Anoniem surfen.
Je gaat het internet op maar je wilt niet dat anderen weten dat je er bent. Je wil ook niet dat anderen er achter komen bij welke websites je zoal op bezoek gaat. Als je echt anoniem wilt blijven is er voorlopig maar één oplossing: sluit je pc en doe er helemaal niks meer mee. Zelfs technische oplossingen die jouw anonimiteit kunnen waarborgen zijn niet veilig, want die kunnen in beslag worden genomen door justitie, aldus een artikel in het NRC.
De vraag die hierbij rijst, heb ik al eens eerder gesteld: Waarom zouden we anoniem willen zijn? Hebben we iets te verbergen? Laat ik mijn gedachten hierover eens op een rij zien te krijgen (rij = mooi overzichtelijk geheel, tevens toestand van immobiliteit, je komt er dus niet mee vooruit. Het aardige van internet is dan weer, dat er zoveel anderen zij die hier wel een oplossing voor weten).
1. Het is een misvatting dat internet een speelplaats zou moeten zijn, waar je ten alle tijde op kunt om te doen en laten wat je wilt. Internet is een openbare ruimte, net als de straat. Zodra je de straat opgaat kun je door anderen gezien worden en daar passen de meeste mensen hun gedrag ook op aan. Dus dat geldt dan toch ook voor het internet?
2. Anonimitiet is al lang een idee-fixe. De tijd is voorbij dat alleen bekende politici, filmsterren, schrijvers en wetenschappers de mediaruimte vullen. Ook 'de-gewone-mens' krijgt de gelegenheid zichzelf te etaleren in televisiespelletjes, datingprogramma's, afslankwedstijden en klisma-shows. Internet biedt de mogelijkheid niet alleen een plaatselijke bekendheid te worden, maar ook wereldwijd het wel en wee van je familie 'in the picture' te brengen. De explosieve groei van weblogs is daar een voorbeeld van. En velen vinden het prachtig dat op Google Earth te zien is hoe ze in hun achtertuin uit hun neus liggen te eten. Mensen willen dus helemaal niet anoniem zijn?
3. Er zijn wel serieuze redenen om te willen ontsnappen aan de contole van overheden en commerciële bedrijven. Ik schaam me niet voor mijn politieke mening, maar ik heb echt te weinig koffie en koekjes in huis om een compleet AIVD-team op bezoek te krijgen nadat ik een voor de overheid onwelvallige opvatting op het internet heb geplaatst. En al die spam ben ik meer dan zat. Eén keer de zinsnede 'dat staat als een paal boven water' gebruikt en je kan weer dagenlang aanbiedingen over potentie-versterkende middelen en incontenentieluiers uit je mail vissen. De maatregelen die een particuliere internetgebruiker tegen dat soort inmenging in de privé-sfeer kan nemen, zijn nog lang niet goed genoeg.
En hier loopt mijn rijtje volledig vast. Welke oplossing ik ook bedenk, er zitten telkens teveel haken en ogen aan om het nog leuk te houden. Zijn we nu dan al zover? Internet bestaat nog maar net en de lol voor de particuliere gebuiker is er al flink af. Niet alleen door spam, maar ook omdat steeds meer informatie niet langer gratis toegankelijk is. Dus: stoppen met internetgebruik en een andere leukigheid verzinnen?
4. Schiet me nog één gedachte te binnen: als nu iedereen (wereldwijd, jong en oud, arm en rijk) op wat voor manier dan ook toegang krijgt tot het internet, dan wordt overheidscontrole een te kostbare zaak en ook spammen gaat in de papieren lopen. Hopelijk worden dat soort acties dan een stuk beperkter. Tegelijkertijd wordt zo de mogelijkheid gecreëerd om kennis- en taalachterstanden in te lopen. En de sociale netwerken breiden zich uit. Of is dit nou weer zo'n typische naïeve peterspagina-oplossing?
2 Reacties
Je hebt helemaal gelijk, Peter, we moeten die overheidsspionnen zoveel te doen geven dat ze door de bomen het bos niet meer zien.
Bloggen, mensen, bloggen !
Het schept trouwens wel weer een hoop werkgelegenheid, al dat gecontroleer en een bijkomend voordeel is dat je vrijwel zeker weet dat er ergens iemand is die je stukjes leest.
Groeten van de Stripman (en dat is mijn echte naam ;-)
Doet me denken aan het recruteren van de Stasi.
Maar dan omgekeerd ;-)
Een reactie posten
<< Home