Monumentale democratie.

(g.l.t. 4 min.; links: 16 min.)
"Minister van Ardenne onthult monument voor de democratie in Den Haag" luidde de kop boven een artikel op Oneworld.nl
Wat krijgen we nu? Is de democratie in Den Haag dood? Meestal worden er monumenten opgericht ter nagedachtenis van zaken die voorbij zijn. Weet Agnes van Ardenne meer dan wij? Is zij als CDA-ingewijde soms op de hoogte van snode plannetjes die Balkenende smeedt om de democratie om zeep te helpen?
Niets van dat alles. Het monument blijkt een plakkaat te zijn op de gevel van het nieuwe kantoor van de NIMD (Nederlands Intituut voor Meerpartijen Democratie). Deze organisatie wil steun geven aan politieke partijen in nog jonge democratieën. De club heeft laatst zo'n 26 politici uit andere landen uitgenodigd om hier als waarnemer van onze verkiezingen op te treden. Niet om de boel te controleren, dat was voorbehouden aan een paar Europenanen, maar om ervaring op te doen. Het NIMD werkt inmiddels samen met politieke partijen uit 16 landen in Afrika, Zuid-Oost Azië, Oost-Europa en Latijns Amerika.
Wat dat laatste werelddeel betreft kun je wel zeggen dat het NIMD kennelijk succesvol te werk gaat. In Ecuador, Bolivia en Venezuela zagen ze al lang aankomen dat een rooie rakker als Marijnissen hier wel wat winst zou boeken. Meteen dachten ze natuurlijk: 'Oh, moet dat zo?', met als resultaat socialistische presidenten die de verkiezingen winnen.
Marijnissen stikjaloers natuurlijk, maar dat heeft-ie wel een beetje aan zichzelf te danken. Want in het NIMD werken CDA, PvdA, VVD, GroenLinks, CU, D66 en SGP eendrachtig samen. De SP zit daar dus niet bij. Wie weet had anders Marijnissen hier onze 'Chávez' kunnen worden.
Wel een beetje rare coalitie dat NIMD. Van het SGP is bekend dat ze het met een paar democratische principes tot voor kort niet zo nauw namen, dus wat heeft zo'n partij nu andere landen te leren? En is het boegbeeld van het CDA nu wel zo'n verheffend voorbeeld? De man traineert de kabinetsinformatie behoorlijk met als enig doel de verkiezingsuitslag vooral in zijn voordeel om te buigen. Voor je het weet leren ze in die jonge democratieën, veelal ex-dictatoriale landen, dat je met een beetje draaikonterij ook je machtspositie stevig veilig kan stellen. De deelname van de VVD aan het NIMD wordt twijfelachtig dankzij Verdonk's weigering moties van democratische meerderheden uit te voeren.
Zulke zaken moeten gauw afgelopen zijn, anders kan het NIMD ook in eigen land aan de slag om het functioneren van de democratie niet alleen in andere landen maar ook hier te verbeteren.
De vraag is wel of jonge democratische partijen all-over-the-world wel zo nodig van onze voorbeelden moeten leren. Is het niet voldoende om gewoon steun te bieden aan de de ontwikkelingen ter plaatse? Laat geschiedenis en toekomstidealen rustig over aan de politieke evolutie en wie weet levert dat ideeën op waar wij nog wat aan kunnnen hebben. Wie erin gelooft dat de jeugd de toekomst heeft, moet toch ook enig vertrouwen hebben dat jonge democratieën mooie zaken te bieden hebben voor de meer vastgeroeste oudjes.