Elk gezin een nanny. /*\

(g.l.t. 4 min.; links: 4 min.)

De maakbaarheid van opvoeding halen veel ouders tegenwoordig van het televisiescherm. JGZ (jeugdzorg)-verpleegkundigen constateren dat 'opvoedprogramma’s ouders beïnvloeden. Zij merken dit aan het feit dat ouders opvoedprogramma’s – en daarmee hun eigen opvoedproblemen - ter sprake brengen. Ouders herkennen zich in opvoedprogramma’s en worden zich bewust van hun eigen situatie. De verpleegkundige kan hierdoor eerder in gesprek gaan met ouders over hun opvoedproblemen'. Aldus een conclusie uit een onderzoek van twee hbo-studenten naar de gevolgen van dit soort programma's voor het werk van de JGZ-verpleegkundige.

In die programma's komen allerlei 'nanny's' voorbij, die als een soort opvoedkundige wegenwacht te hulp snellen als de opvoeding al flink uit de bocht is gegierd. Met als resultaat behoorlijk onhandelbare kindertjes die het huishouden ontregelen en terroriseren. De ouders zitten dan al lang met de handen in het haar en als kijker denk je soms: haal die handen uit je haar en gebruik ze voor een opvoedkundig pak rammel. Dat mag echter niet en dat willen de meeste ouders ook niet. En dan is daar de televisie-nanny. Ze neemt de opvoeding niet over, maar treedt op als een gezinscoach. In bijna alle gevallen komt het er op neer dat ze de ouders leert regelmaat, rust en orde in hun chaotische gezinsleven te brengen. Met niet alleen strakke dienstroosters en opgeruimde speelgoedkasten, maar ook persoonlijke aandacht voor elk op te voeden individuutje dat in huis rond rommelt.

Misschien heeft de kersverse minister voor Jeugd, André Rouvoet, wat aan de uitkomsten van het onderzoek. Ontspoorde jeugd is een hot issue en de minister voor Jeugd mag daar wat aan gaan doen. Hij zou om te beginnnen de 'nanny' in het thuiszorgpakket kunnen onderbrengen. Ouders die daar behoefte aan hebben kunnen dan, met een kindgebonden budget, een opvoedhulp uitzoeken. De vraag is echter of dat wel zo effectief is. De meeste schade is dan al aangericht en ik denk dat menig nanny niet verder komt dan wat pleisterwerk.

Het zou veel beter zijn om, onder het motto 'voorkomen is beter dan genezen', elk gezin reeds bij het eerste kind een nanny te geven. En dan liefst zo eentje die niet alleen de ouders bijstaat, maar ook een onafhankelijke mentor kan zijn voor de kids. Ook een kind wil wel eens een goed advies en een nanny kan zich veel onpartijdiger opstellen dan de eigen ouders.

Kijk, een kindje maken kan iedereen wel, maar opvoeden moet je niet aan amateurs over laten. Als Rouvoet in de honder-dagen-praten-met-de-samenleving bij mij langs zou komen, zou mijn advies luiden: Hup André, toon lef en geef elk gezin een nanny!