Maakbaarheid is een trend. /*\


"Heel vaak moet het idee van maakbaarheid worden afgeleerd", zegt psychologe en personal coach Roos Vonk in een artikel in Trouw. Hierin wordt beschreven hoe een fenomeen als de personal coach niet alleen door hoogopgeleide, goed verdienende yups wordt ingeschakeld, maar dat nu ook "andere lagen in de samenleving" er meer en meer gebruik van maken. Wellicht onder invloed van tv-programma's als 'De Afvallers' van SBS 6.
De kern van het artikel: mensen zijn niet tevreden dus kopen ze tevredenheid in. Onder andere met behulp van een privé-coach.
Roos Vonk vervolgt haar opmerking met: "Ik merk dat een veelheid aan keuzes voor mensen een fuik is. Er bestaat een grote neiging tot (....) alles perfect willen hebben, terwijl 'goed genoeg' vaak al prima is".
Wat zullen we nu krijgen? Gaat het hier om verwende nesten die met niks tevreden zijn en daarom naar meer jagen? Als je het artikel zo leest krijg je wel die indruk. Waarmee tevens het beeld wordt geschetst dat de 'maakbaarheid van geluk' alleen voorbehouden is aan diegenen die genoeg euro's hebben om zoiets als een goed betaalde personal coach in te huren. Maakbaarheid als duur speelgoedje voor mensen die eigenlijk niets te klagen hebben.

Da's dan jammer voor de minder draagkrachtigen. Die willen ook wel wat van hun leven maken, maar hebben daar de middelen dus niet voor. En ik ben nog geen personal coaches of persoonlijke-ontwikkeling-buro's tegen gekomen die hun diensten voor een paar dubbeltjes aanbieden.
Daar ligt een schone taak voor de overheid. Die ziet niet graag een volk dat mort, dus subsidieer een paar van die persoonlijke ontwikkelaars en laat de NMa hun tarieven controleren. Daarmee wordt de 'maakbaarheid van geluk' bereikbaar voor iedereen. "Geen gezeik, iedereen rijk" ( materieel èn geestelijk).
Gemakshalve ga ik even voorbij aan het idee dat sommige mensen misschien erfelijk belast zijn met pessimisme en dus hun leven lang ontevreden klagers zullen zijn (zie de "zomergasten"-bijdrage van Maja Vervoort). Maar aangeboren 'kwaliteiten' tref je aan bij arm en rijk. Ik ga er tenminste van uit dat arm zijn ook niet een genetische kwestie is.

Labels: