U bent wat u eet.
(g.l.t. 3 min.; links: 9 min.)
Kent u die reclamespot van uitzendbureau Tempo-Team waarin een kok van het 'Gordon Ramsay'-type de keuken van een verzorgingstehuis runt? Dat gaat binnenkort werkelijkheid worden. Om het voer in verzorgings- en verpleegtehuizen beter af te stemmen op de inwonenden heeft het Nivel (Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg) een vragenlijst ontwikkeld waarmee de tehuizen kunnen uitzoeken welk type eters men eigenlijk in huis heeft. Had men tot nu toe maar één type catering, de min of meer mensvriendelijke varianten van de gaarkeuken, nu kunnen we maar liefst vijf soorten menuutjes verwachten. Het Nivel heeft namelijk ontdekt dat er vijf type eters te vinden zijn in de verpleeg- en verzorgingstehuizen. De traditionele eter, de avontuurlijke eter, de gemakkelijke eter, de kritische eter en de dankbare eter.
De traditionele eter eet het liefst wat hij van huis uit gewend is. De avontuurlijke eter houdt van gerechten uit de buitenlandse keuken. De gemakkelijke eter lust bijna alles, eet graag samen met andere bewoners, maar vindt een vriendelijke bediening wel belangrijk. De kritische eter is erg kieskeurig wat eten en drinken betreft en heeft een zeer verfijnde smaak. De dankbare eter klaagt nooit over het eten, heeft geen verfijnde smaak en vindt eten vooral een gezellige aangelegenheid (informatie uit de Zorgkrant).
Vijf type eters dus. Ik zou wel eens willen weten of dat een beetje overeenkomt met het aantal type eters dat er in de hele samenleving is. Ik mis in ieder geval het type wat helemaal niks lust. Nou kan ik me voorstellen dat men daar geen rekening mee wil houden in de tehuizen, want doet men dat wel dan kun je er op rekenen dat er media-schandaaltjes ontstaan als er mensen de hongersdood sterven. Hoe klantvriendelijk een tehuis dan ook is geweest, op zulke reclame zit men niet te wachten.
Er zitten een aantal mooie aspecten aan dit onderzoek. Om te beginnen kunnen de tehuizen zich beter profileren door gebruik te maken van deze informatie. De apsirant-klanten kunnen dan kiezen waar ze verzorgd willen worden. Zo zal huize 'Oost-west-thuis-best' de traditionele eters lokken en in rusthuis 'De wijde horizon' zijn de avontuurlijke tafelgasten welkom.
Een ander voordeel kan zijn dat de koks zich nu kunnen uitleven op hun specialiteiten en er dus meer kwaliteit op tafel komt. Moet je ooit een tehuis kiezen, dan kun je voortaan ook letten op het aantal Michelin-sterren dat zo'n tehuis heeft gehaald. Het is wel oppassen dat het een beetje betaalbaar blijft. De zorg staat toch al bekend om noodgedwongen fusies van instellingen, hetgeen de koks er weer toe dwingt een allegaartje van fusion-koken te produceren.
Het allermooiste is wel dat de mensen die nog steeds worstelen met identiteitscrisissen, dankzij het vragenlijstje, nu erachter kunnen komen wie ze eigenlijk zijn: je bent wat je eet.
Labels: Gezondheid en hypocrisie
1 Reacties
Wie niet (meer) voor zijn eigen maaltijden kan zorgen, zich geen vijfsterren-verpleeg- of verzorgingstehuis kan veroorloven en ook geen gerenommeerde cateraar doet er verstandig aan om zich indien noodzakelijk tijdig om te scholen tot gemakkelijke/dankbare eter.
Vanaf je, pakweg, vijftigste eens per week aardappelpuree uit een pakje, stukgekookte groente en opgewarmd 'voorgebraden' vlees.
Eigenlijk moet je niet echt meer herkennen wat je eet.
En verwacht geen zelfgebakken kletskoppen met frambozen. De vlaflip is al een culinair hoogtepunt.
De vragenlijst is handig om uit te vinden welk deel van de clientèle nog zal moeten wennen aan de gewijzigde voedselvoorziening...
In de toekomst zullen er wel foto's van smakelijke maaltijden op de tafels worden gezet en via geurverspreidingssystemen bijbehorende aroma's de eetzaal worden ingeblazen. Dat kost bijna niets en verhoogt de eetlust/dankbaarheid.
Klef fabrieksbrood smaak beter wanneer je daar de geur van versgebakken brood aan toevoegt...
Virtuele realiteit... er kan nog veel bespaard worden. ;-(
Een reactie posten
<< Home