Juris prudentie humoreske \|/

Nieuwe juridische codes? (klik op Volkskrant)
Een engelse rechter speelt met de gedragscode voor de rechterlijke macht en verwerkt een zelfbedachte code in zijn uitspraak waarmee hij een politieke mening verkondigt.
Hoe moet je zoiets nu lezen? Vindt die rechter de zaak rond het vermeende plagiaat van de Da Vinci-code dermate belachelijk dat hij zich een speelse vrijheid veroorlooft?
Of vindt hij dat de rechtsspraak al zo strak aan regeltjes is gebonden dat het tijd wordt ruimte te creëren voor de rechter als homo ludens?
Of hebben we hier te maken met een rechter die denkt dat de rechtspraak geprivatiseerd moet worden en geeft hij hiermee aan dat je dan het beste bij hem terecht kunt, want je krijgt twee uitspraken voor het geld van één.
Ben benieuwd of deze rechter met zijn stiff-upper lip humor dit gaat overleven.