Dag 99 Alles kan.

Of alles mogelijk is hangt vooral af van onze vrije geest (denk ik). Daar kun je alle kanten mee op (hoewel dat weer door sommige deskundigen wordt betwist).
Hoe ver je er wel mee kan gaan bewijst onderstaand artikeltje. Veel plezier ermee een een prettige rustdag verder.

B-film? \|/

Voor de liefhebbers van samenszweringtheorietjes of de Code van het Grote Plan: zijn we soms in een b-film terecht gekomen?
Het is u natuurlijk ook al opgevallen dat regeringsleiders wiens naam met een B begint zich niet erg lijken te bekommeren om het welzijn van mens en dier.
Bush voorop met in zijn kielzog Blair en Balkenende, die overigens trouw gesteund wordt door Beatrix. Wist u overigens dat we zo'n 19 staatshoofden en 19 regeringleiders hebben wiens naam met een b beginnen?
Is dit een complot van één van de geheime genootschappen? Zit daar soms de Bilderberg-conferentie achter (waar prins Bernard ooit aan deelnam)? Of is dit het werk van Opus Dei (opgericht door Jozefmaria Escritva de Balaguer, geboren in Barbustro)? Die club hoeft zich over Italië geen zorgen te maken; Bersculoni is weliswaar weggestemd, maar net op tijd hebben ze paus Benedictus in het zadel geholpen. Voor Nederland hebben ze de oplossing ook al klaar: Balkenende zal wel weg gaan maar Bos staat klaar.
De letter b is ook de afkorting van het woord beatus hetgeen zalige betekent. Waar vast niet mee wordt bedoeld dat we met b-garnituur te maken hebben.
Toeval of boze bedoelingen?
Ach, er zijn veel meer regeringsleiders wiens naam met een S begint. Of dat dan weer voor sociaal of slecht moet staan weet ik niet.
Zijn er code-specialisten onder de lezers van dit blog die mij er meer over kunnen vertellen? Ik ben benieuwd. Of is het wachten op het volgende boek van Dan Brown?

Dag 98 Curiosa

Vandaag liggen er ontelbare herinneringen bij ons op straat. Curiosa die soms een weemoedige dan weer een hilarische lach teweeg brengen.
De meeste buren laten hun kinderen de hele santekraam uitventen. Ik ben vandaag zelf maar met mijn spulletjes op straat gaan zitten.

Uitverkoop

Daar zit ik dan op mijn visstoeltje. Kleedje uitgespreid, thermoskan koffie erbij. 't Is wat fris maar wie weet kan het nog een leuke dag worden. En wat ligt er zo al op mijn kleedje?

Een stuk of 6 gedachten. Die gaan voor een cent weg.
Wel 13 meningen voor een grijpstuiver.
Wat mooie idealen, goed van snit, hoewel ze uit de mode zijn. Gratis.
Een berg dromen, voor wat de gek er voor geeft.

Ik zit nog geen kwartier of alle dromen zijn uitverkocht. Gek is dat, daar is dus de meeste belangstelling voor.
Wat later ben ik ook 2 gedachten en 1 mening kwijt aan een verzamelaar.
Tenslotte zit de dag erop. Tijd om de balans op te maken.
Ik tel mijn idealen en ben ze allemaal kwijt. Ik hoop maar dat ze goed terecht komen.
Verder kan ik dus naar huis met een lege thermoskan, een visstoeltje, het kleedje, 4 gedachten. 12 meningen en 7 cent.

Netto-resultaat?
Morgen heb ik een geweldige kater.

Dag 97 Maand van de filosofie

Nog een paar dagen en dan is de Maand van de Filosofie voorbij. De waarheid (hoe kan het ook anders) was het centrale thema.
Sommige meningsverschillen over de waarheid worden voor de rechter uitgevochten. En nu is er ineens een rechter die denkt zijn eigen waarheid daar aan toe te kunnen voegen (lees hieronder).

Gelukkig houdt filosoferen niet bij één maand op. Dat zou anders het einde van menig weblog betekenen.

Juris prudentie humoreske \|/

Nieuwe juridische codes? (klik op Volkskrant)
Een engelse rechter speelt met de gedragscode voor de rechterlijke macht en verwerkt een zelfbedachte code in zijn uitspraak waarmee hij een politieke mening verkondigt.
Hoe moet je zoiets nu lezen? Vindt die rechter de zaak rond het vermeende plagiaat van de Da Vinci-code dermate belachelijk dat hij zich een speelse vrijheid veroorlooft?
Of vindt hij dat de rechtsspraak al zo strak aan regeltjes is gebonden dat het tijd wordt ruimte te creëren voor de rechter als homo ludens?
Of hebben we hier te maken met een rechter die denkt dat de rechtspraak geprivatiseerd moet worden en geeft hij hiermee aan dat je dan het beste bij hem terecht kunt, want je krijgt twee uitspraken voor het geld van één.
Ben benieuwd of deze rechter met zijn stiff-upper lip humor dit gaat overleven.

Dag 96 Onderzoekjes

Er zijn mensen die graag van alles en nog wat meten en vervolgens zijn er weer anderen die met de uitslagen in de hand de maat wensen te nemen.
Meten is weten?
Sommige onderzoekers schamen zich er niet voor om een onderzoekje onder 100 mensen als representatief te beschouwen. Anderen willen weer zoveel mogelijk meten, hetgeen er toe leidt dat in veel branches de werkdruk toeneemt omdat het aantal administratieve handelingen steeds groter wordt.
Vandaag aandacht voor een het zoveelste onderzoekje. Leest u het eens door en kijk of u van kleur verschiet of niet.

Schaamrood

Nederlanders blijken zich te schamen. De pers niet want lees en vergelijk maar eens hoe men een oorspronkelijk persbericht van de een of andere titel voorziet.
De uitslag van het onderzoek naar Neerlands schaamtegevoel is wel bijzonder en je vraagt je af waarom we in de top-tien niet een aantal zaken missen. De redactie ging op pad om te checken hoe dat nou zit en al gauw bleek dat het reuze meeviel met het schaamrood.

Andries Knevel: "Met God aan je zijde hoef je je nergens voor te schamen."
Balkenende: "Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ik ben trots, erg trots en nog eens trots."
John de Mol: "Ik me schamen? Wat is dat nou weer voor treitervraag?!"
Opa Buiswater: "Mooi rood is niet lelijk. En daar schaam ik me niet voor."
Paul de Leeuw: "Hahahahaha.... nee hoor, dat ben ik allang voorbij!"

Om ons onderzoekje representatief te maken willen we graag van u, lezer, weten:
1. Waar schaamt u zich voor?
2. Waar zou Nederland zich voor moeten schamen?
Graag uw reactie (maak gebruik van Wat wil je zeggen of Gastenboek).

Dag 95 Duurzaamheid

Je hebt een woord en voor je het weet heb je begripsverwarring. Al diegenen die denken dat duurzaamheid te maken heeft met "als het maar niet te duur is" of met "het zal mijn tijd wel duren" zullen het op den duur mis hebben.

En dan nog dit (klik op De Volkskrant):

Waar ken ik dit idee toch van?

Herdenken en kiezen <>

Tsjernobyl......

Waar kiezen we nu voor?!

Dag 94 Ideeën

Een collega-blogger was verrast dat een eerder gepubliceerd ideetje in praktijk werd gebracht. The importance of being a weblogger? Kijk op Stroomopwaarts, lees "Soestdijk (4)" en klik daar op reacties om te lezen wat peterspagina daaraan toevoegde.
Voor de digibeten: de reacties dit weblog lezen? Klik in de rechterkolom onder "Reacties in deze week" op één van de inzendingen. Je ziet staan: een naam//de datum. Klik je op de naam dan kom je in sommige gevallen terecht op de site van de inzender. Klik je op de datum dan kom je bij het artikeltje en de reactie zelf.
En tot slot:

Reactie van de redactie: "Geen commentaar...."

Onderwijs en maakbaarheid /*\

En u dacht dat taalachterstand het enige was? (zie gisteren) Dan moet je beslist eens kijken op de site van onderwijsachterstanden.
Is hiermee de discussie definitief beslecht of onderwijs nu wel of niet altijd achter de feiten aanloopt?
Is het wel te leren hoe het vanaf hier en nu verder zal gaan met mens en maatschappij? En zo ja, hoe doe je dat dan?
Nu is het onderwijs één van de treffendste voorbeelden van geloof in maakbaarheid. Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dus wordt het onderwijsveld geplaagd door de ene nieuwsbrief na de andere maatregel van de overheid. Dus als het ene onderwijssysteem niet blijkt te werken vervangen we dat net zo makkelijk door een andere.
Gooi een paar containers computers in de leslokalen en men denkt weer helemaal bij de tijd te zijn. Straks krijgt elke school ook trendwatchers en innovatie-consultants toegewezen.
Waar leer je eigenlijk hoe je moet leren? Want daar begint het toch mee? Je kan een prima hypermoderne lastechniek geleerd hebben, maar als morgen alle laswerk definitief door robots is overgenomen moet je toch naar iets anders uitkijken.
Dus leer leren, leer hoe je met veranderingen om kan gaan, leer te veranderen. That's life.

Dag 93 Hoofdzaken

Deze week wel even het hoofd erbij houden. Gisteren begon de Nationale Hersenweek. Wie weet krijgen we nu allerlei oplossingen voor wat ons zo al het hoofd breekt.
Misschien wat voor ouders die in de war zijn (lees hieronder).
(De artikeltjes van vandaag zijn later dan gepland gepubliceerd wegens een storing op blogger.com)

Opvoedkundige keuzes <>

Jawel, alweer taalachterstand. Onze koters blijken nagenoeg analfabeet. Zou er een relatie zijn met eerdere berichten dat een groot deel van de jeugd niet zo geïntresseerd is in sport en weinig schijnt te bewegen? Dat is, volgens het thema van de Hersenweek, niet bevorderlijk voor het brein. Onze reporter op straat ging wat huizen langs om te horen wat de reacties van de ouders is.
Mevr. P.(moeder van 2 dochtertjes): "Tja, ik begrijp er ook niks van. Aan beweging kan het niet liggen. De jongste zit op ballet en de oudste op trampolinespringen. Dus ik zou echt niet weten hoe ze die taalachterstand hebben opgelopen".
J.D.(vader van 1 zoon en 1 dochter): "Kijk, Piet-Hein, onze zoon, heeft ADHD. Dus je zou zeggen, die beweegt genoeg. Maar hij kan nog niet eens één enkel woord goed lezen. Als we gaan winkelen is het altijd oppassen geblazen. Duwen staat er op die deur, Piet-Hein, duwen! Maar ja dat is voor hem al vijf letters teveel."
A. de L.: "Ons dochtertje hebben we naar de beste school gestuurd. Dat is dan wel een kwartier verder lopen, maar goed, beweging is voor niemand slecht. Ze is nou op een leeftijd dat ze behoorlijk wat kattekwaad uithaalt, maar dat zetten we hier altijd recht met een stevig pak rammel. Kortom, aan beweging geen gebrek en toch kan die drommelse meid nog niet eens haar eigen naam schrijven!"
C.J.K.: "Neuh, die van ons is met geen stok vooruit te branden; die hangt maar op de bank voor de tv of zit uren achter zijn peeceetje. 't Jong groeit dan ook tegen de verdrukking in. Maar ja, een wijsneus is het wel. Laatst vroeg-ie of ik wist wat een Eisenbahnknotenpunkthin-und-herschienber was. Klonk me nogal duits in de oren, maar ik wist het dus niet. Hij wel. Hoe komt-ie er op hè? 't Is een bijzonder kind en dat is het."

Alle ouders menen de juiste pedagogische keuzes te hebben gemaakt en nu zijn ze toch in de war. Taalachterstand, tekort aan sport, zware schooltassen, niet kunnen rekenen, internetverslaving, slechte eetgewoontes, verkeerde invloed van tv-programma's en popmuziek; op één ding na heb ik dat hele rijtje veertig jaar geleden ook al langs horen komen.

Dag 92 Hoe groot mag een fooi zijn?

Als ik de man die vanmorgen belde goed begrijp, mogen we dankbaar zijn met de lente-fooi die het kabinet vrijdag presenteerde (zie artikel hieronder). Krijgen we die fooi omdat we dit kabinet zo braaf de tijd uit laten zitten?
Het duurde trouwens wel even voordat de beslissing rond was. Tja, als het om geld gaat is het soms lastig kiezen. Hoe bepaal je nou de hoogte van een fooi? Klik maar eens hier op "Ober, mag ik afrekenen?"

Zalm aan de lijn.

De wat suffige zondagsstemming wordt rinkelend onderbroken door de telefoon.
pp: "Mogge, met de redactie van peterspagina".
Zalm: "Met Zalm hier, ook u een goedemorgen".
pp: "Tjonge, dit is nu al de tweede keer dat uzelf belt!"
Zalm: "Ja, ik had de laatste dagen eigenlijk een telefoontje uwerzijds verwacht. U bent toch niet ziek of zo, waardoor u was verhinderd mij te bellen?"
pp: "Nee meneer Zalm, het gaat prima, was er wat aan de hand dan?"
Zalm: "Me dunkt! Ik had sterk de indruk dat uw semi-journalistieke codes ervoor zorgden dat u de juiste keuzes maakt aangaande vraagstellingen betreffende de maakbaarheid der samenleving. En op dat gebied meen ik oprecht mijn best te hebben gedaan de afgelopen dagen".
pp: "Dat zal best wel, maar ik kies zelf waar ik over schrijf. Maar wat heb ik volgens u dan gemist?"
Zalm: "Heel wat, amice, heel wat!"
pp: "Ach heer Zalm , doe me een lol en noem me geen amice. Wat moeten mijn vrienden wel niet van me denken".
Zalm: "Excuseer. Ik veronderstelde een band met u te hebben gezien de telefoongesprekken die wij met elkander mochten voeren."
pp: "Dat zie ik toch anders, maar vertel, wat heeft u nu weer recht te zetten".
Zalm: "Wat valt me dat van u tegen. Bent u werkelijk niet op de hoogte van het royale gebaar dat ik en mijn collega's hebben gemaakt betreffende de kwestie van de koopkracht?"
pp: "U bedoelt dat u en uw companen drie jaar lang de koopkracht hebben laten dalen en nu met een fooitje wat minimale reparaties aan gaat brengen?"
Zalm: "(Zucht...) Anderhalve percent, meneer, anderhalve percent! Daar heeft zelfs de Volkskrant ons mee gecomplimenteerd!"
pp: "Meneeer Zalm, ieder zijn werkelijkheid. U weet toch ook wel dat cijfers en feiten vaak heel verschillende grootheden zijn?"
Zalm: "De cijfers liegen nooit!"
pp: "Nee, en ministers altijd".
Zalm: "U heeft mij nooit op een leugen kunnen betrappen".
pp: "Nee, dat hebben andere gedaan, weet u nog? Of is ook uw arme harde schijf overbelast geraakt van dat gepruts met cijfers?!"
Zalm: "Past u op uw woorden! U zult mij nog dankbaar zijn als wij de kabinetsperiode met een sluitende begroting kunnen afronden".
pp: "Daar zullen alle mensen die slecht met hun huidige budget kunnen rondkomen wel anders over denken".
Zalm: "Mwah... zoals u zelf al zei: ieder zijn werkelijkheid".

Meer Zal aan de lijn? Zie Zalmcodes en Constructiefoutje of Premiercode.

Dag 91 Wat niet wat, dat niet deert

Een fraai spreekwoord waar je niet mee uit de voeten komt als je voor de rechter moet verschijnen (zie artikel van vandaag).
Al struinend door weblogland kwam de redactie een grappige rooie rakker van de oude stempel tegen. Opa Buiswater. Dus zijn weblog is nu toegevoegd aan het rijtje links naar andere weblogs (zie rechterkolom).
Mag ik van de lezer weten of u wel eens gebruik maakt van die links? De redactie van peterspagina vindt allen de moeite waard. Welke is uw favoriete link? (Uw antwoord in het gastenboek of bij Wat wil jij zeggen?)

Code Civil \|/

Iedere burger wordt geacht de wet te kennen. Dat is natuurlijk niet te doen, want wat ooit begon als de Code Napoleon, met een ruime 30 wetten, is nu een boekwerk van duizenden artikeltjes dat voortdurend aan verandering onderhevig is. Een juridisch weblog avant la lettre, zeg maar. Het beste af ben je als je niet alleen die duizenden regeltjes kent maar ook wat er tussen die regeltjes staat, de mazen in de wet. Dat kan er op mijn arme harde schijf niet bij, die is al volkomen mashro.
Mocht de lezer van peterspagina om de een of andere reden de wet nodig hebben bied ik u een online hulpmiddel. Zie de link "Weet je wetje" onder Meer op het web. Als ware het de zaterdagbijlage van deze week.
Wie denkt hiermee de studie rechten in een weekend tijd af te kunnen ronden krijgt natuurlijk geld terug van staatssecretaris Rutte. Van hem moet je flink dokken als je te lang over een studie doet, dus logisch dat je geld toekrijgt als je het ruim binnen de vastgestelde termijn weet te doen.

Dag 90 Lijstjes

Op menig weblog verschijnen soms allerlei lijstjes. De meest flauwe zijn de lijstjes met wat de blogger vandaag gaat doen.
Ook hier bezondig ik me aan lijstjes en vandaag het derde lijstje van toestanden in de polder.
Mag ik u tot slot wijzen op een lijstje van onze redactie, dat als gastlog is geplaatst op de site hetkanWel? Het was een reactie op een lijstje dat men daar gisteren publiceerde. (klik op gastlog).

De toestand in de polder (3)

Rutte: "Nee, nee, zo heb ik dat niet bedoeld. Waarom is het toch zo moeilijk voor de pers om ons goed te begrijpen? Kijk, het is lente, de zomer nadert en we verwachten de nodige muggen. Die mag men van zich afslaan. Het is niet de bedoeling dat bij vermeende criminaliteit jan-met-de-pet er op los gaat meppen. Want wat men onder criminaliteit verstaat wordt verschillend begrepen en voor je het weet krijgen wijzelf de klappen."

Weisglas: "Je kan potjandikkie geen goede vakman meer krijgen dus bij het vorige lek hebben we de eerste de beste ambtenaar aangeschoten en gevraagd of die de boel kon repareren. Nou zijn we alleen vergeten welke jandoedel dat was. We hebben ook zoveel ambtenaren."

Balkenende: "Het kan niet de bedoeling zijn dat jan-en-alleman op de koffie komt bij de ministerraad. Het is geen theekransje. Voor alle duidelijkheid, wij hebben niets tegen eilandbewoners: de burgemeester van Terschelling komt er ook niet in. Bovendien hebben we het al moeilijk genoeg met elkaar."

Donner: "Dat feest gaat dus niet door! Welke jan-bijdehand heeft dat bedacht? Het kleine beetje gezag dat wij nog hebben laten we niet ondermijnen door een telefoontje naar Apeldoorn!"

Hoogervorst: "Weet men eigenlijk wel hoe verantwoordelijk een directeur van een ziekenhuis is? De verantwoordelijkheid voor de janboel die het in de zorg is gaan wij natuurlijk op de directies afwentelen. Daar moet wel wat tegenover staan."

Zie ook De vorige toestand en de toestand daarvoor.

Dag 89 Open deur

Wat is er mis aan een open deur? Zijn we bang voor insluipers? Negeren we open deuren omdat we liever zelf een deur forceren omdat we dan het gevoel krijgen zelf controle te hebben over onze stappen?
Dat maak jij natuurlijk zelf wel uit. Vandaag toch een open deurtje. Soms is het wel goed om eens herinnerd te worden aan informatie die ons inzicht op peil houdt.

Waar staan we eigenlijk? /*\

Willen we er wat van maken, dan zoeken we vaak naar nieuwe oplossingen, terwijl er open deuren genoeg zijn naar de weg naar Rome. Dit is er zo één.
Niet alleen waar je staat is, ook hoe je staat is belangrijk bij waar je heen wilt. Daarbij geldt het aloude adagium: Een gezonde geest in een gezond lichaam.
Dat begint met een goede positiezin. Als die in orde is kun je hooguit een centimetertje of twee ernaast zitten bij de richting die je in wil.
Verder moet je je niet al teveel laten beïnvloeden door de verkeerde dingetjes van buitenaf. Als je uitgangspositie in orde is (jijzelf dus) heb je ook niet zoveel van buitenaf nodig (bijvoorbeeld vitaminepilletjes). Neem nou vitamine B6; prima spul dat zo'n beetje overal in zit, maar met een supplementje heb je al gauw teveel en ondergraaf je daarmee een goede zelfwaarneming. In het ergste geval zie je dan je vrouw voor een hoed aan.
Hou het gezond en je houdt een gezond verstand. Hebben alle gezonde mensen eigenlijk wel een gezond verstand?

Dag 88 Kiesdrempel

CDA en VVD zijn het oneens over wat te doen met de schatkistmeevaller. Tja, de dames en heren moeten kiezen. En om het elkaar genmakkelijk te maken werpen ze elkaar allerlei argumenten voor de voeten, waardoor er een kiesdrempel ontstaat (u ziet het: met woorden kan je alle kanten op.... heerlijk is dat).
Misschien hebben de dames en heren wat aan het volgende artikeltje, waarbij ze zeker ook even op de nieuwe link moeten klikken. Het werpt wat meer licht op drempels die er bij het kiezen kunnen zijn.
(Lees hieronder verder).

Elke keuze een gok? <>

In den beginne was er het woord en het woord was keuze.
Gaat er echt aan alles een keuze vooraf? Of anders gezegd: is de wereld zoals is die is, een gevolg van de keuzes die mensen maken?
Ik kies, dus ik ben. Je bent wie je kiest.
Ah, leuk is dat.... je kan met woorden zoveel naar je hand zetten. En daar heb je dan meteen het addertje onder het gras (addertje = klein gif producerend diertje; gras = natuurlijk verschijnsel dat steeds meer wordt geasfalteerd).
Er zijn net zoveel motieven voor dezelfde keuze als er mensen zijn. De één vind dat je bewust moet kiezen, een ander laat het aan het onderbewuste over.
Bij het maken van een keuze kunnen zoveel factoren een rol spelen, dat de kiezer er tenslotte maar een slag naar slaat. En vaak komt het voor dat, zelfs na een uiterst weloverwogen keuze, de uitkomst anders is dan men had verwacht. Waarmee de keuze een gok is geworden. We gissen en missen net zo vaak als het ook raak kan zijn.
Mag ik u, in het verlengde hiervan, wijzen op de nieuwe link Gissen en missen, die in de rechterkolom staat onder Meer op het web. Het is de site van Maja Vervoort, psychologe, die o.a. voor het tijdschrift Psychologie Magazine schrijft.

Dag 87 Business as usual

De redactie heeft de hand weten te leggen op de notulen van het gesprek tussen Balkenende (premier van Nederland b.v.) en de heer Masuko (directeur van Mitsubishi b.v.). Daarin bleek een toch heel aardig ideetje te zijn geopperd. Waarom kunnen dat soort oplossingen toch niet?

Reddingswerk /*\

Balkenende: Welkum, plies teek a siet.
(Tolk: Goeiemogge, ga sitte....).
Osamu Masuko: O no, plies joe fust...
(Tolk: Ben je gek zeg, jij eerst...)
Balkenende: Okee, lets tok abaut hau toe seef Netkar.
(Tolk: Goed, we hebben wat reddingswerk te verrichten)
Osamu Masuko: Jes, es joe understent sumtajms wie hef toe doe piepel awee toe hef a bettur iecunumie.
(Tolk: Je begrijpt best wel dattur wat mensen weg moeten om de boel draaiende te houden).
Balkenende: Ofkos, but ken joe seef a fjoew piepel? Ent wil du compenie surfeif?
(Tolk: Tuurlijk, maar kun je ernie een paar houden? En blijft de garage dan bestaan?)
Osamu Masuko: Wel mistur precedent, joe run a bik compenie olso, wen its get toe ekspensif joe also sent piepel awee.
(Tolk: Luister es hier, jij runt ook een groot bedrijf, dus je weet donders goed dat er soms mensen weggestuurd moeten worden).
Balkenende: Aj neffer sent piepel awee.
(Tolk: Niettus......)
Osamu Masuko: Ah, joe hef jor oon minister for sending piepel awee.
(Tolk: Wellus, maar jij hep d'r een minister voor om mensen weg te sturen).
Balkenende: Hm, wel, lets sie, hef joe ennie eidie toe seef Netkar?
(Tolk: Hebbie soms nog betere ideeën?)
Osamu Masuko: Jes, waai doont joe teek over de bisnis; wizz gofferment monnie joe prodjoes de Daf wizz a motor runnin on haidrodzjin; joe seef envajroment, joe seef du compenie, joe wil loek lijk a dzjienius.
(Tolk: Neem de handel toch over, joh, en dan gaan jullie de Daf weer maken, nu uitgerust met waterstofmotor; je redt het miljeu, je redt het bedrijf en de rest begreep ik ff nie...)
Balkenende: Piepel in Hollend doont ekspekt mie toe bie a dzjienius.
(Tolk: Ah! Nou begrijp ik het... eh.. assik slim doe begrijpen de mensen me niet meer)
Osamu Masuro: Wel, joe ken teek dzis tsjens or lief it.
(Tolk: Tja, je kan deze kans nemen of laten. Je ziet maar, ik ga weer, ik heb wel meer te doen).

Dag 86 Bij de beesten af

Het verhaal van gisteren beleeft vandaag het slot. Waarbij de aap uit mouw komt, de haas de laatste krokodillentranen laat, de wipkip wordt vervangen door het konijn.
En dat allemaal terwijl de lente opbloeit en buiten de beestjes harder werken dan een mens ooit toe in staat is.

Haasje over

(deel 2 en slot van het paasverhaal).

Paashaas lag in zijn leger moedeloos bij te komen van de schok die hij gisteren mocht ervaren. Zou er dan nu toch een einde komen aan de souvereine avonturen van de Paashaasdynastie?
Paashaas wist zelf ook wel dat de familie Haas min of meer per toeval universeel symbool geworden was van de jaarlijkse eitjes-verstopperij. Oorspronkelijk was dat de familie Konijn. Maar laten we eerlijk zijn: een haas heeft toch een wat koninklijker uitstraling dan een konijn, hoewel wat erfopvolging betreft familie Haas wel een voorbeeld kon nemen aan familie Konijn. Die konijnen konder er wat van zeg!
Maar goed, zo gaat dat met symbolen; de kerstboom was immers ook geen denneboom? De mensen malen daar niet om. Ze veranderen symbolen, halen ze door elkaar, maakt niet uit hoe of wat, als het resultaat maar een vrije dag is.
Paashaas overwoog nu serieus de brui er aan te geven en dit ondankbare landje te verlaten. Twee eeuwen lang had de Haas-dynastie, nadat men eerst het konijn in zijn Franse hol had teruggeschopt, het volk op haar wenken bediend. Ga maar na hoeveel eieren dat wel niet waren.
Paashaas werd ietsjes vrolijker. De gedachte dat niets is wat het was beurde hem wat op. Kijk, hijzelf was net zoveel nederlands, als dat-ie duits en frans was. Zijn werk had alleen symbolische waarde en natuurlijk ook economische waarde. Daar werd-ie zelf alleen niet veel wijzer van.
Nee, dacht Paashaas, het is haasje-over-en-uit! Genoeg geweest. Hij zou de hele santenkraam weer teruggeven aan de konijnen. Alle macht aan de konijnen! Paashaas verkneukelde zich bij de gedachte wat dat zou betekenen voor dit landje.
En zo werd het voor Paashaas toch nog een vrolijk pasen.

Dag 85 Wir setzen uns in Tränen nieder

Er zijn van die dingen die werkelijk om te janken zijn. Dat wordt dan gelukkig weer goedgemaakt door dingen die zo mooi zijn dat ook dan de tranen in je ogen schieten.
Helaas, zei de haas, is dat vandaag niet het geval. De bijdrage van vandaag is van een erbarmelijkheid zo groot dat daar eens een fraaie Passie over geschreven zou moeten worden.
Ik wens de lezers geen vrolijk pasen maar wel een paar mooie en fijne dagen.

Paashaas lam gelegd.

Daar zat-ie dan, in Tränen nieder. De Paashaas was verdrietig en ten einde raad. Hij vroeg zich af of hij niet het hazepad zou kiezen en een einde zou maken aan de lange traditie van eieren verstoppen. Een traditie die al eeuwenlang in zijn familie van generatie naar generatie was over geërfd.
Natuurlijk, er waren de laatste jaren wat aangetrouwde familieleden bijgekomen waar je zo je twijfels over kon hebben, maar dat was eigenlijk hun hele stamboom lang al zo geweest. Dat zouden ze wel overleven. Nee, er was een ander probleem.
Gisteren had Paashaas de hele nacht doorgewerkt om overal eieren te verstoppen. Vanochtend ging hij eens rond kijken of de eieren al geraapt waren en wat bleek? Alle eieren lagen er nog! Niemand ging meer eieren zoeken. Men geloofde het klaarblijkelijk wel.
Paashaas gluurde hier en daar door de ramen om te kijken of de mensen eigenlijk wel wakker waren. Nou, dat waren ze! In menig huis was pa op zoek naar de eitjes van ma terwijl de kinderen op internet de de nieuwste game speelden waarin een clownesk verklede jager op jacht was naar de haas.
Geschokt ging Paashaas terug naar zijn leger en daar zat-ie nou. Hoe kon het nu zo mis zijn gegaan?
Paashaas had de laatste jaren echt zijn best gedaan om er wat van te maken. Zo had hij de oorspronkelijke leverancier van de paaseieren aan de kant gezet. Boer Verdonk was namelijk gestopt met het leveren van gekleurde eieren. Dat kostte hem teveel, zei de boer, en bovendien hechtte hij meer aan recht-door-zee éénkleurige eieren. Paashaas wist dat zonder bont beschilderde eieren de lol er wel af was en scharrelde zijn eitjes voortaan bij elkaar bij verschillende kleinere boertjes. Dat was wel iets duurder maar uiteindelijk wist hij voor een redelijke prijs genoeg eieren in te slaan en de traditie was veilig gesteld met de fair trade eitjes.
Toen kwam de vogelpest en mensen geloofden dat ook de eieren besmet konden zijn. Paashaas ging naar boeren die zorgvuldig met hun kippen omgingen en gezonde eitjes konden leveren.
Ondertussen werd het wel steeds moeilijker om op een veilige manier overal in het land de eieren te verstoppen. Menig route die Paashaas placht te nemen werd onderbroken door asfalt waarop sommige familieleden het leven hadden verloren. Maar Paashaas wist altijd nog wel een ander weggetje of werd geholpen door wildoversteekplaatsen.
En dus was het ook dit jaar weer gelukt her en der de eitjes te verstoppen.
Maar nu bleek dat de mensen er absoluut niet naar omkeken, laat staan dat ze gingen zoeken. Paashaas had er alles aan gedaan om zo eerlijk mogelijk de traditie voort te zetten; hij had zelfs zijn leven daarbij gewaagd. Hier kon Paashaas geen chocola meer van maken.
Waarmee hij bij de kern van het probleem was gekomen. Wie weet vandaag de dag nou nog wat een echte haas is? Iedereen denkt tegenwoordig dat een paashaas een chocolade-fanatasie van de banketbakker is. Niemand gelooft in de paashaas; de pausbaas, daar geloven wel steeds meer mensen in.
Zijn wij het haasje als we zo makkelijk van geloof veranderen?

Dag 84 Stigmata

Gekruisigd en weer opgestaan. Het was een druk en heftig weekendje voor de heer J.C. Daar kom je niet onbeschadigd uit. Maar wie draagt geen littekens die het leven ons toebrengt? Wie heeft geen stigmata? Het begint al bij je geboorte waarna je je hele leven zit opgezadeld met het schoonmaken van je navel. Ach, zullen sommigen zeggen, eitje, gewoon flink staren en dan komt dat vanzelf wel.
Omdat dit weekend al zwaar genoeg is, vandaag een lichte paasbijdrage, waar u het paasweekend mee door kunt komen.

De Eicode. \|/

U bent bekend met de eicode en daarom kiest u vandaag exact de legsels welke u met Pasen wil beschilderen en verstoppen voor de kinderen.
In dit stukje vind u snel de eitjes, maar wat zit er in verborgen? Zoek ze, klik er op en vindt de verrassing.
Eigenlijk is dit onze paaspuzzel. Voor hen die niet naar meubelboulevard of autoshowroom willen gaan of voor diegenen van wie een lekker eindje wandelen in bos en hei teveel is gevraagd.
Houdt u van uitgaan èn puzzelen, dan kunt u beide doen.
Veel plezier ermee.

Dag 83 Poste restante

Balkenende wil graag, ook als zijn houdbaarheidsdatum is verstreken, dat de ideetjes van dit kabinet van invloed zijn op ons dagelijks leventje. En dan mag Wouter Bos of Verdonk straks de poste restante weer opruimen (lees hieronder).

Postkabinetale keuzes <>

De kans is groot dat dit kabinet het zelf niet meer zal beleven, maar de keuzes voor de burger worden nog groter. Dat het kabinet zowel tradities nieuw leven in wil blazen als tradities wil afschaffen moet natuurlijk kunnen.
Zelf wordt ik blijkbaar een stuk conservatiever, want in 2008 valt een traditie weg die ik niet graag wil missen.
Het zo heerlijk om elke dag zo rond dezelfde tijd de post op de mat horen ploffen en met een lekker bakkie koffie erbij de oogst door te nemen. En later op de dag het wandelingetje naar de postbus waar ik slechts de keus uit twee gleuven heb, lekker makkelijk.
Dat gaat dus verdwijnen. De brievenbus thuis kleppert straks de godganse dag en wil ik een brief posten moet ik goed nadenken hoe mijn route zal zijn want brief A moet gewoon in de TNT-bus, maar brief B en C moeten in de bussen van de firma's Meelmee en Zonder Zorgen Bezorgen.
Het voordeel? Goedkopere tarieven. Krijgen we naast de postzegel van 39 eurocent dus ook die van 38, 37 en 36 cent. En leuke aanbiedingen. Wordt abonnee bij Meelmee en u krijgt de postbode op de thee. Wilt u zonder zorgen bezorgen? Onze postbode komt reeds overmorgen.
Wil het betaalbaar blijven zullen de salarissen van de postbodes wel omlaag gaan en komen ook zij dus elke kerst aan je deur voor de jaarlijkse fooi. Daarmee wordt het per saldo helemaal niet goedkoper voor de consument. Weiger je die kerstfooi dan kun je wel fluiten naar je post.
De enige die er wel op vooruit gaat is onze hond. Bij mooi weer ligt-ie altijd in de voortuin en heeft nu de keus uit slechts twee postbodes. Vanaf 2008 kan het beest de hele dag zijn lol op.

Dag 82 Persberichten

Bij het speuren naar nieuws valt regelmatig op dat kranten, tijdschriften en televisierubrieken allemaal precies dezelfde tekst plaatsen over een bepaald onderwerp. Een enkeling wijzigt iets, vooral door wat weg te laten. Is dat journalistiek? Ik dacht het niet; de kopieermachine op mijn werk levert dezelfde arbeid. (Lees over journalistiek het artikel hieronder).
Het lijkt wel of kopiëren hoofdzaak is geworden. De pers kopieert, de scholier kopieert werkstukken en strafwerk, de luisteraar kopieert zich suf op internet of met de cd-brander en in de wetenschap is klonen een supervorm van kopiëren. Nog even en we leven in een kopie. Of zijn wij al een kopie?

Code van Bordeaux \|/

De vraag van vandaag is of een weblogger zich aan de Code van Bordeaux moet houden. (klik in de rechterkolom onder "Meer op het web" op Codes voor de betekenis).
Menig weblogger zal hier onder verstaan dat een goed glas wijn helpt om zijn/haar weblog geïnspireerd te vullen. Het spreekwoord zegt: Als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan. En uit een aantal reacties op dit weblog blijkt dat menig lezer denkt dat ik het tijdens het webloggen niet bij één glas wijn houd.
Welnu, lieve lezer, de redactie drinkt geen druppel!
Rest de vraag of peterspagina voldoet aan de echte Code van Bordeaux.

Het voldoet er niet aan en het hoeft er ook niet aan te voldoen omdat ik geen enkele journalistieke pretenties koester met dit weblog.
Het voldoet er wel aan omdat de zowel de zin als de onzin met de grootst mogelijke integriteit op dit weblog wordt geplaatst.
Twijfelt u daaraan? Laat het me weten.

En hoe zit dat in de professionele journalistiek?
Tja, dat ziet er af en toe twijfelachtig uit: klakkeloos persberichten kopiëren, berichten publiceren terwijl er nog nauwelijks voldoende, relevante informatie beschikbaar is en suggestieve koppen zijn wel de meeste voorkomende en bekende verschijnselen.
En wat absoluut niet te verenigen valt met de Code van Bordeaux is wel het maken van nieuws terwijl er nog geen nieuws is.
De redactie van peterspagina staat open voor fraaie voorbeelden die de lezers hebben gevonden.

Dag 81 Broodje aap op de operatietafel.

Je hoort nog wel eens dat een patiënt op de operatietafel, ondaks een volledige verdoving, toch alles heeft gehoord wat er tijdens de operatie is gezegd. Ik heb altijd gedacht dat dit één van de vele broodje-aap-verhalen was. Anderen houden vol dat het echt wel eens gebeurt.
Hoe dan ook, we hebben een broodje aap minder als we het hier volgende artikel mogen geloven, want als er niet gepraat mag worden in de operatiekamer, heeft de patiënt dus ook niets te beluisteren.
(Lees verder).

Gezonde gebarentaal? /*\

Niet alles wat je maakt wordt ook beter. Dat mag je echter wel verwachten van chirurgen. Helaas is dat dus niet altijd het geval. En..... het kan erger. Nu er op de operatiekamer niet meer gepraat mag worden op de operatiekamer moeten de chirurgen hun toevlucht zoeken tot gebarentaal. Hetgeen tot de volgende krantenkop leidt: Operatie eindigt in bloedbad:
Met de scalpel nog in de hand gebaart de chirurg naar zijn assistente dat hij de bloedafzuiger wil en raakt daarbij in één beweging de co-chirurg en de anesthetist.
De co-chirurg grijpt naar zijn wang en stoot daarbij het rek om waaraan het bloedzakje hangt dat op de grond uiteen spat.
De anesthetist gebaart naar de ok-verpleegster dat ze 112 moet bellen waarbij hij een knop beroert van het beademingsapparaat.
De beademing versnelt en de patiënt begint te hyperventileren. De chirurg maakt een gebaar dat zoveel wil zeggen als: "waar zijn jullie in hemelsnaam mee bezig", waarop de assistente haar vinger in de lucht steekt en een blik in haar ogen heeft van: wat nou, jij begon ermee!"
De co-chirurg heft de handen en beweegt ze op en neer in de hoop daarmee de gemoederen te kalmeren. De assistente zwaait terug.
De anesthetist wijst met een priemend gebaar naar de ok-verpleegster en prikt daarbij in het oog van de chirurg. Hij vloekt hartgrondig en alle ok-medewerkers wijzen nu als één man naar hem en vervolgens naar de deur. Het is immers niet toegstaan je mond open te doen in de operatiekamer.

Dag 80 't Is zonde.

Dat we elkaar niet altijd even goed begrijpen is zonde. Zoveel moeite die we er soms voor doen en dan nog....
't Is zonde dat er veel geld gespendeerd wordt aan projecten die een leuk speeltje zijn voor sommigen maar waar de meesten niet veel wijzer van worden.
Of wel????

De Venus-code \|/

We spreken met de heer prof. drs. van Sonderen, één van de projectleiders.
"Ja, dat wordt spannend. Als alles goed gaat, zullen we nu eindelijk kunnen ontdekken of vrouwen daadwerkelijk van Venus komen. Om te beginnen hebben we dan een bewijs dat er nog meer leven is, of was buiten de aarde. En tevens is de theorie die hierover de ronde doet ook bevestigd. We hopen natuurlijk aan te kunnen tonen dat eventueel leven op Venus dermate verschilt van hier op aarde, dat het de verschillen tussen mannen en vrouwen kan verklaren.
We hebben vooraf een onderzoek gedaan onder diverse groepen vrouwen om een Venus-code te kunnen ontwikkelen. Die Venus-code wordt door onze sonde naar de planeet geseind. Mocht de code door levende organismen op Venus opgevangen worden, dan hopen we op respons. We denken met die code een eventuele respons te kunnen begrijpen.
En daarmee zullen we wellicht eindelijk het vreemde verschijnsel vrouw kunnen doorgronden.
Maar goed, ik zei al, als alles goed gaat. Want als we al enig teken van leven ontvangen, dan is niet gegarandeerd dat we de signalen in gewone mensentaal kunnen omzetten. Volgens mijn vrouw zijn mannen erg slecht in het lezen van tekens. Hetgeen de reden zou zijn voor de vele misverstanden tussen de beide sexen.
Ik blijf echter optimistisch; ik hoop met dit project eindelijk mijn eigen vrouw beter te begrijpen en dat mag gerust een paar miljarden kosten."

Dag 79 Reve: een droom voorbij?

Waarom niets over Gerard Reve op dit weblog, werd me gevraagd.
Twee redenen:
1. Lees alle andere weblogs, kranten en tijdschriften maar. Die doen het veel beter dan ik zou kunnen.
2. Ik heb nooit iets van de man gelezen. Ben benieuwd wat de lezer daar van vind.

Kortom, alles op een rij, lees verder zou ik zo zeggen.

Meer maakbare oplossingen? /*\

Tja, dat idee had ik al veel eerder! Bij een uren vastzittende file via de vluchtstrook eruit en de snelweg af. Aan het einde van de afrit stond wat politie uit hun neus te peuteren, waar ze accuut mee ophielden toen ik in hun vizier reed. Ik ben nu nog bezig met het aflossen van het opgelegde bedrag. Nu ga ik Peijs wel een briefje schrijven of ik het geld terug kan krijgen omdat het zo'm fenomenaal idee blijkt te zijn.
Na eerdere ideeën om de files te bestrijden (meerdere rijstroken, carpoolen, filestroken, 80 km zones, enz.) hebben we kennelijk nog meer ideeën nodig want er zijn nog steeds files.
Welke plannetjes zouden er komen als na invoering van deze ideeën er weer (of nog altijd) files zijn?
Waarom niet die- en datgene aangepakt die de files veroorzaken? Ik heb wel een vermoeden naar het antwoord op deze vraag.
Maar goed, omdat Peijs wel in blijkt te zijn voor geinige ideetjes geven we er haar hier nog een paar:
- inzetten van nationale autotreinen; de automobilist kan lekker achter het stuur op zijn laptopje zitten internetten en dit weblog lezen;
- alleen Smarts toestaan op de snelwegen; NedCar ook gered!
- tunnelbakken onder de snelwegen aanleggen; wordt het bovengronds te gek dan gaan er luiken open en hoppa! De file verdwijnt in de grond en komt terecht op een lopende band die het wagenpark naar diverse shredders brengt.

Dag 78 In de war

Dat we allemaal aardig in de war zijn, is algemeen bekend. Het kabinet is niet te beroerd om daar een steentje aan bij te dragen. Over naar onze reporter op de straat...

Zondagsrust

Naar aanleiding van dit artikeltje uit het AD ging de redactie de straat op om te peilen hoe groot de verwardheid onder de mensen is. We hebben geen vragen gesteld over de koningin, want zij is onschendbaar en heeft het dus al moeilijk genoeg. We hebben met name gevraagd naar het kabinetsbesluit en de kwestie "zondagsrust". Een selectie uit de reacties die wij mochten noteren.

Bakkertje op de hoek: "Man hou op, sinds de middenstand mag kiezen of men wel of niet op zondag de zaak opent is het gedaan met mijn rust. Wil ik nog een beetje omzet draaien moet ik nu wel mijn kinderen op zondag in de winkel zetten en wat dat niet voor herrie geeft elke zondag weer...."
Deelnemer Marathon van Rotterdam: "Sodemieter op joh! Ik moet nog 13 kilometer."
Abonnementshouder: "Oh? En hoe zit het dan met mijn zondagmiddagmatinee? Gaat dat ook niet door?"
Museumsuppoost: "Mwah, ik ben die dag ingeroosterd; wij werken ook op zon- en feestdagen en dan is het meestal extra druk, dus kun je fluiten naar je zondagsrust."
Dominee: "Ik werk elke zondag weer in opdracht van onze Heer."
Criticus: "Ik ben bang dat het kabinet ons weer een loer draait; ze leggen ons een verplichte rustdag op zodat we minder waakzaam zijn en ondertussen smeedt men natuurlijk weer het volgende snode plannetje."
Voorzitter Oranje-comité: "Tja, nu ligt mijn hele schema in de war. Zaterdag ga ik altijd naar de Aldi dus hoe ik straks de rest van de week moet doorkomen zonder boodschappen........"

Dag 77 Zaterdagbijlage.

Bijlages van kranten leveren wat extra's naast het dagelijkse nieuws. Aardig om in je weekend op je gemak door te kijken. Laten we dat hier ook eens doen; geen eigen bijdrage deze keer, maar wat extra's.
In hoeverre de lezers van peterspagina gebruik maken van de links die in de rechterkolom staan weet de redactie niet. Vandaag een link naar een bijdrage die afkomstig is van de Stichting Skepsis.

De valkuilen van het denken

Hoe wij omgaan met codes, keuzes en maakbaarheid heeft alles te maken met hoe wij denken. De onderliggende rode draad bij alle artikeltjes hierover op dit weblog is, dat "denken" tot opmerkelijke, soms bizarre, opvattingen leidt.
Hoe komt dat toch? Het artikel dat ik jullie nu in deze zaterdagbijlage aanbiedt werpt daar enig licht op. Graag jullie reactie op de inhoud.
Lees: De valkuilen van het denken (klik).

Dag 76 Uittips

Vrij weekend? Dat had je gedacht! Het is met weekends al net zo als met keuzes: zo vrij zijn ze niet.
Vandaag start de gezondheidsweek dus kun je het weekend nadenken over jouw gezonde bijdrage aan een gezonde wereld (lees ook hieronder).
Verder moet je ook dit weekend keuzes maken als je wat buiten de deur wil doen. Men had het ons wel makkelijker kunnen maken. De marathon van Rotterdam had natuurlijk het parcours langs en door de vele Rotterdamse musea kunnen leggen. Twee vliegen in één klap; of gaan sport en kunst niet samen?
Het museumweekend heeft als thema "De kunst van het weten". Ja, daar gaat dit weblog eigenlijk ook over. Wat ze eronder verstaan in de musea vind je op www.museumweekend.nl
En ga je er niet op uit dan lees je natuurlijk peterspagina, waar ook drie nieuwe links naar andere weblogs zijn geplaats (hetkanwel, sargasso en stroomopwaarts). Alle drie mooie en goede sites, dus ga daar maar kijken.

Gezonde keuzes <>

"Wat doe jij vandaag op wereldgezondheidsdag?"
Op de voorpagina van mijn dagblad viel mijn oog op de kop van een advertentie die aandacht vroeg voor de wereldgezondheidsdag en de gezondheidsweek. Kom je net je bed uit moet je weer nadenken. Tja, wat doe ik eigenlijk op wereldgezondheidsdag?
» Ik blijf roken. Een tevreden roker is geen onruststoker; een tevreden mens is een gezond mens.
» Ik bereid me mentaal voor op het weekend: ik laat me niet gek maken, het weekend is er voor de rust dus de Rotterdamse Marathon, het museumweekend, de gezondheidsweek, Palmzondag, laat maar; een uitgerust mens is een gezond mens.
» Ik ga lekker in de zon zitten; vitamientjes D opdoen; een zonnig mens is een gezond mens.
» Ik ga naar een singer/songwriters concert, genieten van mooie muziek en wellicht wat inspiratie opdoen; een geïnspireerd mens is een gezond mens.

Lijkt mij wel genoeg zo; en nu maar hopen dat een gezond mens ook een gezonde wereld oplevert.

Dag 75 Interpretaties

Hoewel er nauwelijks gereageerd wordt op dit weblog via het gastenboek of de knop Wat wil je zeggen, krijgt de redactie wel in diverse gesprekken reacties op de inhoud. Daaruit blijkt soms een verschil van interpretatie.
Nu is het niet de bedoeling van de redactie dat iedereen dezelfde interpretatie heeft. Alstublieft niet!
Wel behoudt de redactie zich het recht voor te reageren op uw interpretatie. Net zo goed als u alle recht heeft te reageren op alles wat hier wordt geschreven.

Verantwoordelijkheid <>

Keuzes maken betekent verantwoordelijkheid nemen. Dat is één van de reacties op de vermeende ondertoon van dit weblog, dat er niet zoveel te kiezen valt. Naar aanleiding van wat ik er zo al over heb geschreven, denken sommige lezers dat ik bedoel: mensen, we hebben geen invloed op van alles en nog wat dus doe maar geen moeite.
1. Dat heb ik niet zo gezegd.
2. Dat is ook niet de bedoeling van wat ik wel heb gezegd.
3. Keuzes zijn, zo vraag ik me af, minder vrij, minder bewust, minder sturend dan we denken.
4. Als dat werkelijk zo is, ontslaat ons dat niet van welke verantwoordelijkheid dan ook.

Nu is verantwoordelijkheid ook een lastig begrip. Het wordt helaas maar al te vaak gebruikt om iemand terecht te wijzen over zaken waar hij of zij zich, in alle oprechtheid, niet meent "verkeerd" te handelen. Daarbij opgemerkt dat de één zijn oprechtheid kan verschillen van andermans oprechtheid.
De belangrijkste verantwoordelijkheid die we naar mijn mening hebben is proberen benul te hebben van hoe dingen in elkaar steken. Probeer te begrijpen, te doorgronden. Onderzoek, stel vragen.
Op dit weblog worden dus vragen gesteld bij het begrip keuzes. Eén zo'n vraag is: hoe komt het soms toch dat we een bepaalde keuze maken en deze niet goed kunnen verantwoorden?

Dag 74 Praatjesmakers

De humor ligt de komende tijd weer voor het oprapen. Je moet toegeven: bij de VVD houden ze het leuk. Rutte en Verdonk zijn nu genoodzaakt allerlei praatjes te maken waarmee ze denken van elkaar te winnen. Dus hou de babbels van die twee in de gaten.
Een leider ben je niet, een leider wordt gemaakt. Lees verder.....

Campagne maken /*\

In de traditie van de "mannetjesmaker" hebben Rutte en Verdonk een campagneleider aangesteld. Hoezo dat? Gaan ze soms echt de handen uit de mouwen steken en de suikerbietenoogst binnenhalen? Of wordt het een heuse veldtocht waarbij ze strijdend tegen elkaar de VVD om zeep helpen? Of denken ze het agrarische deel der CDA-stemmers aan zich te binden?
Het is wel echt op zijn Amerikaans. In de strijd om het leiderschap maken twee kandidaten van dezelfde partij elkaar een tijdlang het electorale leven flink zuur en deinzen daarbij nergens voor terug. Dus ik zou zeggen: hup Verdonk, toe maar Rutte; spit in elkaars verleden en je vind vast iets waarmee je je collega/opponent in diskrediet kan brengen.
Rutte heeft het dan makkelijk want Verdonk's rechtlijnigheid heeft al menig ongeluk veroorzaakt.
Verdonk krijgt het wat lastiger maar als ze serieus meent dat ze Rutte onbetrouwbaar vindt vanwege zijn zwalkende standpunten kan ze misschien Rutte's carnavalverleden uitdiepen. Tijdens carnaval is zwalken natuurlijk prima, de vraag is alleen of de VVD daar op dit moment wat aan heeft.
De campagneleiders krijgen het druk. Van Verdonk een mannetje maken dat ook voor andermans mening open wil staan lijkt een haast onmogelijke klus. En om van Rutte een mannetje te maken dat naast een jonge en ambitieuze uitstraling, ook duidelijkheid en doortastendheid toont, gaat nog wel een paar heftige en langdurige trainingen vergen.

Dag 73 Aanraakbaarheid

In het gedicht "Alles van waarde is weerloos" komt de regel voor: "wordt van aanraakbaarheid rijk". Verwijst Lucebert daarmee naar de maakbaarheidsgedachte?
Vandaag dus maar weer eens verder gefilosofeerd over maakbaarheid.

Ook een nieuwe link onder Meer op het web. Deze keer van de Stichting Skepsis waar de redactie wel wat mee heeft.

Maakbaarheid (2) /*\

Het is volstrekt logisch dat wie met Lego is opgegroeid in maakbaarheid gelooft. Misschien is de maakbaarheidsgedachte wat sterker in Nederland dan in andere landen. Immers: je slaat aan het malen en je hebt een polder. Maar ook elders begint men er achter te komen wat maakbaarheid teweeg kan brengen. Je kapt een boom en je krijgt een woestijn; je gooit er een plens water over en je krijgt weer een bos.
Ook op het gebied van persoonlijkheid en gedrag lijkt alles maakbaar: therapietje hier, training daar en alles komt voor elkaar.
Ondanks onze scheppingsdrang en reconstructiezin vragen we ons toch nog regelmatig af waarom we dan niet in een mooie, vredige, perfecte wereld leven. Op zoek naar het antwoord slaat de maakbaarheid weer toe. De één maakt prachtige wetenschappelijke modellen en analyse, de ander maakt goddelijke theorieën en Indiaanse zweethutten.
Het is het alom geaccepteerde verschil tussen mens en dier: als er gerageerd moet worden op veranderingen in de omgeving gaan dieren gewoon naar een ander gebied of ze sterven uit; mensen vertikken dat, ze bedenken liever nieuwe uitvindingen en oplossingen.
Is ons geloof in maakbaarheid, naast hoop en angst, een natuurlijk onderdeel van ons overlevingsmechanisme?

Dag 72 Geheugensteuntjes

Vandaag een oproep om geheugenbijstand te krijgen, zeg maar een hoofdsteuntje. Na 72 dagen webloggen heb ik nog geen aardige oplossing gevonden dus uw hulp is meer dan welkom.

Mahsro-code onthouden \|/

In een poging van de mahsro-code (u weet wel: mijn arme harde schijf raakt overbelast) een seeto-code te maken (simpel en eenvoudig te onthouden) ben ik nog steeds op zoek naar een manier al mijn pincodes, wachtwoorden en overige codes zo te gebruiken dat mijn hoofd het allemaal aankan. De oplossingen die eerder op dit weblog zijn aangedragen zullen voorlopig niet toegepast worden dus probeer ik maar een eigen uitweg te vinden.
Natuurlijk heb ik ooit eens alle nummers opgeschreven. Dat was geen succes. Met het papiertje in de hand stond ik voor de pinautomaat en zocht in de wirwar van nummers naar de pincode. En iedereen achter me lustig mee lezen. Maakte niet uit want ik had bij de nummers niet opgeschreven waar ze bij hoorden. Gevolg was wel dat ik dus na drie keer een nummer geprobeerd te hebben mijn pinpas zag verdwijnen in de automaat.
Hoe doen anderen dat toch? Heeft iemand goede tips om de codes te onthouden van pinpas, creditcard, chipknip, het huisalarm, het pc-wachtwoord en wat al niet meer?

Dag 71 Ideeën zijn vrij

Vandaag weer een voorbeeld van hoe men aan de haal denkt te kunnen gaan met ideeën die dit weblog publiceert. Gepaste trots op de redactie natuurlijk, maar ook enige twijfel. Het moet niet te gek worden.
Maar goed, ideeën zijn vrij. Behalve dat ene idee waar ik maar niet op kan komen en dat me op slag miljonair zal maken. Als ik zo'n idee krijg vraag ik natuurlijk meteen patent aan.

Denktank /*\

Je ziet ze denken in dat kabinet: misschien zij die maffe ideetjes op peterspagina zo gek nog niet. Het een na het andere idee wordt onder de loep genomen en bekeken of er ook wat inzit waar de overheid wat aan heeft.
Nu is dit weblog zelf geen denktank. Dat wordt het pas als de lezer zich er mee gaat bemoeien. Dus deze keer geen eigen bijdrage maar een verwijzing naar Elsevier (klik) en een overheidssite over de PIP (Persoonlijke Internet Pagina).
Wat denkt u: maakt de overheid onjuist gebruik van de ideetjes die op peterspagina worden geventileerd?
Kan de overheid het eigenlijk wel maken om een PIP op het internet te gooien?

Dag 70 Communicatie.

Je zegt wat, je krijgt reacties.
Je vraagt wat, je krijgt antwoord.
Je zegt niks, je krijgt een vraag.
Je verduidelijkt wat, men begrijpt je niet.
Je slaat wartaal uit en het is plots iedereen geheel duidelijk.

Je pleegt een telefoontje en je krijgt weer een weblog-artikeltje.

Premier code \|/

De arme, veel geplaagde man maar weer eens gebeld.
Zalm: "Oh... bent u het weer?"
pp: "Ja, één vraagje slechts...."
Zalm: "En wat mag die dan wel zijn?"
pp: "U wilt geen lijsttreker worden?"
Zalm: "Maar natuurlijk wel!"
pp: "Waarom bent u dan geen kandidaat. Het lijsttrekkerschap is toch ook de stap naar het premierschap?"
Zalm: "Dat is niet vanzelfsprekend. Drinkt u wijn?"
pp: "Nee, ik ben alcoholvrij."
Zalm: "Ah, wel, dan mist u een hoop. Kijk, bij wijn is het zo dat strikte regels bepalen of de wijn het keurmerk premier mag dragen."
pp: "Ja, en...?"
Zalm: "Welnu, ook wij van de VVD hebben daar strikte en heldere regels voor. Het is dus niet zo dat de eerste de beste lijsttrekker ook premier wordt. Een lijst trekken kunnen we allemaal wel, maar een premier zijn, ofwel het neusje van de zalm, hahaha, dat is slechts aan weinigen voorbehouden."
pp: "En hoort u dan tot die weinigen?"
Zalm: "Ik bespeur enige twijfel in de vraagstelling?"
pp: "Mocht dat al zo zijn dan berust dat louter op het feit dat ik u of uw naam niet heb gehoord in de huidige roering over het leiderschap van de VVD."
Zalm: "Een wijze leider weet op de juiste momenten te zwijgen."
pp: "Ah, u heeft veel geleerd de laatste tijd."
Zalm: "Pardon?"
pp: "Laat u maar... ik begrijp nu dat u niet voor het lijsttrekkerschap gaat maar wel voor het premierschap?"
Zalm: "Daar kan ik u niets over zeggen. De premier-code houdt bij ons in dat de beoogde premier alleen publiekelijk uitspraken doet als de tijd daar rijp voor is."
pp: "Dus Wiegel wordt het zeker niet."
Zalm: "Eindelijk ziet u het eens juist. Wiegel zegt altijd wel wat en dus is het uitgesloten dat hij premier wordt."
pp: "Dat is dan duidelijk. Maar u kunt echt geen tipje van de sluier oplichten?"
Zalm: "Met alle respekt, wij huldigen geen islamitische principes, dus waar geen sluier is kan er ook niets opgelicht worden."
pp: "We hebben maar af te wachten?"
Zalm: "Geduld is een schone zaak en een premier salmon bijt niet in elke haak."