Spelregels kiezen. <>

En weer laait de discussie op over de spelling der nederlandse taal. Omdat de taal zich snel ontwikkelt is het eigenlijk ondoenlijk de spelling aan te passen. Al die nieuwe woorden, al die veranderende regels, het is niet meer te onthouden. Waarom niet een basisafspraak gemaakt die zegt dat alles geschreven mag worden zoals het je uitkomt, zolang maar begrepen wordt wat er staat? Ruggegraat of ruggengraat? Met of zonder n achter de rug weten we toch allemaal waar we het over hebben? Dat soort flauwekul moet nou maar eens afgelopen zijn.
Ander voorbeeldje: Lang, lang gelden werkte uw redacteur in een restaurant waar de bestellingen nog handgeschreven aan de keuken werden doorgegeven. Een pas aangenomen jonge schoolverlaatster ga een bonnetje door waarop het woord "majoneese" stond geschreven. De chef liet me het zien en vroeg of ik wist wat daar stond. Ik hield me van de domme, waarop de chef zei dat ze natuurlijk mayonaise bedoelde. Het meisje haalde het eind van haar proeftijd niet wegens de verkeerde spelling van menig gerecht, terwijl ze verder toch hard, betrouwbaaar, klantvriendelijk en enthousiast werkte. Ik weet niet waar u aan denkt als u "majoneese" leest, maar in de context van zo'n restaurant wist iedereen wat het meisje bedoelde en er kwam dan ook geen vette jus retour uit de keuken. Verkeerde spelling leidde wel tot ontslag.
Dus willen de bedenkers van de spelregels eens heel goed nadenken wat hun taalpursime tot gevolgen kan hebben?
Wat mij betreft kunnen zo goed als alle spelregels weg. In veel gevallen begrijpen we heus wel wat er staat geschreven. Geen groene spelling, geen witte spelling maar een vrije spelling!