Gedrag is een code? \|/

Alsof we niet genoeg codes hebben gaan we nu ook een gedragscode krijgen die bepaalt dat er op straat Nederlands gesproken moet worden. In Rotterdam is die er al en minister Verdonk wil zo'n gedragscode voor heel Nederland.
Prima maatregel!!!! Ik mag graag in eigen land op vakantie. Probleem daarbij is dat ik in sommige streken geen woord versta. Toppers hierbij zijn natuurlijk Friesland, Limburg en Twente. Dankzij Verdonk's maatregel is dat straks geen probleem meer. De sociale bewogenheid waarmee deze minister te werk gaat is werkelijk hartverwarmend. De tranen schieten af en toe in mijn ogen (smoke get in your eyes..., daar weet zij wel meer van).
Echter: ze kan het mensen soms knap moeilijk maken. Die maatregel van haar heeft alles te maken met het idee van de maakbaarheid van de samenleving. En daar gaat het hier vandaag niet over. Vandaag weer iets over codes.

Overal gelden gedragscodes. Ze schrijven voor hoe je je in bepaalde situaties hebt te gedragen. Zelfs een kledingvoorschrift op de uitnodiging van een feest kun je een gedragscode noemen (meer een "ge-draagt-code").
Zo buigen journalisten zich nu al een paar dagen over de vraag of een indiaan- in-trui wel een president is; presidenten verschijnen in het algemeen in kostuums van westerse snit.
Maar goed, wijk je af van gedragscodes, dan haal je wel de kranten: jongeren die er eigen codes op na houden, wetenschappers die ethische codes ruim interpreteren, bestuurders die normerende codes aanpassen als hun eigen belang in het geding is.
Eerder heb ik geschreven dat onze genetische code veel bepalender is voor ons gedrag dan wij eigenlijk willen. Uit wat hierboven staat kun je de conclusie trekken dat er in die genetische code kennelijk een elementje zit dat ons in staat stelt van heersende gedragscodes af te wijken. Dat is verwarrend en het geeft vrijheid. Met andere woorden: hoe meer verwarring, hoe meer vrijheid?
(wordt vervolgd).