Dag 23 goodbye january

De eerste maand loopt alweer op zijn (of haar?) eind. Dit weblog gaat door. Wat je in zo'n maand al niet kan maken!
Vandaag nog een stukje maakbaarheid (zie hieronder).
Ook weer een ander profiel (ik weet werkelijk niet te kiezen, er is zoveel interessants!)

Zeg, maak 't een beetje! /*\

Ook de taal (op zichzelf al maakbaar) staat bol van maakbaarheid. Gisteren hadden we hier de uitdrukking "Maak er wat van". Positief bedoelde boodschap. Daar moet je nog mee oppassen want ga je voor je medemens te ver dan krijgt je te horen: "Zeg, maak het een beetje!" En daarmee wordt dan het tegenovergestelde bedoeld. Hou maar op met maken, zelfs niet een beetje.
Of men vindt dat je wel wat meer maakbaarheid aan de dag kan leggen ("Je maakt je er wel gemakkelijk van af!"). En dan ook nog de mensen die zich niet laten raken door wat anderen maken ("Mij kun je niks maken").
Gelukkig zijn er ook genoeg voorbeelden van waardering. "Je maakt mij wat wijs"(het klinkt als muziek in mijn oren); "De s-maak is raak" (je hebt heerlijk gekookt); "Maak het even!"(vertrouwen in een snelle oplossing); "Wat ben jij gemaakt!"(wat zie je er goed uit zeg!). Afijn, voeg uw eigen voorbeelden hier maar aan toe.
Met taal valt dus heel wat meer te maken dan met Lego of asfalt.

Dag 22

Eigenlijk is er sinds gisteren een nieuw thema aan deze weblog toegevoegd. De maakbare gezondheid. Of: Gezondheid en Hypocrisie. En dat dankzij de inzending van de "gezondheidsverbeteraarster". In de dagopening van gisteren kun je lezen waar je het een en ander kunt vinden.
Vandaag een artikeltje in de serie Maakbaarheid.
Ondertussen blijft het profiel aan continue verandering onderhevig (zie View my complete profile).
Tot morgen!

Maak er maar wat van! /*\

Lang, lang geleden was er in een show van Neerlands Hoop (Bram Vermeulen & Freek de Jonge) een scene met Freek in de rol van psychiater van een middelgrote inrichting.
Daarin kwam de tekst voor: "We krijgen hier wel eens groepen gestresste huisvrouwen binnen. In de groepstherapie drijven we ze een zaaltje binnen en die storten we dan vol met Lego. Wat denk je dat de dames doen? Opruimen!!!!"

Natuurlijk moeten we zo'n passage in het licht van de toenmalige tijdgeest zien; over gestresste huisvrouwen hebben we het niet meer, dat zijn nu thuis-managers met een burn-out geworden en zelden kom je in groepstherapie nog tegen dat het aandragen van "bouwstenen voor genezing" letterlijk wordt genomen.
Wel laat het zien hoe lastig maakbaarheid is. In dit geval de maakbaarheid van de menselijke geest (gezond èn ziek). De mannelijke psychiater denkt dat je met Lego alleen maar constructies kan maken, de vrouwen weten wel beter: je kunt de hele zooi ook opruimen!
Ik ga op deze weblog niet ook nog eens de aloude diskussie over het verschil tussen mannen- en vrouwenwereldjes tot thema maken, maar zolang we denken dat die wereldjes echt verschillende planeetjes zijn, valt hier met geen enkele maakbare mogelijkheid één wereld van te maken.
Ondertussen lijkt iedereen zijns weegs of haars pad te gaan. Laten we daarbij dan deze mooie spreuk onthouden (ik weet helaas niet meer van wie het is): Traveller, there are no paths; paths are made by walking.
Zo is het maar net: zonder asfalt geen wegen; en wil je kiezen voor sierbestrating....ook best. In ieder geval moeten we zelf aan de slag.
Maak er wat van!

Dag 21. Het Chinese nieuwjaar begint.

Een oud Chinees gezegde zegt:
Het nieuwe jaar heeft het al in de smiezen: er valt elke dag weer wat te kiezen.

Er is weer meer te lezen in vervolg op het commentaar dat is ingezonden bij het artikel Nieuw, Nieuw, Nieuw van 25 januari. Zoek het op in de rechterkolom onder Reacties van deze week, klik op de eerste reactie en in het volgende scherm zie je onder elkaar het artikeltje en de daaropvolgende commentaren. Voeg gerust jouw commentaar er aan toe!

En wat ga jij verder doen vandaag? Misschien eindelijk eens reageren op één van de stellingen die in de vorige artikeltjes zijn geplaatst?

Stemmen < >

Over maakbaarheid van de samenleving gesproken (oeps...... nu gaan de thema's hier een beetje door elkaar lopen!):
In Den Haag gaan er dit jaar 29 partijen meedoen aan de gemeenteraadsverkiezingen. Bij elke verkiezing blijkt dat er nog genoeg mensen zijn die menen iets te kunnen toevoegen aan het politieke spectrum. En gelijk hebben ze! Het kan altijd anders. En jouw opvattingen vind je toch maar matig terug in het actuele politieke beleid? Dus, hoppa, dan maar zelf aan de slag.
Nu is partij kiezen wel één van de lastigste keuzes. Je wint er soms net zoveel vrienden mee, als je er verliest.
Maar goed, hoe meer partijen, hoe beter? Of werkt het net zo als in de supermarkt? Door het overweldigende aanbod van produkten kiest de consument vaker voor de bekende merknamen. In dat geval hebben de zittende partijen niets te vrezen. En zo zal het wel weer gaan; het belang dat een of andere nieuwe partij denkt te behartigen is natuurlijk jouw belang net niet. En de huidige partijen dienen jouw belang ook niet, maar van hen weet je al wat je kunt verwachten.
Zoveel mensen, zoveel keuzes, dus alsjeblieft: ook graag zoveel politieke leuzes!

Dag 20

Als je er eenmaal op gefocused bent, blijken er zo veel meer codes te zijn! Het artikeltje hieronder is daaar een voorbeeld van.
Tip van de dag: klik regelmatig op de links Codes, Keuzes en Maakbaarheid (in de rechterkolom) want de inhoud daarvan wordt regelmatig ververst. Vandaag is de link aangepast aan het artikeltje van vandaag.

De Fed-code. \|/

"Als ik ooit duidelijk leek te zijn, dan moet u verkeerd hebben begrepen wat ik zei"

Eén van de meest heldere codes, die desalniettemin vaak niet goed wordt geïnterpreteerd. De Fed-code wordt gehanteerd door mannen als Alan Greenspan en is bedoeld om zaken zo te formuleren dat men er geen klip-en-klare consequenties aan kan verbinden. Fed is het giga-bedrijf dat Alan Greenspan leidde. Het gebruik van taal volgens de Fed-code kon er toe leiden dat journalisten totaal verschillende conclusies aan uitspraken van Greenspan verbonden. (Bron: Volkskrant, zaterdag 28 januari; helaas is het artikeltje niet op internet te vinden.)
Wie gebruikt de Fed-code?
Natuurlijk! Meester in de Fed-code is onze eigen Balkenende. Hij lijkt helder en vloeiend te formuleren, maar wat zegt-ie eigenlijk?
Wie weet er meer namen te noemen van Fed-masters?

Tot slot een Fed-gecodeerde bijdrage van mijzelf:
Het spreekt vanzelf dat we heldere uitspraken moeten zien in het licht van het immer evoluerende taalgebruik. Straattaal staat daarbij op zichzelf en het is niet meer dan logisch dat we af en toe moeten "herbestraten" zodat we met nieuwe klinkers het pad effenen voor een vloeiende communicatie.

Dag 19: Er is goed nieuws en er is slecht nieuws.

Van veel berichten die in het nieuws verschijnen is wel duidelijk of het goed of slecht nieuws is. Er zijn ook berichten waar dat niet meteen helder van is.
Een bericht in de Volkskrant betreffende de betrouwbaarheid van DNA-onderzoek valt natuurlijk onder slecht nieuws. (Klik op Volkskrant om het artikeltje te lezen).
Maar wat te denken van het bericht dat aanleiding gaf tot wat hieronder staat in de reeks over de mahsro-code?

De redacteur van deze weblog heeft een reactie geplaatst bij de inzending van 25 januari. Kijk in de rechterkolom en klik erop.

Rookvrije DNA-code? \|/

CYP2A6 - mijn nieuwe pincode? Mijn digitale identiteit (Digid)?
Niets van dat al; het is het gen dat verantwoordelijk is voor je nicotineverslaving. Snap ik nu ineens waarom ik niet kan stoppen met roken. Het ligt gewoon aan mijn DNA.

Nu nog even knutselen. Het gen veranderen? Of weg laten halen en een rookvrij gen er in zetten?
Het wordt een geweldige toekomst! Als aan alles wat we zijn, wat we doen en hoe we er uit zien een gen ten grondslag ligt dan moet het toch mogelijk zijn om pijnloos elke wijziging aan te brengen die we willen?

(Het artikeltje dat ik hierover vond is te lezen in Elsevier en op Planet Internet - wil je het lezen, klik hierop >>Planet )

Dag 18 Gedichtendag

Vandaag is het Gedichtendag. Hier een op mij erg toepasselijke van Lucebert:

Oh oor

o hoor

Er is een reactie binnen! Zeer de moeite waard van het lezen. Klik in de rechterkolom, onder "Reacties van deze week", op de daar vermelde inzending en er verschijnt een nieuw scherm waar je deze bijdrage rustig kunt lezen.

Verder vandaag de laatste stellingen. Nu in de reeks die over de mahsro-code gaat.

Code-stellingen. \|/

Stelling 1:
> Zonder codes is het onhandig leven.

Stelling 2:
> Dress-codes zijn niet om aan te zien.

Stelling 3:
> Wij communiceren alleen maar in codes met elkaar.

Stelling 4:
> Codes zijn nodig voor een goede administratieve verwerking en niet ter controle van het vrije individu.

Dag 17: nieuw! nieuw!! nieuw!!!

Nieuwe dingetjes op peterspagina. Het is tenslotte een weblog in ontwikkeling.
Nieuw profiel! Gek is dat, maar ik heb ineens andere interesses; klik op View my complete profile om het te zien.
Nieuwe links!! De links Codes, Keuzes en Maakbaarheid verwijzen naar Wikipedia (internet-encyclopedie) met een willekeurige selectie uit hun artikelen over de drie thema's.
Nieuwe stellingen!!! 4 stellingen over maakbaarheid. Zie hieronder.
Nieuw???? Jouw reactie op één van de stellingen of één van de vorige artikeltjes.

Maakbaarheid-stellingen. /*\

Stelling 1:
- Alles is maakbaar.

Stelling 2:
- Alles wat gemaakt is, bevat ergens wel een constructiefoutje.

Stelling 3:
- We moeten niet alles maakbaar willen hebben.

Stelling 4:
- Maakbaarheid is een illussie.

Dag 16 ik eet maar een Bounty en waan me op een tropisch eiland.

Vandaag een aantal stellingen waar ik graag een reactie op heb. Ben benieuwd.

Op de vraag van gisteren betreffende links ook graag uw mening.

Verder vind ik het veel te koud.....

Keuze-stellingen < >

Stelling 1:
Aan elke stap gaat een keuze vooraf.

Stelling 2:
Uiteindelijk worden alle keuzes impulsief gemaakt.

Stelling 3:
Voor elke keuze is een alternatief.

Stelling 4:
Wie niet kiest, verliest altijd.

Dag 15

En voort maar weer......
Ook nu weer een nieuwe link: Bieslog. De weblog van Wim de Bie. Ik zie hem als één van de pioniers op webloggebied. Het is een erg mooie weblog.
Deze week zou ik graag willen weten wat je vind van de links die op deze weblog zijn te vinden. Worden ze gewaardeerd? Of vind je het overbodig? Zijn er onderwerpen waar je graag nog een link voor ziet geplaats?
Laat het maar weten.
Vandaag verder met de mahsro-code.

Gedrag is een code? \|/

Alsof we niet genoeg codes hebben gaan we nu ook een gedragscode krijgen die bepaalt dat er op straat Nederlands gesproken moet worden. In Rotterdam is die er al en minister Verdonk wil zo'n gedragscode voor heel Nederland.
Prima maatregel!!!! Ik mag graag in eigen land op vakantie. Probleem daarbij is dat ik in sommige streken geen woord versta. Toppers hierbij zijn natuurlijk Friesland, Limburg en Twente. Dankzij Verdonk's maatregel is dat straks geen probleem meer. De sociale bewogenheid waarmee deze minister te werk gaat is werkelijk hartverwarmend. De tranen schieten af en toe in mijn ogen (smoke get in your eyes..., daar weet zij wel meer van).
Echter: ze kan het mensen soms knap moeilijk maken. Die maatregel van haar heeft alles te maken met het idee van de maakbaarheid van de samenleving. En daar gaat het hier vandaag niet over. Vandaag weer iets over codes.

Overal gelden gedragscodes. Ze schrijven voor hoe je je in bepaalde situaties hebt te gedragen. Zelfs een kledingvoorschrift op de uitnodiging van een feest kun je een gedragscode noemen (meer een "ge-draagt-code").
Zo buigen journalisten zich nu al een paar dagen over de vraag of een indiaan- in-trui wel een president is; presidenten verschijnen in het algemeen in kostuums van westerse snit.
Maar goed, wijk je af van gedragscodes, dan haal je wel de kranten: jongeren die er eigen codes op na houden, wetenschappers die ethische codes ruim interpreteren, bestuurders die normerende codes aanpassen als hun eigen belang in het geding is.
Eerder heb ik geschreven dat onze genetische code veel bepalender is voor ons gedrag dan wij eigenlijk willen. Uit wat hierboven staat kun je de conclusie trekken dat er in die genetische code kennelijk een elementje zit dat ons in staat stelt van heersende gedragscodes af te wijken. Dat is verwarrend en het geeft vrijheid. Met andere woorden: hoe meer verwarring, hoe meer vrijheid?
(wordt vervolgd).

Dag 14: Een nieuwe dag, een nieuwe link.

Vandaag nog een link toegevoegd. Deze verbindt je met de website van Jan de Zeeuw. Een site met interessante journalistieke artikeltjes en mooie foto's van muziekgebeurtenissen (o.a. North Sea, Willem Breuker).

Hieronder een vervolg op de mashro-code.

Prettige dag verder!

Je lot ligt in je codes.\|/

Heb je een postcode dan kan je meedoen aan een loterij. De overheid (code-controle-instituut), altijd bang als er een club is die populairder en groter wordt dan haarzelf, heeft het lef gehad om via de Staatsloterij een duister onderzoek te doen naar de postcodeloterij (bron: Algemeen Dagblad zaterdag 21 januari 2006). Het onderzoek was er op gericht mogelijke "faux-pas" van de Postcodeloterij-directeuren te ontdekken. De negatieve publiciteit die dat kon opleveren zou dan weer de concurrentie-positie van de Staatsloterij versterken.
Welnu, de Staatsloterij heeft hiermee een grote "niet" getrokken. Mooi voorbeeld van hoe je je eigen lot in handen kunt nemen. Als je dat niet goed doet dan is je lot fraai bezegeld!

Je lot ligt in je codes.
Met een postcode zou je miljonair kunnen worden, met een sofi-nummer wordt je belasting geregeld, met een inschrijfnummer van je zorgverzekering heb je toegang tot het updaten van je gezondheid, met een pincode kun je je dagelijks brood tot je nemen, je genetische code bepaalt wie je bent.
Stel nu dat je het niet aan louter toeval of bepaalde hogere machten wilt overlaten hoe jouw lot wordt bepaald, wat moet je dan doen? (Terzijde: is toeval ook een hogere macht? Zou God toeval zijn?)
De eerste optie is dat je al die aan jou toegewezen codes laat voor wat ze zijn. Je bent immers een vrij, onafhankelijk en creatief individu? Dus aan de geldautomaat toets je elke keer een code in die jou op dat moment wel leuk lijkt; daarmee bepaal je inderdaad een stukje van je eigen lot: na een paar pogingen vreet de automaat je pinpas op en je kunt de komende dagen aan de slag om de boel te herstellen bij je bank. Je bepaalt dus zelf dat je wat te doen hebt.
De tweede optie is dat je op pseudo-numerologische wijze te werk gaat. Tel al je codes bij elkaar op, trek je geboortedatum er van af, zet de uikomst van achter naar voren op papier en wijs aan elk cijfer een letter uit het alfabet toe. De tekst die dan verschijnt vertelt je hoe je toekomst er uit ziet en je gaat daar naar leven.
Voor mensen die dit nog teveel "toeval" vinden rest eigenlijk nog maar één ding: ga naar de genen-bank en laat je genetische code manipuleren. Het is wel handig als je van te voren precies weet welke (of wiens) genetische code je wilt hebben. Da's een kwestie van goed kiezen. De vraag is of je huidige genetische code je daartoe in staat stelt.

Dag dertien en deze weblog breidt zich uit.

Dit weekend doe ik wat rustig aan hier.
Een nieuwe link toegevoegd (zie artikeltje hieronder) en onder de profielbeschrijving staat nu ook een tellertje (geinig....) die aangeeft dat jij bezoeker nummer-zoveel bent. Ben je dus alsnog een nummer geworden (sorry........) (zie ook: 14 januari - De mahsro-code)

Maak er wat van. /*\

Over maakbaarheid gesproken: Eerder heb ik al geschreven dat we ook graag aan ons zelf wensen te knutselen. Dat is overigens een hobby waar de nodige gevaren aan kleven. Soms is een kundige begeleiding wenselijk. Vandaar dat er vandaag weer een nieuwe link is toegevoegd in de rechterkolom. Het betreft het trainingsburo Interferio waar je terecht kunt voor uitstekende en mooie trainingen en coaching.

Die link is natuurlijk geheel vrijblijvend, mij kun je niks maken........

En tot slot van vandaag: een weblog maken is leuk, maar het kan veel leuker worden als jij er ook eens wat aan toevoegt. Meerdere mensen kunnen in de redactie van deze weblog. Dus hoor ik wat van je?

Dag 12

Tja, soms zet je een link in je tekst en blijkt er één tussen te zitten die vervelend afsluit en een irritant pop-up schermpje heeft.Het is de link bij "Acht manieren om keuze te maken". Ik laat hem nog even staan, maar dit soort links zal ik voortaan niet meer publiceren.

Vandaag alleen een "verhaaltje uit het werk" en een nieuwe links in de rechterkolom. Eén van de Nederlandse band Smutfish, een rijzende ster aan die bekende Hollandse luchten, ofwel "country noir", dat wil zeggen: muziek die goed past bij die prachtige wolkenpartijen die ons polderlandschap sieren.
Nieuwe Hollandse meesters dus!
De andere nieuwe link hoort bij het thema "De mahsro-code". Als je deze link klikt (Code) wordt je doorverwezen naar Wikipedia (een internet-encyclopedie) met een artikletje over codes. Leuke site trouwens. De informatie die je op 11 januari ziet komt ook daar vandaan. Deze link zal af en toe ook een andere inhoud hebben.

Verhaaltjes uit het werk. Adem.

In mijn werk (dagopvang voor dak- en thuislozen) is geen dag hetzelfde. Daar zorgen onze bezoekers wel voor. Sommigen hebben bijzondere dingen te melden. Zo is er een meneer die elke dag komt vertellen wat hij de afgelopen nacht heeft gedroomd. Deze keer kwam hij met een ander verhaaltje.
"Weet je", zei hij, "wat is er zo bijzonder aan onze adem?"
En er volgde eerst een warrig betoog over de adem en de ziel, de adem en roken-is-slecht-voor-de-gezondheid, de adem en wie-de-langste-adem-heeft.
Maar daar ging het niet om; hij had een ontdekking gedaan.
Wat doe je als je buiten loopt en je hebt het koud? Juist, je maakt met je handen een kommetje en blaast erin om ze op te warmen.
En wat doe je als je koffie te warm is om meteen te drinken? Jawel, je blaast er overheen om het af te koelen.
Dat nu vond onze meneer erg bijzonder; dat je met je adem kan opwarmen en afkoelen. Onze adem is een heel bijzonder ding en dat is het!

Elfde dag alweer

De nieuwigheden van vandaag:
> Er is een link toegevoegd; onder de link naar Google zie je nu een link naar Pauline Koehorst; zij is beeldend kunstenaar en maakt indrukwekkende en ook wel bizarre kunst naar mijn mening. Klik op de link en je komt op haar website terecht.
> Vervolg van het thema keuzes; nu met wat bevindingen op internet.

Inmiddels hebben 178 mensen in mijn profiel gepeept. Stiekem kijken durft iedereen wel, maar wat opschrijven, ho maar.....

Volop keuzes! < >

Tik je het woord "keuzes" in het zoekscherm van Google krijg je 3.580.000 hits! Wie zegt dat er geen keuzes zijn?!
Van alles en nog wat over beroepskeuzes, welke zorgverzekering wil je, medicijnen kiezen, keuzes op politiek, economisch en ecologisch gebied, partnerkeuzes en meer, veel meer.
En heb je moeite met keuzes maken zijn er ook nog websites die hulp aanbieden.
Vandaag een paar sites vermeld die je eens kan bekijken. Je krijgt alleen het web-adres, misschien moet je op de zite verder zoeken om iets over "keuzes"te zien; of anders: ga ook Googlen en ga zelf je gang.

De tips (klik op één van de titels en je wordt doorgelinkt):
- Acht manieren om keuzes te maken
- Consument worstelt met teveel keuzes
- Hoe beïnvloeden gevoelens onze keuzes
- Keuzes, keuzes.

Dag 10 met meer maakbaarheid.

Het allereerste verhaal van deze weblog is inmiddels niet meer zichtbaar op deze pagina. Als je die wilt zien, klik dan op 9 januari onder Archief. Dat geldt natuurlijk voor alle artikeltjes die je niet meer op deze hoofdpagina ziet.

La Creation du Monde. /*\

Een mooi stuk van de componist Darius Milhaud. Gaat overigens over het scheppingsverhaal.
Gisteren eindigde ik met de vraag of we de wereld en onszelf graag "maakbaar" hebben. Stel dat er al een god was die de aarde schiep, het resultaat ervan is niet geheel naar ieders wens.
Dus schiepen wij zelf de "keuzevrijheid" en de "maakbaarheid".
We willen een god zijn van ons eigen universum. En zo creëert een ieder zijn/haar eigen wereld. Onze eigen, hoogst individuele "creation du monde".
De verbindingswegen tussen al die wereldjes zijn niet bij iedereen even goed bekend, da's wel weer jammer. Maar er komt nog wel een route-planner die ons daarbij helpt (code van vertrek- en aankomstwereld intoetsen en huppakeeee....!).

Dag negen en regen.

Vandaag een nieuw thema toegevoegd: Maakbaarheid.
De overige thema's (Keuzes en De mashro-code) worden natuurlijk vervolgd.

Bij "View my complete profile" hiernaast zullen de opgesomde interesses regelmatig veranderen.
Ook nu een andere lettergrootte geprobeerd. Als het niet bevalt laat het dan even weten.

Maakbaarheid. /*\

Dat we zo graag keuzevrijheid willen hebben, heeft dat soms ook te maken met het idee van de maakbaarheid van ons leven?

Neem nou onze gezondheid. Er is geen ziekte of de wetenschap is hard en hartstochtelijk bezig er oplossingen voor te zoeken. En dat lukt ook. Zie mijn eigen voorbeeldje van het medicijn dat mijn Bechterew zou kunnen stoppen.
De oplossingen gaan vaak nog gepaard met bijverschijnselen waar je ook niet vrolijk van wordt, maar men zoekt verder.
Er komt nog een dag dat ziektes of ongemakken niet meer uitmaken.
Versleten heup? Je krijgt een nieuwe. Slechte ogen? Even bijlaseren en je kan er weer tegenaan.
En wie weet worden de opties in de toekomst zo betaalbaar dat je een totale metamorfose kunt aanschaffen: alles wat je niet bevalt laat je vervangen, wellicht inclusief je karaktertje.
Wel ervoor zorgen dat je dat dan bij iemand laat doen die Bovag-garantie heeft want het is natuurlijk geen gezicht als na 2 weken je neus er ineens afvalt.
En het is ook niet wenselijk dat je hondje jankend met de staart-tussen-de-benen wegvlucht omdat hij je aangepaste karakter niet meer herkent.
Dus ga naar de erkende vakman!
Mocht je nou niet van knip- en plakwerk houden kun je altijd nog in therapie. Laat je herboren worden of doe iets cognitiefs.

Hoe dan ook: we willen dus toch een maakbare wereld, een maakbare mensheid, een maakbare zelf?

Nieuwe week, nieuwe keuzes.

Dag 8 van deze weblog.
74 hits op mijn profile-view dus die heb ik maar eens aangevuld. Kan jer er wat meer mee als je wilt.
Je ziet allerlei interesses. Als je op één ervan klikt wordt je doorgelinkt naar een overzicht van webloggers die dezelfde interesse hebben.
In het overzicht van vorige artikeltjes staan alleen de laatste 10 vermeld.
De 1e van deze weblog begint op 9 janauri 2006, dus dat wordt helemaal naar benden scrollen als je die wilt zien.

De mahsro-code (2) \|/

Zoveel codes, zoveel identiteiten.
Eén voordeel van al die nummers: als ik niet meer weet wie ik ben, tik ik gewoon ergens één van mijn codes in en ik wordt herkend!!!
Ik ga pinnen, tik de code in en het scherm zegt: "Welkom". Ha! Ik ben iemand en ik wordt welkom geheten, wie wil dat nou niet?!
Ik tik een code in op internet en er verschijnt de mededeling dat ik de zoveelste bezoeker ben. Fijn! Ik ben "in-the-picture".
Ik wil telefonisch wat informatie bij de belastingdienst. Men wil eerst mijn sofi-nummer weten en hoppaaaaaa!! Ze weten aan de andere kant van de lijn wie ik ben.

Kortom: het mooie van al die codes is dat ik mijn geheugen eigenlijk wel kan laten voor wat het is. Ik zorg er voor dat ik altijd een papiertje bij me heb met alle codes erop en als iemand aan me vraagt wie ik ben, dan zeg ik: "Dat zoeken we even op!"
Makkelijk toch? Mijn geheugen raakt niet overbelast zolang ik dat papiertje met de codes maar bij me heb.
Eén kleinigheidje nog: hoe bewaar ik dat papiertje zo, dat ik (liefst zonder nog een code) kan onthouden waar het is?
Wie heeft er een oplossing?

Dag 7 van mijn eerste weblogweek.

Zondag - rustdag? Dacht 't niet........
De kamer opruimen, de post doornemen, vacatures zoeken, een goede wandeling maken, de weblog aanvullen en het is gedaan met de rust.
Het grappige is dat er tot nu toe al 53 x geklikt is op "View my complete profile". Maar bijdragen via de Wat wil je zeggen?-knop.... ho maar!
Kijk, dit is niet bedoeld als peep-show; reken er maar niet op dat er smeuïger foto's in mijn profiel komen!
Het is natuurlijk bedoeld om een gedachtenwisseling op internet te voeren. Dat gebeurt al volop, okee, maar je moest eens weten hoeveel mensen je met jouw visie een plezier doet.

Vandaag weer een bijdrage bij het thema "Kiezen".

Keuzevrijheid. < >

Goed, ik denk dat we wel keuzes hebben. Keuzevrijheid is wat anders.
Er zijn verschillende voorwaarden die uitmaken of er wel een keuze is en die de richting van de keuzes bepalen.

1e.: Er moet so-wie-so wat te kiezen zijn; als op een kruispunt de weg achter je net is ingestort, de weg voor je geblokkeerd is door 7 bloeddorstige dwergen die roepen: "kom hier, lekker dier, we lusten je rauw!"", de weg rechts onbegaanbaar is door een overstroming dan heb je dus nog maar 1 keus; en zoals een oud Chinees spreekwoord zegt: "1 keus is de weg die weg is".
Weinig vrijheid dus.

2e.: Keuzes zijn altijd beperkt; natuurlijk kan je in je buurtsuper kiezen uit 4 verschillende merken soja-brokjes-met-diverse-smaken voor je veganistische kat. Maar waarom niet 1? Of waarom geen 120? En waarom zit uitgerekend jouw smaak er niet bij?
Kortom: je hebt de mogelijkheid te kiezen uit wat andere je aanbieden of je kiest ervoor niets ervan te kopen.
Is dat keuzevrijheid?

3e.: Veel dingen die we doen, doen we omdat we niet anders kunnen.
Je moet wel, anders "overleef" je niet. Eten, drinken, slapen, we kunnen niet zonder. De enige "vrijheid" die je hebt is te bepalen wanneer, waar en hoeveel je het doet, maar daar zitten wel grenzen aan.
Dat is dus misschien wel vrijheid: een begrensd gebied met beperkte mogelijkheden.

4e.: En in vervolg op hierboven: veel doen we ook omdat "de natuur ons dat ingeeft". Of anders gezegd: we worden aangestuurd door biologische en genetische factoren. We hebben daar weinig tot geen invloed op. Ik denk dat de invloed van die factoren op ons totale gedrag groter is dan we zelf vermoeden, groter is dan we zelf willen.
En met ons totale gedrag bedoel ik dan: hoe we reageren op situaties, op de mensen om ons heen en zelf op onszelf.
Dat we er over kunnen nadenken en praten wekt de illussie dat we er invloed op uit kunnen oefenen, dat we keuze daarin kunnen maken, dat we daarbij keuzevrijheid hebben.

Kortom: keuzes hebben we wel. Keuzevrijheid? Mwah.... ik weet niet.

Dag 6 en de zon is eindelijk weer eens te zien.

Fijn dat er nu meer reacties (meestal per e-mail) binnenkomen. Dank u!
De kwestie "keuzes" laat ik nog even voor wat het nu is.
Vandaag de mahsro-code.
Nog een tip voor als je de "Wat wil je zeggen?"-knop gebruikt (niet het icoontje rechts daarvan - da's een optie om deze weblog per e-mail onder de aandacht van anderen te brengen; mag je ook doen natuurlijk).
Tik in het lege scherm je boodschap en kies onder het scherm voor "others" (en vul je naam in) of "anonymous"(en vergeet je naam niet onder je tekst te zetten).

De mahsro-code. \|/

Na de Da Vinci-code, de omgangscode, de morse-code en de code van de 7 dwergen wil ik het hier ff hebben over de mahsro-code.
De wat???? Jawel, de mahsro-code. Nix bijzonders hoor, het blijkt een hele gewone alledaagse code te zijn. Meer en meer mensen kennen hem (of is een code een "haar"?).

De code staat voor: Mijn Arme Harde Schijf Raakt Overbelast. Met codes.
Kijk, vroeger (lang, lang geleden, lieve lezertjes)had een mens niet zoveel aan codes en nummers te onthouden. Je huisnummer (er waren toen nog zo weinig mensen op deez aardbol dat het zelden de drie getallen te boven ging) en als je het wat beter had ook nog je telefoonnummer (toen nog meestal 1 nummer en niet ook nog eens die van je mobieltje).
Maar nu! Je pincode, je chip-code, je wachtwoorden op de pc, je inlog-code van de pc op je werk. En dat is dan nog overzichtelijk want er zijn mensen die ook nog codes en wachtwoorden moeten onthouden van hun credit-card (bofferds!), inlognummer van internet-bankieren, de code van hun bankkluis (superbofferds!), de code van de toegangsdeur in het tehuis waar oma zit opgesloten (die boft niet) en natuurlijk sofi-nummers, klantnummers en ga zo maar door.
Nu zit mijn harde schijf, ofwel het complexe gebeuren dat zich in mijn hersenpan bevindt, niet zo in elkaar dat ik met een simpele druk op een knopje het gewenste nummer tevoorschijn kan toveren. En die hele rits onthouden lukt mij niet. Er dreigt so-wie-so een overbelasting van mijn harde schijf: hoe ouder je wordt hoe meer je te herinneren hebt en de hoeveelheid indrukken en informatie (meer onformatie kan je wel zeggen) die op je af komt is telkens een-onsje-meer zonder dat aan je gevraagd wordt of dat wel mag.
Het zal allemaal wel zijn nut hebben en laten we eerlijk zijn: we voelen er natuurlijk helemaal niets voor om tot 1 nummer te worden teruggebracht. Dat zou wel een oplossing zijn; je bent Pietje Puk en je hebt nummer zus-en zo, waarmee je identiteit vastligt en bruikbaar is voor wat-dan-ook. Maar goed, wie gaat bepalen welk nummer je dan krijgt. We zijn, misschien wel terecht, bang dat daarmee een veel te vergaande controle over het individuele doen en laten een feit wordt.
Dus: nog meer nummers? Hoe meer, hoe lastiger de controle?
En hoe moet het dan ondertussen met mijn mahsro-code? Het is nu al zover dat ik me ingeschreven heb voor een geheugen-training, ben alleen vergeten bij wie en wanneer mijn eerste afspraak is.
Wie heeft er een oplossing? Mijn hersenpan begint over te koken. Hoe gaan anderen daar toch mee om? Dat wil ik wel eens weten, in de hoop dat die informatie er nog bij kan..........

Dag 5

Vrijdag de 13e..... daar kun je natuurlijk wel duizenden weblogs overvol mee schrijven.
Wat ging er mis vandaag?
Nou, bij mij helemaal niets. Bij jou wel? Stuur het in (gebruik de "Wat wil je zeggen?"-knop).

En voor het allerlaatste woord van deze log: scroll eens helemaal naar beneden..........

Geen keuze maar een oproep

Niets over keuzes vandaag. Komt later weer.
Wel een oproep: Deze weblog kan door meer mensen gevuld worden. Het lijkt mij leuk om met een niet al te grote groep een soort redactie van deze weblog te vormen.
Wil je daaraan deelnemen en ook je bijdragen hier toevoegen, meld het dan even. Ik neem kontakt met je op hoe dat verder in zijn werk gaat.

Dag 4

Je hebt gladde mensen en je hebt gladde dagen. Moet je allebei vreselijk voor oppassen.
De eerste reacties zijn binnen (via "Wat wil je zeggen?" of naar mijn e-mail); leuk!

Keuzemenu. < >

Keuzes genoeg, de mogelijkheden zijn echter beperkt.
Ik heb toch al menig menukaart gezien maar nergens spruitjes-uit-de-oven met eigengemaakte appelmoes te krijgen.
Of "Wilt u ons nieuwe product? Kies een 1". Ik wil geen nieuw product , ik wil iemand persoonlijk te spreken krijgen (dat kan dan wel maar niet via het keuzemenu dat door de telefoon wordt opgenoemd; je moet naar de website voor online-contact......).
Hoe ouder ik wordt, hoe slechter het gaat. Vroeger, op school, was ik redelijk gelukkig met multiple-choice vragen, vaak goed gegokt.
Maar als ik tegenwoordig dezelfde methode toepas op een willekeurig keuzemenu (want kiezen kan ik niet, echt niet, ik weet het niet, wat moet ik doen, wat is een goede keuze?), dan gok ik steeds vaker verkeerd. In het restaurant krijg ik dan ineens vis (lust-ik-niet) en aan de telefoon antwoord het bandje plotseling: "Wat nou 9! Hoezo 9! Had ik dat opgenoemd?! Dacht van niet hè lummel! Als je niet kan kiezen blijf dan met je fikken van de toetsen af ja?!"
Deemoedig leg ik dan de hoorn maar weer neer. Zo'n bandje weet meer dan ik.
Weer een dag niks gekozen, wat volgens een bepaalde sekte ook weer als een keus gezien moet worden. Ik wordt gek en kan er niets aandoen; dat was namelijk voorgeprogrammeerd en niks geen keuzetoetsen om dat te veranderen.

De derde dag.

Jaja dag drie alweer op deze weblog. Het jaar vliegt voorbij! (11 januari 1935: Amelia Earhart vliegt als 1e vrouw over de Grote Oceaan).
Deze dag kunnen we weer in de historische analen bijschrijven.
Er stond een lekker windje vandaag (11 januari 1974: Stromvlagen richtten flinke schade aan in Nederland en België) en vanavond weer darts kijken (11 januari 1998: Raymond van Barneveld wint de officieuze wereldtitel darts).
Wat is er trouwens de laatste tijd toch aan de hand in gezinnen:ouders die hun kinderen ontvoeren of erger nog....(11 januari 1996: Een man in Krimpen a/d IJssel doodt zijn 3 kinderen).
Je vraagt je af wat voor toekomst de vandaag geboren kids zullen hebben.

Geboren op 11 januari:
- G.J.Ligthart (1935); Adele Bloemendaal (1933); Edwin Rutten (1943); Mart Smeets (1947); Annie Friesinger (1977).

Keuzes twee. < >

Een man zat ontzettend te kniezen
want hij moest weer eens kiezen.
Koos hij voor dit of koos hij voor dat,
dan was hij misschien kwijt wat-ie zeker had.
Dus deed hij maar niks en had meteen spijt,
want hij was nu zeker al zijn kansen kwijt.

Ach ja, je rijmt eens wat, nietwaar?

Eén aspectje betreffende kiezen: sommige soorten keuzes worden erg bepaald door de positie die je inneemt. Zo kiezen we zelden voor iets wat achter ons ligt vanwege het simpele feit dat we geen ogen in ons achterhoofd hebben.
Ook of je voor links of rechts kiest kan sterk worden bepaald door je voorkeur-focus. Dat kan niet alleen een mentale focus zijn, maar ook een fysieke, als gevolg van lichaamshouding of een fysieke handicap.
En wat zal iemand kiezen als hij van 5 munten op tafel er 1 mag nemen. Drie liggen er in zicht, twee zijn verscholen onder het tafelkleed. De drie zichtbare zijn elk 1 euro waard; de twee anderen zijn 2 euro waard.
Ander voorbeeld: je hebt een slechte conditie, je bent kortademig. De tram die je van plan was te nemen rijdt al aan je voorbij vlak voor je bij de tramhalte bent. Ga je hardlopen om hem te halen of neem je de volgende tram?

Welkom

De 2e dag op deze weblog.
Voor wie het niet weet: als je wilt reageren kan dat dus; klik op "Wat wil je zeggen?" en de rest wijst zich vanzelf.

Prettige dag verder!

Kiezen of delen. < >

Met een zekere regelmaat beland ik in diskussie met mensen over de vraag of we wel wat te kiezen hebben "in-het-leven". Ik kom er op omdat ik momenteel wel een keus moet maken; mijn reumatoloog biedt me een nieuw medicijn aan waarmee ik van de Bechterew zou afkomen, maar dat medicijn heeft nogal wat stevige randverschijnselen, dus wat moet ik nu doen? Kiezen dus..........

Nu gaat dit geen poging worden om voor eens en altijd te bepalen of er eigenlijk wel keuzes bestaan. Het is meer dat ik het boeiend blijf vinden dat we menen keuzes te hebben en daarmee enige richting aan ons leven kunnen geven. Ik kies er nu dus voor hier iets over te delen met jullie. En het spreekt vanzelf dat wat nu volgt niet gelezen moet worden als "zo-is-het-en-niet-anders".

Er zijn wel keuzes.
We maken zelf wel uit of we elke dag weer willen opstaan uit bed, waar we willen wonen, wat voor werk we willen doen, met wie we willen omgaan, wat we willen eten & drinken, of we de straat willen oversteken of niet, enzovoorts. Immers: waar een wil is, is een weg, toch? "Wahaarheeeen, leiheidt de wèèèg, die wij moeoeoeten gaaaan......", dat bepalen we helemaal zelf.
Nix moet, alles mag;alles kan.

Er zijn geen keuzes.
Je wordt geboren en je gaat dood. Dat is de weg die wij moeten gaan en daar valt erg weinig aan te doen. Wanneer en waar en bij wie je geboren wordt, bepaal je niet zelf. Idem dito met je dood. Dat het zo begint en eindigt staat in ieder geval met 100% zekerheid vast.
En wie je bent - en dus reageert op wat op je af komt - wordt meer door genen en hormonen bepaald dan dat je er zelf invloed op hebt.
Morgen is er weer en dag, dat gaat ook als vanzelf.
We hebben niets te kiezen, we reageren alleen maar; we zijn eigenlijk een chemisch reactorvaatje. Het alledaagse leven bewijst dat immers elke keer weer?
Ik kies er voor om rijk te zijn, maar ik ben het niet; ik heb een chronische kwaal in mijn lijf, maar die wil ik niet; vandaag wil ik niet mijn bed uit, maar helaas moet ik wel naar mijn werk, enzovoort, enzovoort.

Er zijn wel keuzes.
Als ik dingen in gang zet, doe ik tenminste wat en zal er heus wel het resultaat komen dat ik beoog. Wil ik rijk zijn? Dan kies ik er toch voor om keihard te werken of aan de staatloterij mee te doen?
Wil ik gezond zijn, dan kies ik toch voor gezond eten, stoppen met roken en zo?

Er zijn geen keuzes.
In onze rechtsspraak wordt er al rekening mee gehouden dat we niet altijd een keuze maken, ook in de zorg is dat zo.
Als je iets doet in een vlaag van verstandsverbijstering wordt er van uit gegaan dat je op zo'n moment niet echt een keuze maakt. En van mensen die aan één of andere hersenkwaal lijden wordt ook getwijfeld of die wel kunnen kiezen.
Met andere woorden: er is een consensus dat we met een gezond bewustzijn in staat zijn te kiezen.
Tja...... dat bewustzijn; zijn we ons er eigenlijk wel bewust van hoe vaak we ons daar een flinke loer mee draaien?

Volgende keer meer.

Verhaaltjes uit het werk. How to save...

Momenteel werk ik in een dagopvang voor dak-en thuislozen.
Af en toe maak je van die dingen mee die wel leuk zijn om door te geven.

Deze bijvoorbeeld:
Eén van onze bezoekers mag af en toe op de pc werken; hij is dan met allerlei papieren in de weer omdat hij aan zijn zaak (vluchteling uit Irak) bezig is.
Deze meneer heeft een nieuwe manier gevonden om zijn bestanden op te slaan. Toen ik hem zei dat hij moest afsluiten omdat we de pc zelf nodig hadden zei hij: "Wacht even...".
Hij dook in zijn tas, haalde er een fotocameraatje uit, leunde achterover en nam een foto van het beeldscherm.
"Zo", zei hij toen, "nu kunt u de pc afsluiten".

Mijn eerste weblog!

9 januari 2006

Mijn eerste weblog!!! De titel (Codes, keuzes en maakbaarheid) slaat op de thema's die in deze weblog centraal staan. Daarnaast is nog van alles mogelijk.
Later komt er meer natuurlijk, maar voorlopig het eerste bericht alhier:

Ik ben nog steeds op zoek naar een andere baan; het liefst in de richting van "meewerkend teamleider" of een ondersteunende functie waarbij ook coördinerende en/of organiserende taken bij zitten.
Ik ben goed in het coachen van mensen, het organiseren van projecten, verzamelen van relevante gegevens ten behoeve van beleid en heb een prima analytisch vermogen.
Weet jij een leuke werkplek? Laat het hier dan weten.

En dan ook nog: ik heb een prima piano te koop (zie foto); ken je iemand die naar een uitstekende studiepiano op zoek is, laat ook dat weten!


Okee, ben benieuwd.

Peter