Ontspoorde maakbaarheid /*\

(g.l.t. 4 min.; links: 45 min.)
Steeds meer mensen vinden dat het land al vol genoeg is gebouwd. Ze willen het spaarzame groen in en rond hun woonplaats graag zo houden als het is. En zo worden tal van stukken land ineens verplicht natuurgebied. Of er worden potentiële bouwlocaties omgedoopt tot waterbekkens om het alsmaar stijgende rivier- en zeewater op te vangen. Daar offert men zelfs bestaande woon-en werkgebieden voor op. Het is dus hard zoeken naar alternatieven, want gebouwd moet er worden. De vindingrijkheid die men daarbij aan de dag legt is symbool voor hoe groots men hier in maakbaarheid is.
Zo kon u eerder op dit weblog lezen wat voor fantastische plannen de rijksbouwmeester had: bouwen op de Afsluitdijk. En nu zijn er weer nieuwe ideeën in de beste traditie van de Lego-mentaliteit: is er geen plaats meer in de breedte, dan gaan we stapelen. Om te beginnen op locaties waarvan men meent dat niemand er erg aan gehecht is. Wat dacht u van bouwen boven de rails? Sebastiaan de Wilde studeert daar al jaren op en volgende week mag hij promoveren met dat idee.
Zijn uitgangspunt is, behalve het sparen van stedelijk groen en historische gebouwen, dat spoorwegemplacementen erg lelijk zijn en de ruimte daarboven dus prima te gebruiken is voor stedelijke ontwikkeling (zijn visie is te lezen in het artikel Bouwen boven sporen in het tijdschrift Land + Water, september 2001, pdf-formaat). Plannen voor een stadsvloer boven Den Haag CS en een park bovenop station Barendregt zijn mogelijke kanshebbers.
Nou geef ik onmiddelijk toe dat spoorwegemplacementen niet altijd de mooiste stukjes van een stad zijn. Maar als ze dat gaan volbouwen, wat zie je er als treinreiziger nog van? Hoe kun je door het raam van de treincoupé nog controleren of de machinist wel het juiste aankomststation heeft omgeroepen? Ook de diverse sporen hebben zo hun karaktersitieke eigenaardigheden die bijdragen aan de de lol van treinreizen. Zo heb ik het altijd jammer gevonden dat het zicht op Rotterdam verdwenen is omdat je. komend vanuit het zuiden, nu eers door een tunnel moet.
En je zal er maar boven komen te wonen. Wedden dat je het deuntje 'Kedenkedeng...' nooit meer uit je hoofd krijgt? Okee, het is reuze makkelijk als je een veelvuldige treinreiziger bent. Zo uit je bed de trein in. Dat scheelt een hoop tijd. Misschien kun je je zelfs wel laten wekken door de stationomroepster: 'Goedmorgen, tijd om op te staan; uw trein staat gereed op spoor zes....'
Nee, het lijkt me een typisch staaltje ontspoorde maakbaarheid. Want ruimte boven de sporen is ook r-u-i-m-t-e. Wellicht heeft een ieder die langs het spoor woont een hekel aan al die bielzen, wissels en treinen, maar men ziet nog wel ruimte: lucht, licht, regen en zonneschijn en wat meeuwen en duiven. Laat ook die ruimte met rust alstublieft.
Een betere indeling van de huidige bouwplannen lost al een hoop op. Er staat nog zoveel ( te veel) leeg dat daar dus ruimte is die nog gevuld moet worden. En wie weet zijn er wel andere, zogenaamd lelijke ruimtes te vinden die volgebouwd kunnen worden. Wat is uw lelijkste plek waar u liever woningen, winkels en kantoren voor in de plaats ziet?