaan er kleine lekjes in het tot nu toe zo hermetisch gesloten formatie-overleg. Kennelijk zijn de drie heren het zo goed als eens over de te hanteren normen voor de het nieuwe kabinet. Er gaan geruchten dat er zelfs een norm overboord wordt gekieperd. Vandaag heeft de redactie de uitvinder van die norm nog eens gebeld.(Lees hieronder meer).

Zalmnorm.

(g.l.t. 4 min.; links: 10 min.)
Op de drempel van de uitgang doet hij nog een laatste poging zijn zuurverdiende centjes veilig te stellen. Het ziet er naar uit dat het nieuwe kabinet bereid is wat meer uit te geven dan de laatste jaren het geval was. Dat moet heer Zalm een doorn in het oog zijn. De redaktie ging even peilen hoe het er nu met de gemoedstoestand van 's land penningmeester voorstaat.

pp: "Goedemorgen, mag ik even w...."
Zalm: "Ah! Daar bent u weer. Ik was al even bang dat u me vergeten zou zijn. nog voor ik goed en wel vertrokken ben."
pp: "Nou nee, zelfs al zou u echt weg zijn, dan zal ik u nog lang herinneren."
Zalm: "Wel, dat doet me deugd."
pp: "Hm, mij niet, maar daar gaat het niet om. Ik wilde even weten of u werkelijk denkt dat uw oproep om de zalmnorm te handhaven serieus gehoor zal krijgen bij de drie formerende heren."
Zalm: "Tja, daar heeft u een punt. Het baart me wel enigzins zorgen. Van de huidige en toekomstige premier is bekend dat hij met zijn zoetzure glimlach behoorlijk slappe knieën heeft. Het valt te vrezen dat hij daar doorheen zakt als hij door die andere twee onder druk wordt gezet."
pp: "Want die andere twee hebben maling aan uw norm?"
Zalm: "Daar begint het wel op te lijken, ja. Die nieuwkomer wil natuurlijk god's water over god's akker laten lopen. Maar dat zet geen zoden aan de dijk. En die zal hij hard nodig hebben als hij zijn talenten verkwist."

pp: "En Bos dan? U heeft toch al een gesprek met hem gehad?"
Zalm: "Ja, ik moet toegeven dat dit de enige cruciale fout wordt van mijn ganse carrière. Bij hoge uitzondering mocht hij even een blik werpen in de boeken en die gunst gebruikt hij nu voor zijn eigen belang, zoals je dat eigenlijk ook wel kan verwachten van salonsocialisten."

pp: " Hoe bedoelt u?"
Zalm: "De man maakt zich meer zorgen over de electorale consequenties die zijn deelname aan het kabinet zal hebben dan over het landsbelang. Ik vrees dat hij zijn positie veilig wil stellen door een beetje de sinterklaas uit te gaan hangen."
pp: "Maar meneer Zalm, er is toch best wel wat geld om uit te geven?"
Zalm: "Dat u niet zo goed kunt rekenen en weinig verstand van de economie heeft is dankzij uw blog ondertussen in brede kringen bekend."
pp: "Maar u heeft zelf gezegd dat een overschot gebruikt moet worden als het tegenzit. Nou, er zit genoeg tegen. Het Sociaal Cultureel Planburo liet bijvoorbeeld weten dat er zo'n € 750 miljoen nodig is om het onderwijs uit het slop te halen."
Zalm: "Ho, ho, ho! Het onderwijs is er zo erbarmelijk aan toe omdat men jarenlang de leerplicht heeft verzaakt!"
pp: "Pardon...?'
Zalm: "Ja, dat u dat niet begrijpt bewijst wel hoezeer ook u daar slachtoffer van bent geworden. Leerplicht wil zeggen dat het verplicht is wat te leren. Dat doe je niet met voorleesontbijtjes en het 'nieuwe' leren. Ik ben dan ook zeer verheugd over de nieuwe generatie studenten die weer echt wil leren. Het door de 2e Kamer aangevraagde onderzoek zal aantonen dat de plicht om daadwerkelijk te leren ernstig is verkwanseld. Gewoon weer de feitenkennis er in stampen, daar ben ik ook groot mee geworden en dat hoeft geen cent extra te kosten."

pp: "Zo, zo, u houdt er wel meer normen op na dan alleen die zalmnorm, hè?"
Zalm: "Meneer, ik handel naar eer en geweten, da's alles."

pp: "Dan moet u toch flink teleurgesteld zijn over de financiële plannetjes van het aanstaande triumviraat?"
Zalm: "Meneer, het is niet briljant wat ze daar bedenken, maar het kan ook zo zijn voordelen hebben."

pp: "Ja, dat er nu eindelijk eens geld uitgegeven wordt daar waar het ook nodig is!"
Zalm: "(grote zucht) Och wat ben ik toch blij dat ons huidige democratische stelsel het onmogelijk maakt dat mensen als u het voor het zeggen krijgen. Wat ik bedoelde te zeggen was, dat als men werkelijk het begrotingsoverschot over de balk gaat smijten, de kiezer binnen de korste keren terugverlangt naar de tijden dat de VVD in het kabinet zat. Ik reken op een dikke winst voor onze partij."
pp: "Winst, winst, winst... Uiteindelijk is dat de kern van de zalmnorm, nietwaar?"
Zalm: "Gezien de vele lofuitingen die mij bij mijn vertrek ten deel vallen is daar in het geheel niks mis mee."
pp: "Meneer Zalm, geniet u rustig verder....."

Labels:

Dag 369 Mijn schuld en het vertrouwen.

Als iemand een groot vertouwen heeft, is het dan ook zijn of haar schuld als men daardoor in problemen komt? Wat mij betreft niet altijd. Er zijn tenslotte genoeg zaken waar we geen invloed op hebben of keuzes in kunnen maken. Het artikeltje van vandaag gaat over in hoeverre we invloed hebben op onze financiële situatie en welke keuzes we daarin hebben. Ik ben geen financieel adviseur, maar ik raad u wel aan alles in het werk te stellen om niet in de schulden te geraken. Want dan is het echt afgelopen met uw keuzevrijheid. Lees hieronder meer.

Kiezen voor schulden. <>

(g.l.t. 4 min.; links: 15 min.)
Vorige week konden we nog lezen dat de consumenten een groot vertrouwen in de economie hadden. Dat zal dan nu wel weer om zeep geholpen zijn door berichten dat steeds meer mensen met schulden kampen en de gemeentelijke woonlasten duurder worden. Meer of langer gaan werken helpt de huishoudportomonnee niet, want er is een groeiende armoedeval geconstateerd bij deeltijdwerkers. Die horen natuurlijk bij de groter wordende groep werkende armen.
Het aantal mensen dat slecht kan rondkomen groeit, maar is kennelijk nog zo'n minderheid dat drastische maatregelen uitblijven. Zeker mensen met schulden moeten het zelf maar oplossen, want die maken verkeerde keuzes. Dat zei Ger Jaarsma, voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet. Nou ga ik die meneer niet meteen voorrekenen dat de gemiddelde koopkracht ongeveer € 10,- per maand is toegenomen en dat de gemeentelijke heffingen dit jaar zo'n € 31,- gemiddeld per maand gaan kosten. In alle vertrouwen levert de consument hier al ruim € 20,- in. Ik zal daar ook niet bijrekenen de gemiddelde stijging aan energiekosten (€ 117,- meer) en bij ziektekostenverzekeringen (minister Hoogervorst houdt het op een stijging van 3%, het Centraal Planburo had minstens 10% meer berekend). Wie de consument in dit laatste geval moet vertrouwen, merkt hij wel als hij aan het eind van het jaar ziet wat hij nog overhoudt om de kerst en de jaarwisseling door te komen.
Op zich hoeven allerlei prijsstijgingen niet tot afschrikwekkende armoede te leiden, ook al blijft de koopkrachtstijging achter de feiten aanlopen. Tenslotte telt Nederland ook meer miljonairs dan pakweg 10 jaar geleden. Gemiddeld gaat het redelijk. Maar mensen zijn niet gemiddeld. Per mens en per situatie zijn er verschillen die heel wat kunnen uitmaken of iemand het ruim redt of over de armoedegrens kukelt. Mijn stelling is: in een welvarend land is één arme er al één teveel.
Het feit dat meer mensen bij de schuldsanering moeten aan kloppen toont aan dat armoede steeds minder is voorbehouden aan de allerzwaksten in de samenleving. Er wordt flink geleend in dit land en steeds meer mensen vinden het geen probleem continu in het rood te staan bij hun bank. Dat wordt pas een probleem als naast de prijsstijgingen van de vaste lasten ook in één jaar tijd je koelkast het begeeft, de televisie de brui er aan geeft en je met je slaperige hoofd de auto in de prak rijdt. Ben je dan ook nog eens de rijksambtenaar die dit jaar ontslagen gaat worden, dan krijg je het toch wel lastig. De verlokkingen van de leningverstrekkers liggen voor het grijpen en vervolgens kun je rustig wachten tot het eerste incassoburo aan je deur staat.
Zelfs minister Zalm heeft geroepen dat er desnoods een wet moet komen om misleidende reclames van kredietverstrekkers aan te pakken. Dus ook hij geeft niet alleen de 'verkeerde keuzes makende' consument de schuld.
De eerder genoemde lastenstijgingen worden niet gekozen door degenen die ze moeten betalen. De gemeentelijke heffingen zijn een feit, hoewel je er nog voor kan kiezen naar een goedkopere gemeente te verhuizen (als dat tenminste opweegt tegen de verhuiskosten). Verder kun je nog kiezen voor een goedkopere ziektekostenverzekeraar of energieleverancier. Het rendement voor je portomonnee is echter marginaal. En niemand kiest er willens en wetens voor om arm te zijn.
Wat je mensen misschien wel kan verwijten is dat velen zo klakkeloos meedoen aan de soort consumptiemaatschappij die onze samenleving is. Daar valt wel het nodige op af te dingen. Het is alleen de vraag of 'de consument', wij dus, enige keuze heeft om die consumptiemaatschappij te veranderen. Denk maar niet dat er een verbod op kredietverstrekkers komt of dat reclame afgeschaft wordt. De eigen schuld van de consument zal nog lang de dikke bult zijn, die je ziet in de zakken van menig producent.

Labels:

Dag 368 Kronkels.

Gedachten gedragen zich als een rivier. Stuiten ze ergens op weerstand dan vervolgen ze zich al kronkelend wel een andere weg. Gedachten zijn lastig te sturen. Met rivieren gaat dat een stuk makkelijker. Maar ook daarbij kom je onverwachte problemen tegen. Gelukkig beschikken we over een groot vermogen aan maakbaarheid. Lees hieronder meer.

Maximum maakbaarheid. /*\

(g.l.t. 2 min.; links: 10 min.)
Eigenlijk gaat alles wat je leest over maakbaarheid. Bij het speuren naar nieuws dat ook maar een beetje met maakbaarheid te maken heeft, stuitte ik op een zinnetje dat op een prachtige wijze weergaf wat maakbaarheid inhoudt.


Als er één land weet wat maakbaarheid is, dan is dat ons landje wel. Wat hier ooit een moerasdelta was, is bedijkt en bepolderd. Het weerbarstige water hebben we weten terug te dringen om plaats te maken voor bebouwbaar land. Dus het is logisch dat we het niet kunnen hebben als een riviergebied een beetje zijn eigen gang gaat. Natuurlijke ontwikkeling kennen we allang niet meer. Maximale maakbaarheid is dat je de natuur kan laten doen wat jij wilt.
Het artikeltje waarin bovengenoemd zinnetje staat, gaat over de uiterwaarden. Men wil daar graag natuurgebieden van maken met een grote variatie aan planten en grassen. Er is echter een probleempje. Onder al dat gevarieerde groen zitten een aantal 'langzaamgroeiers'. Die doen er zo'n jaar of vijftig over voor ze vaste grond onder de voeten krijgen. Maar daar krijgen ze de tijd niet voor want ondertussen moet ook de wateroverlast aangepakt worden.
Water kruipt waar het niet gaan kan en als dat in grote hoeveelheden gebeurt heb je overlast. Da's ook typisch nederlands. Is er ergens iets veel van, bijvoorbeeld halsbandparkieten, dan zijn er altijd weer mensen die dat overlast vinden. Zo ook met veel water. Dat moet je in de uiterwaarden dus niet hebben. Anders staan elk voorjaar weer hele vinexlocaties onder water of blijven natuurbeerders tegen een een eenzijdig landschap van snelgroeiend onkruid aan te kijken. Allemaal de schuld van de rivier die buiten haar oevers treedt en slib aanvoert waar niet alle plantjes baat bij hebben.
Hoe los je dat nou op als er enerzijds wordt gekozen om in tijden van 'wateroverlast' stukken land terug te geven aan het water en anderzijds men het land er wil laten uitzien zoals men dat bedacht heeft? Dat kan niet allebei. Ook in alle maakbaarheid zullen er keuzes gemaakt moeten worden. Wil men maar beperkt dijken verzwaren of verhogen dan moet er iets anders verzonnen worden. Misschien kan men er eens over nadenken om die andere opvatting over maakbaarheid hier toe te passen: Water naar de zee dragen. Leuke klus voor het nationale hoofd waterbeheer, Willem-Alexander.

Labels:

Dag 367 Hoe ouder, hoe mooier.

Sommige mensen worden er alleen maar mooier op als ze ouder worden. Met de nodige ouderdoms verschijnselen, dat wel. De ogen gaan wat achteruit, het bewegen gaat wat langzamer. De tijd dat ouderen niet meer meetellen is echter voorbij. Dorine (kandidate in de X-factor) wordt nog eens het boegbeeld van de aanstormende grijze generatie. Daar valt ook wat aan te verdienen, hoewel met name de banken dat nog niet helemaal doorhebben (lees hieronder verder).

Ouderen buiten spel?

(g.l.t. 5 min.; links 45 min.)
De NVB (Nederlandse vereniging van banken) verzet zich tegen het persbericht dat het NFO (Nationaal Fonds Ouderenhulp) heeft gepubliceerd. Daarin zegt het fonds dat de banken ouderen in het betalingsverkeer buiten spel worden gezet als de acceptgiro wordt afgeschaft en plaats gaat maken voor de digitale nota. Het NFO meent dat veel ouderen te omhandig zijn met internet en met deze wijziging dus geen raad weten.
Ouderen buiten spel? Begint het NFO zelf af te takelen en loopt het fonds hiermee niet vreselijk achter bij haar eigen doelgroep? Welke ouderen bedoelt het NFO?
In ieder geval niet Dorine, de 'oudere' met de X-factor. Zij is nog steeds in de race in de opgepimpte versie van Idols. Is dat te danken aan een grote schare oudere fans die zeer goed in staat zijn met digitale middelen op haar te stemmen? Voor ouderen hoeft dat immers geen probleem meer te zijn . De gsm-industrie neemt ze serieus en komt met mobieltjes met een groot gebruikersgemak voor 65-plussers.
Wat de digitale wereld van het internet betreft beroept het NFO zich op cijfers die het Sociaal Cultureel Planburo in 2004 publiceerde. Daarin staat dat er in vijf jaar tijd een gigantische groei aan surfende senioren was: 'Ouderen zijn steeds beter vertegenwoordigd op het internet. Vooral onder de 55-64-jarigen steeg de internettoegang snel: van 9% in 1998 naar 64% in 2003. Het percentage 65-74 jarigen dat thuis een internetaansluiting heeft, steeg van 3% in 1998 naar 31% in 2003. Ook 75-plussers zijn vaker online: 1% in 1998 tegen 14% in 2003'.
Een behoorlijke groei dus, maar daarmee hadden de ouderen de achterstand nog niet ingelopen: 'Toch hebben ouderen nog altijd de grootste achterstand in de informatiesamenleving. In 2003 was 90% van de 12-17-jarigen online, 78 % van de 25-34-jarigen, 82% van de 45-54-jarigen en 64% van de 55-64-jarigen'.
Het zal toch niet zo zijn dat die groei in 2003 is gestopt? Het NFO denkt van wel en zegt dat 50% van de ouderen over een pc beschikt en slechts 38% van internet gebruik maakt. Als de trend die het SCP aangaf doorgezet is, dan zouden nu zo'n 86% van de ouderen de weg op naar het internet gevonden moeten hebben. Dat neemt natuurlijk niet weg dat banken met de overige 14% oudere digibeten rekening moet houden.
De banken menen dat men voldoende rekening houdt met ouderen. En dat is ze geraden ook, want dat gaat een kapitaalkrachtige groep worden. Eind vorig jaar werd bekend dat 65-plussers over een jaar of drie rijker zullen zijn dan jongere generaties. Een beetje bank speelt daar op in. Die laat zo'n vetpot niet aan de neus voorbij gaan. En daarom was de NVB er dus als de kippen bij om de kritiek van het NFO te weerleggen. In het tegenbericht van de NVB is dan ook een link opgenomen naar een factsheet (een diarree aan feiten) waarin op bladzij 5 wordt opgesomd wat men er zoal aan doet om het betalingsverkeer toegankelijker te maken. En dat is echt fantastich! Lees even mee (oorspronkelijke document is in pdf-formaat):
Over de Chipknip: 'Eén (!) van de banken heeft, omwille van de ondersteuning van het gebruik in verzorgingstehuizen, een sprekende variant gemaakt van het oplaadpunt Chipknip (de ‘pratende Chipknip-automaat’)'.
Over bereikbaarheid: 'Enkele (!!) banken zijn bereikbaar voor klanten via een zitting op lokatie (bijvoorbeeld in dorpshuis of verzorgingstehuis). Het faciliteren van contant geld transacties brengt echter risico’s met zich mee. Eén bank rapporteerde dat zij, op grond van de veiligheidsrisico’s, de zitdagen op 8 lokaties heeft afgeschaft'.
Dat laatste hoeft geen probleem te zijn dankzij de geldbezorg-service: 'Eén bank (!!!) heeft een geld-express service welke door lokale vestigingen kan worden ingezet om de klanten geld te bezorgen'. Desnoods halen de banken hun klanten op met de taxi: 'Bij diverse banken wordt op lokaal niveau door lokale kantoren een taxi-service aangeboden opdat de klant naar de bank kan komen'.
Echt een hele mooie is de service voor ouderen die graag in beweging willen blijven en zelf nog een wandelingetje naar de geldautomaat willen maken: 'Eén bank (!!!!) heeft het initiatief genomen om voor de eigen geldautomaten PIN-vertraging in te voeren. Indien een klant de PIN-code langzamer dan gebruikelijk invoert, krijgt deze klant ook bij de overige schermen meer ruimte om te reageren'. Begrijpelijk dat niet alle banken hiertoe overgaan, want hoe langer je voor de pinautomaat staat, hoe meer tijd er is om overvallen te worden.
De afschaffing van de acceptgiro staat er natuurlijk niet bij, evenals de sluiting van bankfilialen in gebieden waar vooral ouderen wonen. Als de banken de toekomstige rijke 65-plussers als klant binnen willen halen, dan moeten ze nog heel wat werk verrichten. Eén enkele bank is niet genoeg.
Wat mooi ook dat het gezegde 'Wie jong is heeft de toekomst' helemaal waar blijkt te zijn. Ouder worden we allemaal. En dus rijker. Bovendien zijn alle jongeren van nu op computergebied wereldwijs. Met die digitale inhaalslag komt het dus ook wel goed.

Dag 366 Verder geen nieuws...

De redaktie moet dit weekend knopen doorhakken. De vormgeving gaat over een poosje veranderen en de redaktie gaat mensen uitnodigen tot de burelen hier toe te treden. Hoe, wat en wie is nog de vraag. De trouwe lezer weet hoe moeilijk de redaktie het met keuzes kan hebben, dus dat wordt nog een zwaar weekend.
Voor de rest van nederland is dat niet het geval. Het positivisme dat deze week breed werd verkondigd, leeft ook in het weekend door.Lees de bijdrage van vandaag (hieronder). Meer nieuws heeft de redaktie niet.

Positief het weekend in (2).

(g.l.t. 3 min.; links: 15 min.)
Uit de reacties op het artikel van gisteren blijkt dat de gemiddelde lezer van dit weblog geen positief nieuws heeft kunnen ontdekken. Heb ik dan alleen maar lezers die zwaarmoedig gestemd zijn? Heeft het publiek dat hier langskomt een zwartgallige kijk op het leven? Tja, dan is het hard nodig het lijstje positief nieuws even aan te vullen. Het was immers de bedoeling dat u met een brede lach het weekend doorkomt. Dus om het weekoverzicht compleet te maken:
Vrijdag 26/1: Misschien dat het de stemming hier in het land wat drukt, maar onze zuiderburen zijn de eersten met een verbod op de invoer van zeehondenbont. Het Belgische parlement was er zelf unaniem over eens. Goed voorbeeld doet goed volgen. Vol vertrouwen kijken we dus uit naar de momenten waar het Nederlandse parlement dit jaar eensgezind in zal zijn.
Dat de stemming opperbest is valt ook af te meten aan de stortvloed aan positieve prijzen die er de afgelopen weken werden uitgedeeld. Zo is ook de beste jonge ambtenaar gehuldigd. Wie jong is heeft de toekomst. Dit moet ook een positieve boodschap zijn aan het BBR-trio dat vol enthousiasme het nieuwe kabinet bijna rond heeft: denk nog eens na over hoeveel ambtenaren jullie gaan ontslaan en wie dat dan moeten zijn.
En dan vandaag. Het weekend is een feit. Het vertrouwen, de tevredenheid neemt toe. Wie nu nog durft te beweren dat Nederlanders klagers zijn heeft de krant bij het ontbijt niet goed gelezen. Het positieve nieuws komt van het platteland. Het SCP-rapport dat hier eerder deze week werd aangehaald, meldt dat er een nieuw type boer is dat het platteland gaat redden. Daarmee is er weer hoop voor de agrariërs. Het boerenbedrijf kan blijven bestaan Het SCP heeft alle vertrouwen in de nieuwe boeren. Dankzij hen raakt 'de burger' straks weer helemaal vertrouwd met 'voedsel, de natuur, de zorg voor dieren en de vertrouwdheid met de eigen leefomgeving'.
Wie denkt dat het een grauwe, kille toestand in de polder is wordt uit de droom geholpen door een campagne die ons gaat wijzen op de het warme leefklimaat aldaar. Mocht u dit weekend er eens lekker uit willen, ga dan op bezoek bij de polder-positivo's in Emmeloord.
Het kan zijn dat de redaktie een positief berichtje over het hoofd heeft gezien. Maak dan gebruik van de "Wat wil je zeggen"-link hieronder of stuur een mail (zie rechterkolom).
In ieder geval moet dit nu lukken: Prettig weekend!

Dag 365 Vol vertouwen het weekend in.

Vrijdag is de dag dat er vaak een veel positievere stemming heerst dan op andere dagen. De meeste mensen wacht een vrij weekend en dat doet vrolijk stemmen. Maar deze week bleek elke dag van positivisme bol te staan (lees hieronder meer).
Dan nog een klein minpuntje: de rubriek Filmpje van de week is tot nader order weggehaald. Het ontbreekt de redaktie aan tijd om deze rubriek up-to-date te houden. U kunt er echter op vertrouwen dat dit nog in een of andere vorm terugkomt.

Positief denken.

(g.l.t. 2 min.; links: 10 min.)
Herinnert u zich De Positivo's nog? De immer blijde types van Kees van Kooten en Wim de Bie, die in de 80-er jaren de boodschap bezongen dat je het leven vol vertrouwen tegemoet moest treden. In dit geval ging het om het vertrouwen in de Almachtige. Welnu, die typetjes hebben we niet meer nodig. Het jaar is nog geen maand oud en overal om ons heen waart een geest van groeiend optimisme. De afgelopen week vlogen de bewijzen daarvan ons om de oren. Om u met een tevreden lach het weekend in te sturen, daarom hier het weekoverzicht van positief denken.
Maandag 22/1: Al jaren worden we opgevrolijkt door positivo Frans Bauer, wiens goede humeur goed is voor de Gouden Lach, uitgereikt door de Stichting Nederland Positief. Misschien is het aan het zendingswerk van deze stichting te danken dat de rest van de week blaakte van vertrouwen.
Volgens de Eurobarometer hebben europeanen een positief vertrouwen in biotechnologische toepassingen in de industrie en medische sector. Iets minder enthousiast is men over zulke toepassingen in de landbouw. Kennelijk heeft men hogere verwachtingen van stamcelonderzoek dan van genetische manipulatie van gewassen.
Dinsdag 23 /1 werd bekend dat er een groeiend vertrouwen in de gezondheidszorg is. Dat de redaktie van dit blog daar wat kritisch over deed, mag de pret niet drukken. Positief denken is immers veel beter voor je gezondheid.
Woensdag 24/1 bleek dat werknemers veel positiever over hun baas zijn dan de de baas over henzelf. Dat lijkt me geen eerlijke verdeling. Misschien dat de vakbonden ook een rechtvaardige waardering in de CAO's op kunnen laten nemen. We werken er hard genoeg voor, toch?
Donderdag 25/1 was een stralende dag. Fris maar een lekker zonnetje. En wat bleek? De positivo's van de week zijn de consumenten. Het vertrouwen in de economie bereikte een recordhoogte. Zou het echt zo zijn dat ieders salaris zoveel is gestegen in de eerste maand van dit nieuwe jaar, dat men weer flink gaat shoppen?
U ziet het: een en al rozengeur en maneschijn. Kan het vandaag nog beter? Welke positieve berichten zullen er vandaag, op de drempel van het weekend, nog passeren? Mocht u er eentje tegenkomen, meldt het dan hier. En als u denkt dat de redactie belangrijk positief nieuws heeft gemist, dan staat de "Wat wil je zeggen"-knop natuurlijk volledig tot uw beschikking.

Dag 364 Samen sterk.

Het is lastig als je in je eentje een dagelijks blog wil verzorgen. Zoveel om over te schrijven, maar de tijd is beperkt. Team-blogs hebben het een stuk makkelijker. Maar goed, wie weet kan dit jaar de redactie hier worden uitgebreid.
De kracht van samenwerking is toch vele malen groter dan die van de individuele actie. Consumenten zouden zich daar veel meer bewust van moeten zijn. Lees hieronder maar verder.

Marktwerking voor de kudde.

(g.l.t. 3 min.; links: 10 min.)
Om marktwerking te kunnen garanderen heeft de overheid een aantal waakhonden rondlopen. Die moeten voorkomen dat de commercie handjeklap bedrijft om de prijzen onnodig hoog te houden of een monopoliepositie verwerft. De markt moet immers een bonte verzameling van kraampjes zijn, waar de consument zijn keuze kan maken. De vrije markt wordt hier gehuldigd maar kennelijk is het nodig dat de overheid voor marktmeester speelt.
Waar het bedrijfsleven dus beperkt wordt in collectieve aktiviteiten, daar heeft de consument voorlopig de nodige vrijheid. Die wil het begrip 'handjeklap' weer in ere herstellen. De oorspronkelijke betekenis van dat woord was dat koper en klant met een paar ferme klappen een prijs afspraken, waar beide partijen tevreden mee waren. In landen waar dat nog steeds heel gewoon is, heeft men ontdekt dat de prijs nog lager kan als je in grote groepen gaat onderhandelen: het zogenaamde team-shopping. Men richt kopersverenigingen op die met winkels onderhandelt om de laagste prijs te bedingen. Het verschijnsel begint ook in Nederland door te dringen. Op internet kun je een produkt uitzoeken en op zoek gaan naar pingelpartners, waarna het handjeklap kan beginnen.
Met collectiviteit kun je dus aardige prijzen bereiken. Om sterk te staan moet je ook in de handel dus dingen samen doen. Het voordeel van team-shopping is dat mensen die pingelen moeilijk vinden, zich nu kunnen verstoppen in de groep. Het nadeel is dat winkeliers zulke lage prijzen moeten bieden dat er geen lol meer aan is. Alleen grote concerns kunnen dat aan en dat is dus de dood voor de kleine middenstander.
Misschien moeten de kleinere winkels zich dan maar weer eens verenigen in coöperaties.
Zou het schadelijk zijn voor de economie als kopers zich op meer vlakken collectief verenigen om lage prijzen af te dwingen? In de verzekeringsbranche kent men het mechanisme al. Collectieve verzekeringen zijn goedkoper en zo kan men zelfs de armsten bedienen. Ook op de energiemarkt lijkt er animo zijn voor collectieve handel.
En als er één schaap over de dam is, volgen er natuurlijk meer. De samenleving gaat een geheel van kuddes worden. De markt wordt een prijzenslagveld waar grote groepen kopers de strijd aan gaan met hordes handelaren. Klanten aller landen verenigt u en uw euro wordt weer een gulden waard!

Dag 363 Het mag wat kosten.

Sommige mensen zijn graag bereid wat meer te betalen als men er meer kwaliteit voor denkt te krijgen. Als dat achteraf wat tegenvalt, redeneert men de spijt van een dure aankoop weg door alsnog de prijs of het dure merk te roemen.
Gaat men ook zo om men het product gezondheid? Lees meer hieronder.

Prijskaartje van vertrouwen.

(g.l.t. 3 min.; links: 15 min.)
Veel Nederlanders hebben meer vertrouwen in de gezondheidszorg dan een jaar geleden. Men vindt wel dat het duurder is geworden (onderzoek TNS Nipo). Is er dan zoveel veranderd in de zorg? Of gelooft men dat een hogere prijs ook wel een betere kwaliteit garandeert?
Als dat laatste het geval is, komt men bedrogen uit. Nederland loopt wat dat betreft nog aardig achter bij andere landen. Gisteren kon u hier lezen wat het SCP (Sociaal Cultureel Planburo) te melden had over de publieke sectoren. Citaat over de gezondheidszorg: "Nederland heeft het uitgavenniveau van Zweden maar blijft in gezondheidstoestand achter bij Zweden. Nederlanders hebben een wat lagere (gezonde) levensverwachting en een wat hogere kindersterfte. In Zweden is veel aandacht voor preventieve zorg en screening programma’s en is vooral succes geboekt met de bestrijding van riskante gewoonten zoals roken en alcoholgebruik." Dus voor dezelfde prijs zijn we hier slechter af dan in Zweden. Het vertrouwen in de huidige zorg is dus enigzins misplaatst.
Verder blijkt uit het TNS Nipo onderzoek dat een grote meerderheid vind dat de zorg wel verbeterd moet worden. Ja, het mag dan wat kosten, maar dan wil je er wel wat voor hebben natuurlijk. Om de diskussie over de toekomst van de zorg een beetje op gang te helpen, kreeg minsiter Hoogervorst afgelopen maandag een tweetal stukken gepresenteerd. In 'Niet van later zorg' worden vier scenario's geschetst: Collectieve Voorspoed (de nadruk ligt sterk op de verantwoordelijke overheid), Keuzerijk Perspectief (beschrijft vergroting van de individuele verantwoordelijkheid), Samen Delen (gaat uit van een collectieve verantwoordelijkheid) en Selectieve Groei (is gericht op de individuele verantwoordelijkheid ondanks een lage economische groei).
Hoogervorst gaf onmiddelijk zijn voorkeur aan: veel eigen verantwoordelijkheid en een grote mate van keuze­vrijheid, gekoppeld aan een sterke groei van de economie. Afgaande op het beleid van de laatste jaren valt dat maar op één manier te vertalen. De burger moet zelf maar zien wat-ie met zijn gezondheid doet en denkt hij daar een dokter bij nodig te hebben dan moet er flink in de buidel getast worden. Eventuele tegemoetkomingen hangen af van de gezondheid van de economie.
Welnu, dan is er nog een vijfde scenario mogelijk. Combineer de opvating dat 'geld niet gelukkig maakt, als je maar gezond bent' met de principes van onze markteconomie. Eén van die principes is dat lonen laag moeten blijven. Hogere lonen leiden tot hogere prijzen en dat zou niet goed zijn voor de economie. Nou, dan stellen we onze arbeidskracht toch helemaal voor niks beschikbaar? Volgens de logica van de huidige economische wetten zou dan alles gratis moeten worden.
Zo werkt dat niet, zullen de deskundigen zeggen. Alles heeft zo zijn prijs. En zo zal de burger het slechts moeten doen met het 'vertrouwen' dat die prijs ook biedt wat men er van verwacht. Heel gezonde situatie...

Labels:

Dag 362 Technische storing / verholpen!

Vandaag wat laat wegens een technische storing. Het is verholpen, dus de redaktie kan er weer tegenaan.
Sommige providers en weblog-hosts zouden trouwens eens aan de schandpaal genageld moeten worden! Ze maken het een eenvoudige blogger soms erg lastig. Meer over schandpalen kunt u hieronder lezen.
Demkt u er nog aan uw sollicitant voor te dragen voor de vacature "Chef kabinet" (zie artikel van gisteren).

Tussen schandpaal en erepodium.

(g.l.t 4 min; links: 20 min.)
Het SCP (Sociaal Cultureel Planburo) deelde vandaag mee dat de publieke sectoren het in Nederland gemiddeld goed doen. Nederlanders zijn aardig te spreken over onderwijs en geneeskundige zorg. Minder positief is men over de ouderenzorg, de rechtsspraak en het openbaar vervoer. Het SCP heeft ook nog even gekeken hoe we er in internationaal verband voorstaan. Ook op het EK-Publieke Werken scoren we erg gemiddeld. Finland is koploper op onderwijsgebied. Zweden loopt voor op Nederland als het om gezondheidszorg gaat. De Scandinavische landen scoren ook hoger op het terrein van politie en justitie.
Heeft het publiceren van dit soort informatie nog gevolgen? Als het aan het SCP ligt wel. Het SCP heeft uitgerekend dat er zo'n 700 miljoen euro extra nodig is, om er voor te zorgen dat Nederland een beetje bij blijft op gebied van onderwijs. Anders kukelen we flink naar beneden op de internationale ranglijsten. Die boodschap kan meegenomen worden door de heren die het nieuwe kabinet in elkaar aan het timmeren zijn. Te vrezen valt echter dat men met een middenpositie dik tevreden is. Niet goed, niet slecht. Je kan niet in alles de beste zijn. Houden zo, dus.
Het SCP oordeelt niet. Men geeft slechts de stand van zaken weer. Goed en slecht in één overzicht. De schandpaal èn het erepodium naast elkaar. Dat begint een gewoonte te worden. Het onderwijsveld schrok op toen de inspectie alle rapporten op het internet openbaarde. Ouders konden dan zelf bepalen welke school ze het beste voor hun kinderen vonden. Datzelfde gebeurt inmiddels in de gezondheidszorg. Prestaties van zorginstellingen zijn publiekelijk bekend gemaakt. Nu weet u bijvoorbeeld bij welke instelling het beste uw dementerende vader of moeder kan onderbrengen. Als u op weg naar dat tehuis nog even een patatje wilt eten kunt u dankzij het VWA (Voedsel- en Waren autoriteit) kiezen uit snackbars met prima frituur of genoegen nemen met tweede garnituur. Mochten genoemde instellingen en bedrijven het oordeel voor de rechter willen aanvechten, dan kan men op het courtwatch uitzoeken welke advocaten en rechters men beter moet mijden.
Werken dit soort methodes nou ook? Eeuwenlang is de schandpaal even vaak gebruikt als het erepodium. De tendens van de laatste jaren is om de lauwerkrans wat meer uit te gebruiken dan de publiekelijke terechtstelling. Rolmodellen voor goed gedrag zouden meer effect hebben dan het publiceren van boeventronies op het internet. Belonen helpt beter dan straffen. Dat zou er voor pleiten de schandpaal definitief af te schaffen. Maar, zullen sommigen zeggen, zonder de Watergate-affaire en de klokkenkluider die de bouwfraude bekend maakte, zouden toch tal van duistere zaken nooit aan het licht gekomen zijn?
Wel, als we nu ook de klokkenluiders op het erepodium plaatsen, worden ze het rolmodel voor alertheid. Op den duur is dan de schandpaal niet meer nodig. Met een kritische geest en oplettend gedrag zullen meer mensen niet alles voor zoete koek slikken of met open ogen in tal van duistere zaakjes lopen.
Met zo'n houding èn het SCP-rapport in de hand, wordt dan ook duidelijk welke publieke sectoren een paar miljoen extra waard zijn. Ik ben benieuwd of uw uitkomsten straks terug te vinden zijn in het regeerakkoord.

Dag 361 Aan het werk.

De oorspronkelijke betekenis van maandag heeft al lang niets meer te maken met de maan zelf. Het is de dag waarop iedereen gemaand wordt weer aan het werk te gaan. Zondagsrust voorbij, over tot de orde van de dag.
De redactie wil ook u aan het werk zetten. De kabinetsformatie komt in een belangrijke fase en om het werk van de betrokkenen wat lichter te maken, kunt u ze misschien helpen. Lees de bijdrage van vandaag (hieronder).

Vacature chef kabinet <>

(g.l.t. 3 min.; links: 12 min.)
De kabinetsformatie gaat in alle stilte verder en deze week gaan de heren de allerlastigste punten doornemen. Tot die punten behoort ongetwijfeld de vraag wie het toekomstige kabinet gaat leiden. Jan-Peter wil dolgraag nog een Balkenende-IV op zijn naam hebben. André mag niet van zijn partijbestuur. Wouter is nog aan het overleggen met zijn partij wat strategisch het verstandigste is. Wie van de drie of maakt de formateur zelf nog een kans? Tenslotte werden tot nu toe bijna alle kabinetten door de formateur geleid. In de afgelopen 62 jaar is het slechts twee keer voorgekomen dat de minister-president een ander was dan de formateur.
De formerende heren zouden natuurlijk nog met een verrassing kunnen komen. Als de formatie eenmaal beklonken is, zouden ze de blijde boodschap naar buiten kunnen brengen met een: 'We hebben een kabinet en nu mag het publiek de minister-president kiezen.' Leuk, maar dat maken we voorlopig nog niet mee.
Een andere verrassende optie zou kunnen zijn dat een ieder die zich competent genoeg vindt, mag solliciteren naar de vacature 'Chef kabinet.' De ego's en de interne partijstrubbelingen kunnen opzij en men gaat op zoek naar iemand met leiderschapskwaliteiten en die vooral boven de partijen kan staan. Bovendien voorkom je zo dat vrouwen geen kans maken, want in christelijke kringen (straks het grootste deel van het kabinet) dringen vrouwen erg slecht door tot ledinggevende functies. Bij een sollicitatie mag volgens de wet geen onderscheid gemaakt worden naar m/v. Nee, bij m/v moet meer worden gelet op managerskwaliteiten en vakkundigheid.
Laten we eens een stukje type-casting doen. Wie past het best bij de rol van minister-president? Wilt u een soort 'vader des vaderlands' of een 'moeder des moederlands'? Of heeft u liever een jong en dynamisch type? Gaat u voor een serieus type of heeft u de voorkeur voor een lolbroek? Voelt u zich het prettigst bij een flamboyant en bourgondsiche leider of voelt u zich meer op het gemak bij een ingetogen filosofsich type? Moet het een solist zijn of mag een duo-baan ook? Misschien heeft u de voorkeur voor een compleet magement-team?
En welke competenties moet de chef kabinet hebben? Moet hij of zij ambitieus zijn (sterk gericht op het behalen van persoonlijk succes) of interpersoonlijke sensitiviteit hebben (zich kunnen verplaatsen in anderen en zich bewust tonen van de invloed van het eigen handelen op anderen)? Moet de nieuwe chef flexibel (in staat zijn de eigen gedragsstijl te veranderen als zich problemen of kansen voordoen) of juist vasthoudend zijn (bij een bepaalde opvatting blijven totdat een beoogd doel is bereikt)?
Naar mijn leken-mening moeten de heren buiten eigen kring op zoek naar hun nieuwe chef. Zelf scoren ze slecht op de lijst van benodigde competenties. Kunt u ze adviseren aan welk profiel de chef kabinet moet voldoen? En weet u daar geschikte kandidaten bij? Maak uw keuze hier bekend.

Labels:

Dag 360 Zondagsrust verstoord.

Lagen we eerst wakker van de storm, werden we daarna opgeschrikt door de ambitieuze plannen van mevrouw Verdonk.
Wel, voor de mannelijke lezers hier kan ik zeggen: dat is nog lang niet alles, mannen! Wilt u de zondag in alle rust doorbrengen, dan kunt u beter buiten gaan wandelen. De tijd lijkt namelijk definitief aangebroken dat vrouwen alle toppposities gaan overnemen. Mij best. Persoonlijk laat ik me liever rijden, dan dat ik achter het stuur zit. En ikk heb absloluut geen trek in de perikelen die een leidinggevende functie met zich meebrengt.
Lees hieronder veel meer....

Vrouwelijke codes \|/

(g.l.t. 8 min.; links: neem eens een lekker lange leespauze). Mevrouw Verdonk heeft ambities om zich aan te sluiten bij bovenstaand rijtje. Op dit moment zijn er nog maar 6 vrouwelijke premiers en 7 dito presidenten. Dat het er zo weinig zijn heeft niets te maken met het zogenaamde 'glazen plafond', waar vrouwen zo moeilijk doorheen lijken te breken. Zoals u in het rijtje kunt zien waren er al eerder vrouwen aan de macht in landen waar toch stevige mannelijke waarden gelden. Sirivamo Bandaranaike (Sri Lanka), Indira Gandhi ( India), Golda Meïr (Israël), Begum Khaleda Zia (Bangladesh) en Benzair Bhutto (Pakistan) gingen Verdonk voor. Zelfs een robuust houthakkersland als Finland werd in 2003 geleid door een vrouwelijke premier èn een vrouwelijke president.
Nog niet zo heel lang geleden moest er heel wat aan 'de positie van de vrouw' worden verbeterd. Feministische bewegingen kraakten de mannelijke codes en sindsdien is er het nodige veranderd. Maar ook al zei de kabinetsformateur Wijffels vorig jaar op een symposium dat we op weg zijn naar een samenleving waar vrouwelijke waarden belangrijker zullen zijn dan de mannelijke, schiet het nog niet echt op. Eigenlijk zijn we niet veel verder dan ergens in de 70-er jaren waar cabaretièr/visionair Freek de Jonge de emancipatoire ontwikkelingen beoordeelde met de zinssnede: "...maar er gaan nog jaren overheen voor we tegen een vrouw kunnen zeggen: Kerel, je hebt een kut, daar lullen we niet meer over!" Als het aan de mannetjesmakers achter Rita Verdonk ligt, zijn die jaren dus straks voorbij.
De kansen dat meer vrouwen aan de macht komen worden groter. Dat ligt niet aan mensen als Verdonk of andere kandidaten voor leiderschap, zoals Ségolène Royal (Frankrijk) en Hillary Clinton (USA). Je moet als man wel gek zijn om toe te geven dat het aan de capaciteiten van de dames ligt. Nee, dat de mannen straks hun koffers kunnen pakken hebben ze aan zichzelf te danken. Wie vond de televisie uit? Wie bedachten die hausse aan computergames? En wie zijn er verantwoordelijk voor de slechte kwaliteit van het onderwijs?
Wat heeft dat er nu weer mee te maken, zult u zich misschien afvragen. Welnu, die ontwikkelingen hebben ertoe bijgedragen dat steeds meer mensen slecht kunnen lezen. En je gelooft het of niet, dat biedt perspectieven voor de vrouwelijke codes. Dat is een kwestie van hoe onze hersenen zich ontwikkelen.
In 1998 beweerde arts en schrijver Leonard Shlain in zijn boek ' The Alphabet Versus the Goddess: The Conflict between Word and Image', dat de komst van het alfabet een ommezwaai richting linker hersenhelft veroorzaakte met als gevolg het verlies van vrouwelijke waarden. In de religie konden de godinnen het veld ruimen. Het leren lezen bracht de mannen aan de macht. Was er voor het alfabet nog een redelijk evenwicht tussen mannen en vrouwen, daarna ging het dus goed mis. Zo erg zelfs dat John Lennon constateerde: 'Woman are the niggers of the world'.
Nu zijn er veel meer opvattingen over hoe dat zo heeft kunnen lopen. Sommigen menen dat er ooit een omslag was van een meer matriachale wereld (moederland) naar het patriachaat (vaderland). Mevouw dr. Annine van der Meer (godsdienthistoricus en theologe) wil eerherstel voor het matriachaat. Op haar site valt lezen welke opvattingen over die genoemde omslag er zoal leefden. Friedrich Engels (één van de bedenkers van het communisme) gaf het privé-bezit de schuld. Hij meent dat de historische nederlaag van de vrouwelijke sekse veroorzaakt wordt door de opkomst van het privé-bezit. In de tijd daarvóór heeft men alles gemeenschappelijk en bewerkt men in groepen het land. Het is de tijd van het partnerschap. Het bewerken van het land en de voorraadvorming brengt een machtsconflict. In de ethiek van de jagers-verzamelaars ziet de man de vrouw als partner. In de ethiek van de landbouwmaatschappij neemt de man eerst het land en daarna de vrouw in bezit.
Maar ook het 'denken' zou wel eens de wortel van het kwaad kunnen zijn. Volgens een theorie van Rainer Albertz duiken er in de 5e en 6e eeuw voor Chr. wereldwijd filosofische scholen op. De filosofieën kenmerken zich door een abstract systeem van denken. Uitgangspunt is de heilige tekst. Het heilig boek. Het gaat om een geschreven leer die slechts toegankelijk is voor de weinige geletterden. En dat zijn meest mannen. De heren filosofen schuwen het gezelschap van vrouwen. Zij verkiezen de eenzaamheid boven de groep
Jawel hoor, daar heb het het weer! Mannen zijn denkers, rationalisten en vrouwen zijn doeners, intuïtieve gevoelsmensen. Wie hoopt dat die kloof ooit nog eens wordt overbrugd, kan lang wachten. Om de eerder genoemde cabartièr/visionair te parafraseren:"...maar er gaan nog jaren overheen voor we tegen een man kunnen zeggen: Vrouw, je hebt hersens, maar daar voelen we gelukkig niks meer van!"
Hoe zal dat gaan als Verdonk daadwerkelijk premier wordt? Ik denk niet dat Verdonk zich in het rijtje wenst te scharen die hierboven staat afgebeeld. Ze voelt zich meer thuis bij Iron Lady Margaret Thatcher. Daarbij wil ze niet al te stijfjes overkomen. We mochten dat al zien toen ze een eerste greep naar de macht in de VVD deed. Ze ging met een haast Evita Péron-achtige grandeur gekleed.
Zullen de vrouwelijke codes definitief het aanzien van het land bepalen als Verdonk aan de macht komt? U kunt de uitkomst wel raden als je er vanuit gaat dat tot vrouwelijke waarden nog steeds gerekend worden: bescheiden gedrag, dienstbaarheid en solidariteit.
Bronnen: Het weblog Verbal Jam publiceerde links naar lijstjes met vrouwelijke leiders; van premiers tot presidenten en ook een lijst met regeringsleiders in Islamitsiche landen. De links zijn afkomstig van www.guide2womenleaders.com
Het tijdschrift Ode publiceerde in oktober 2000 een artikel over het boek van de genoemde arts en schrijver Leonard Shlain.
Op de site van Annine van der Meer kunt u haar bevindingen lezen over de oorzaken van veranderingen van vrouwelijke naar mannelijke waarden en een overzicht van die twee waarden.

Labels:

Dag 359 Rustig over tot de orde van de dag.

Inmiddels weten we dat er zeven doden zijn gevallen als gevolg van de storm. Het aantal gewonden is onbekend. De materiële schade gaat minstens 160 miljoen euro kosten (de strom van vorige week kostte slechts 15 miljoen). Hier en daar viel de stroom uit of zaten mensen zonder water. Op een paar gaatjes na hielden de dijken het goed. Bijkomend 'voordeeltje' is, dat we nu weten hoe kwetsbaar nieuwe gebouwen kunnen zijn. Die zijn te licht gebouwd of te luchthartig in elkaar gezet. Maar er was geen sprake van een crisis. Een beetje overlast, da's alles.
En dus gaan we puin ruimen en over tot de orde van de dag. Die zegt dat het vandaag weer lekker gaat waaien. Geen waarschuwingen deze keer. De redactie adviseert u toch binnen te blijven en de rest van de toestand op dit weblog door te nemen. Leest u hieronder verder.

De toestand in de polder (11)

(g.l.t. 3 min.; links: 15 min.)
klik de krantenkoppen voor de volledige artikelen

Remkes: "Ja, ja, puik stukje werk was dat! Jammer dat de site er even uitlag, maar verder hebben we alle telefoontjes kunnen beantwoorden en iedereen gerust kunnen stellen: er was absoluut geen enkel moment van crisis. Natuurlijk zijn er van die windbuilen die daar anders over denken, maar die moeten zich bij een volgende keer melden bij het dichtsbijzijnde politieburo en krijgen een crisisverbod."

Hoogervorst: "Een maas in de wet! Waar denken die malloten wel waar dat voor is, hè? Een beetje goedkoop lekker in de zon liggen te therapieën?! Ik kots van dat soort mentaliteit. Reken maar dat die types straks achter het net vissen."

Hirsch Ballin: "Hm, ja, kijkt u eens hier. Er wordt al genoeg in de keuken gekeken. Er zijn bijvoorbeeld al van die journalisten die undurkoffur in restaurants gaan eten. Dat levert soms crimineel smakelijke verhaaltjes op en daar moet het dan ook bij blijven, vinnik. Als we dat breder gaan inzetten, wil straks iedereen stiekem een kijkje nemen in de potjes die wij zoal op het vuur hebben staan. Goede polletiek bedrijft men het best ver uit het zicht van het grote publiek. Het succes van de huidige kabinetsformatie is daar wel het beste bewijs van."

Bot: "Weet u, op dit weblog verschijnt doorgaans je reinste flauwekul. Maar wie goed leest pikt er toch een enkel goed ideetje uit op. Ik meen dat het ergens in augustus was, dat één van mijn ambtenaren, die belast is met het screenen van al die weblogs, mij wees op een leuk ideetje dat op Codes, keuzes en maakbaarheid verscheen. We hebben dat bestudeerd en wij zagen daar mogelijkheden in. Gelukkig hebben bloggers geen boodschap aan auteursrechten en patenten. Dus nu gaat dat hele verhaal de geschiedenis in als Bot's briljante boodschap."

Labels:

Dag 358 Na storm komt...?

Ik hoop dat alle lezers zonder al te veel schade er gisteren doorheen zijn gekomen. De storm is gaan liggen. Dat mag ook wel, want die heeft genoeg zijn best gedaan.
Het weer valt niet altijd goed te voorspellen, maar achteraf kunnen we er veel meer over zeggen. Hoe zit dat bijvoorbeeld met de keuzes die er zijn gemaakt? Lees hieronder meer.

Stormachtige keuzes <>

(g.l.t. 3 min.; links: 20 min.)
Als je weet dat er storm op komst is, weet je dan ook welke keuzes je moet maken? Voor veel mensen hangt dat af van de keuzes die anderen voor je gemaakt hebben. Hoewel het weer bijna dagelijks onderwerp van gesprek is, zijn slechts weinigen deskundig op dat gebied. Dus als er ontwikkelingen in het weer zijn die mogelijk ernstige gevolgen kunnen hebben, zijn we afhankelijk van de keuzes die de deskundigen maken. Wanneer en hoe moet er een weerswaarschuwing worden afgegeven? Wanneer moet dat leiden tot een verkeerswaarschuwing? En als de storm dan uiteindelijk te groot blijkt voor een enkel glaasje water, wanneer moet er dan overgegaan worden op allerlei maatregelen?
Nood breekt wetten, behalve de wetten van de keuzes. Als er lastige keuzes gemaakt moeten worden, dan blijkt dat rationele overwegingen er niet zo toe doen. Feitelijke informatie is niet doorslaggevend. De keuze wordt een irrationele slag in de lucht.
En zo kon het dus gebeuren dat de bevoegde instanties wel een stormwaarschwing afgaven en het advies gaven vooral binnen te blijven. De keuze werd overgelaten aan 'de mensen' zelf. Maar ja, windkracht 10 komt zo zelden voor, dat velen zich daar geen goede voorstelling bij kunnen maken. En daarbij: zo'n storm is nog lang geen orkaan dus wie weet valt het allemaal wel mee.
Een veelvoud aan andere factoren maken de keuze ook lastig. Moet je nou wel of niet je werk afzeggen omdat je je kinderen van school wilt houden? Trekken we een blik bruine bonen open of gaan we toch nog boodschappen doen? Ga je op de fiets of met openbaar vervoer? Zoveel mensen, zoveel keuzes. De angsthazen en luiaards bleven thuis en de avonturiers en de onnozelen gingen op pad.
Vervolgens viel de keuze om het advies om te zetten in de meest dringende oproep ,op het moment dat de storm in al zijn hevigheid een feit was. De gevolgen van bovengenoemde keuzes kent u inmiddels.
Terwijl er tijdens de storm steeds meer knopen werden doorgehakt (scholieren werden naar huis gestuurd, bijeenkomsten werden afgelast, en jawel, ook het nationaal crisiscentrum ging op volle toeren draaien), bleken autoriteiten, hulpverleners en vervoersregelaars het moeilijker te krijgen met hun keuzes.
Zo had menig treinreiziger voor zichzelf al besloten dat het geen zin had nog verder te gaan. De burgemeester van Utrecht (Brouwer) meende echter dat 'het de kunst is, niet te snel te beslissen de nachtopvang op te zetten'. Hoewel het alsnog werd geregeld, spoorden hier twee keuzes toch niet helemaal. Brouwer heeft in zoverre gelijk dat goede keuzes maken een hele kunst is.
Dat beaamt ook een woordvoerder van Prorail: 'Iedere keer als we een scenario verzinnen, valt er weer een boom op het spoor en kunnen we opnieuw beginnen.' Ja, zo'n storm, daar is geen kruid tegen gewassen, laat staan dat je de juiste keuzes kunt maken. Tenslotte gaat het bij een beetje wind, ook stormen in de hoofden van de mensen zelf.
Het nationaal crisiscentrum koos ervoor de storm niet tot een echte crisis uit te roepen: 'Bij een echte crisis is er complete chaos, kunnen de hulpdiensten het werk niet meer aan en vallen er meer doden dan de zes van gisteren. Met alle respect, maar dat was niet aan de orde.' Dat de hulpdiensten hebben gedaan wat ze konden lijdt geen twijfel, maar uit die hoek werd gemeld dat het alarmnummer zo vaak werd gebeld dat men keuzes moest maken. Ah, zo dus! Ik heb alle respect voor de hulpdiensten, maar toch wat minder respect voor de keuzes van de overheid. Die verzuimt de hulpdiensten goed uit te rusten en steekt het geld in een crisiscentrum die als enige mag kiezen of er sprake is van een crisis.
Er konden keuzes gemaakt worden voor de storm. Er konden ook keuzes voorbereid worden die tijdens zo'n storm bruikbaar zijn. Toch hebben velen hebben die keuzes niet gemaakt en werden dus gedwongen te kiezen tijdens de storm. Ik kom nog eens terug op een oude stelling op dit weblog: echte keuzes bestaan niet, reacties wel. Of zijn keuzes net zo onvoorspelbaar als het weer?

Labels:

Dag 357 Tegen de wind in.

Stormwaarschuwing of niet, menigeen gaat toch de deur uit. Het typeert de mentaliteit van mensen, die zich niet door een beetje wind laten tegenhouden. Des te merkwaardiger is het dan wel waarom er eigenlijk nog zo weinig ideeën bedacht worden die 'tegen de heersende wind' ingaan. Of dat zulke ideeën geaccepteerd worden.
Als er een brede acceptatie van gekke ideeën zou zijn, dan zouden er tal van idiote maatregelen niet nodig zijn. Lees de bijdrage van vandaag hieronder.

Stroomstoring. Wild idee! /*\

(g.l.t. 4 min.; links: 18 min.)
Met de subsidieregeling EOS (Energie Onderzoek Subsidie) wil het ministerie van Economische Zaken energieonderzoek stimuleren dat niet-conventioneel en nieuw is. Eén van de regelingen binnen het EOS-programma is Nieuw Energie Onderzoek (NEO). Dit ondersteunt de uitwerking van ideeën over energiebesparing die buiten de bestaande kaders vallen en die bijdragen aan een schone, betrouwbare en betaalbare energiehuishouding. Het NEO is dan ook op zoek naar 'wilde ideeën', die vervolgens brainstormenderwijs verder ontwikkeld kunnen worden.
Kijk, daar houdt de redaktie wel van: ook ideeën die buiten de bestaande kaders vallen moeten maakbaar zijn. Op dit weblog zijn al vaker wilde ideeën geventileerd, die overigens weinig weerklank vonden. Waarschijnlijk denken veel lezers dat de redactie regelmatig last heeft van stroomstoringen in de bovenkamer.
Welnu, stroomstoringen zijn misschien ook een probaat middel om het energieverbruik terug te dringen. Toegegeven: dit is een wat al te wild idee, maar waarschijnlijk wordt het al vaker toegepast dan we denken.
Want is het u wel opgevallen dat we steeds meer met stroomstoringen te maken krijgen? De meesten hebben een duidelijke oorzaak, bijvoorbeeld in Amerika en Australië, waar winterweer of bosbranden tot defecten in de stroomvoorzieningen leiden. Hier wil er nog wel eens een graafmachine een stroomkabel vernielen en dan zit een woonwijk even zonder licht. Maar ook om onverklaarbare redenen breken er kabels of vallen transformatorhuisjes uit. En wat te denken van een europees netwerk dat om onduidelijke redenen niet goed functioneert, zodat hier de stroom uitvalt zodra men in Duitsland eventjes een hoogspanningsleiding afschakelt? Het geeft de nodige last, maar het bespaart wel de nodige energie. Wat is hier aan de hand?
Het is een ieder duidelijk dat er snel effectieve maatregelen moeten komen om een aantal energieproblemen op te lossen. Daar kan niet langer op worden gewacht. Ondanks dat er tal van bestaande oplossingen zijn, kost het toch veel moeite om die vlotjes in te voeren. Maar overheden en energieleveranciers zitten niet stil. Het idee dat minder stroomverbuik noodzakelijk is, valt slecht te verkopen aan de gebruiker die zeer gehecht is aan de dagelijkse televisie en magnetron. Maar wat de burger wel accepteert is dat er altijd iets fout kan gaan in de techniek. Het is even lastig, maar uiteindelijk legt men zich neer bij onverklaarbare mankementen en gaat gezellig bij kaarslicht een potje kaarten.
U begrijpt het al: de stroomstoring is de tijdelijke oplossing om energiegebruik terug te dringen. Het werkt snel en het leed wordt keurig verdeeld door dan eens hier, dan weer daar een kabel of transformator onklaar te maken. Zo krijg je ook geen algehele volksopstand als de stroom definitief uitvalt omdat olie en gas op zijn en de alternatieven nog niet op de markt zijn gebracht. Niemand zit te wachten op Albanese toestanden, waar elke dag op gezette tijden de stroom wordt afgesloten.
Briljant! Het is een 'wild idee' waar het EOS misschien meer mee kan.
Ondertussen kunt u natuurlijk thuis vast wel nog meer uitschakelen dan u al doet.

Labels:

Dag 356 Alleen op de wereld.

De alleroudsten onder de lezers herinneren zich vast nog wel het hartverscheurende boek 'Alleen op de wereld', waarin een ouderloos jongetje zijn weg in het bestaan moest zien te vinden. Hij werd daar gelukkig een beetje bij geholpen door een wijze grijsaard. maar wat een eenzaamheid is die zoektocht door het leven toch.
Dat is vandaag de dag wel anders. De wijze grijsaards van toen zijn nu de vele coaches en goeroe's. Nee, wij zijn niet alleen. Vandaag zomaar wat gedachten hierover. Lees hieronder verder.
Nog even een aanvulling op de redaktionele tips van gisteren: het zou leuk zijn als u uw naam zet onder uw reactie, als u daarbij voor de optie 'Anonymous' hebt gekozen. Dank u!

De grammatica van de keuze <>

(g.l.t. 5 min.; links 5 min.)
De mens vindt zichzelf uiterst maakbaar. En dus zijn er kursussen en trainingen om aan jezelf te werken. Van sessies waar je je zelfbewustzijn kan ontwikkelen tot gedragscodes die ons een beetje op het rechte pad moeten houden. Van sociale vaardigheidstrainingen tot extreme make-overs. De centrale factor bij dat alles is het 'ik'. Na jaren geknecht te zijn door een collectief bewustzijn dat werd gedicteerd door kerk, staat en de sociale controle, heeft de mens zich vanaf de 60-er jaren bevrijd en heeft hij/zij de individuele vrijheid nagejaagd.
Daar heeft altijd iets dubbels in gezeten. Een kursus individuele zelfontplooiing doen mensen nog het liefst in groepen. De hang naar 'een plekje voor jezelf' gaat gepaard aan het euforische gevoel dat men beleeft bij massale bijeenkomsten als voetbalwedstrijden en concerten van menig idool. Verder is de mens zichzelf voortdurend een raadsel. Hoe vaak willen we het één, maar doen we het ander. En individualiteit of niet: eenzaamheid is voor velen het slechtste wat men kan overkomen. De mens leeft in een continue spagaat met zichzelf. Dat is geen prettige houding om de rest van je leven mee door te brengen. Maar goed, wie in de knoop raakt met zichzelf kan geholpen worden door tal van coaches en goeroe's. De leidraad die de boventoon voert is nu dus al jaren: Kies voor jezelf.
De redaktie trof een stukje aan over Jos Arets, een soort managementgoeroe, die een uitspraak van Jean-Paul Sartre als uitgangspunt neemt: 'Zijn is zichzelf kiezen'. Sartre is voor veel zoekenden naar de optimale individualitieit een lichtend voorbeeld geweest. Velen proberen te leven volgens zijn advies: 'Men moet de moed bezitten te doen als ieder ander om verschillend van de rest te kunnen zijn.'
Nu heeft Sartre wel meer gezegd en is daarmee een even goed voorbeeld van de dubbelzinnige mens. Hij zag ook wel in dat we 'Niet in de afzondering onszelf zullen ontdekken, maar onderweg, in de stad, in de menigte, als ding onder de dingen, als mens onder de mensen.'
De genoemde Jos Arets geeft ook aan dat er grenzen zijn aan volledige vrijheid van het individu. Sommige dingen moeten gewoon gedaan worden en dat kan wel eens wat haaks staan op wat we willen. Om het moeten en het willen meer bij elkaar te brengen en zo wat gelukkiger te worden met de keuzes die er gemaakt moeten worden, biedt hij de lezer een checklist met daarin onder andere: 'Ik kies op basis van mijn persoonlijke visie' en 'Ik kies in overeenstemming met mijn persoonlijke waarden'.
Stel nu eens dat we daarin wat veranderen. Hoe zou zo'n lijstje werken als er staat: 'Wij kiezen op basis van ons collectief bewustzijn' en 'Wij kiezen in overeenstemming met onze persoonlijke waarden'?
Stel nu ook eens dat we op school de grammatica van onze taal wat aanpassen. Het rijtje persoonlijke voornaamwoorden zou er ook zo uit kunnen zien: wij, zij, jullie, hij, jij, ik.
Zou dat er toe bij kunnen dragen dat niet langer het 'ik' als centrum van het universum wordt gezien? Zou dat tot een grotere gemeenschapszin kunnen leiden? Eén enkel mens kan toch niet bestaan zonder de aanwezigheid van anderen? Elk levend wezen heeft iets of iemand anders nodig om te kunnen bestaan. Niets staat op zichzelf.
Natuurlijk zitten er grote gevaren aan zoiets als 'de kuddegeest'. Toch heb ik niet het idee dat het streven naar een maximale individuele vrijheid de mens gelukkiger zal maken. Laat staan dat het een oplossing is voor de problemen waar we als 'mensheid' mee te maken hebben. Misschien moeten we af van het idee dat er altijd een keuze is tussen 'ik' en 'wij'. Als het om zelfontplooiing gaat kunnen we wellicht beter een andere leidraad van Sartre volgen: 'Het is niet belangrijk wat men van ons maakt, maar wat wij zelf maken van wat ze van ons gemaakt hebben'.
Kijken naar elkaar, luisteren naar elkaar en leren van elkaar. Hoe zouden onze individuele keuzes uitvallen, als we eerst nadenken over de gevolgen die ze kunnen hebben voor anderen en onze omgeving?

Labels:

Dag 355 Berichten voor de reizigers.

De redaktie is erg ingenomen met uw bezoek hier. Er is al zoveel te beleven op uw dagelijkse rondwandelingen, dus mag het al bijzonder worden genoemd dat u af en toe hier uw halteplaats kiest. Enkele mededelingen voor de passerende reizigers:
- het 'Filmpje van de week' lijkt wel het filmpje van de maand te worden. Er komt wel weer een nieuwe, maar tijdgebrek speelt de redaktie parten.
- Sommige reizigers hebben nog wat moeite om reacties geplaatst te krijgen. Er wordt aan een betere reactie-service gewerkt. Tot het zover is: reagren kan door op de link 'Wat wil je zeggen?' te klikken. Kies daar voor de optie Other of Anonymous. Tik je boodschap in, doe de woordverificatie en klik op Upload comment. Als je voor de optie Anonymous hebt gekozen is het wel zo aardig als je je naam onder je stukje zet. Mensen die al geregistreerd zijn bij blogger.com kunnen van de optie Blogger gebruik maken. Verder kunt u natuurlijk altijd een mailtje sturen.
Reacties horen niet tot overbodige zaken. Het helpt de redactie de inhoud van dit blog te verdiepen. Wat wel tot overbodigheid hoort kunt u vandaag lezen. Zie hieronder.