Verborgen kennis. \|/

Waar bij de één spiritualiteit in de jeneverfles zit, zoekt een ander dat bij lang verdwenen culturen. De drinker probeert zijn hersens dermate te molesteren dat het niet meer mogelijk is vragen te stellen en antwoorden te vinden. De liefhebber van uitgestorven culturen vindt de antwoorden in het oprakelen van een ver verleden. Twee voorbeelden van hoe en mens omgaat met "grote" vragen als wie zijn we, waarom zijn we hier en waar gaat het allemaal naar toe. De antwoorden op die vragen zijn uiteenlopend en veelvoudig en roepen vaak weer nieuwe vragen op. Dat kan niet iedereen aan en het is dan ook begrijpelijk dat de één het gefrustreerd op een drinken zet en een ander zich terugtrekt in een indiaanse sauna om te mediteren tot hij een ons zweet. Toch zou je kunnen zeggen dat deze twee types (de drinker en de zweter) hun antwoord wel hebben gevonden en daar zo hun eigen ding mee doen.
Maar er zijn ook mensen die menen dat daarmee de ware kennis over het aardse bestaan nog niet is gevonden. Zij denken dat die kennis verborgen ligt in raadselachtige codes of te vinden zijn in oude geschriften en tekens. Dat is een stuk leuker. Wie herkent niet de aantrekkingskracht van verborgen geheimen?
Het merkwaardige aan dat alles is dat de zoektocht naar meer kennis vaak gepaard gaat met het vergeten van kennis over taal en tekens. Allerlei in tekens gecodeerde taal heeft alleen maar de bedoeling snel en duidelijk een bepaalde boodschap weer te geven. Denk maar aan verkeersborden. Als er op een kruising een bordje zou staan met de tekst: "Wij herinneren u er aan dat op dit punt alle verkeer dat van rechts komt (dat wil zeggen uit de straat die aan uw rechterhand te vinden is) voorrang heeft. Mocht u dus uit die straat een andere verkeersgebruiker waarnemen, dan dient u onmiddelijk halt te houden. Wij waarschuwen u ervoor dat als u zich niet aan deze regel houdt de gevolgen catastrofaal kunnen zijn en dat wilt u uw vrouw en kinderen niet aandoen, toch?" Zulke bordjes zouden het fileprobleem alleen maar vergroten en het aantal slachtoffers onder analfabeten zou drastich stijgen. Dus is hier een simpel teken voor bedacht. Als er over een jaar of duizend zo'n verkeersbordje opgegraven wordt en de toekomstige geschiedvorsers menen dat het rode randje voor de goddelijke boodschap staat en het witte vlak de onschuld van de immer op weg zijnde mens vertegenwoordigt, lachen we ons krom en draaien ons nog maar een een keertje om in ons graf. Wij wel, dood zijn we dan toch al. Maar je zult zien dat er door die vondst ook weer mensen zijn die een stapje verder gaan en denken dat de naar beneden wijzende punt van het verkeersbord, wijst op de plek waar de verborgen schat der kennis ligt en die graven zich een ongeluk.
Ik meen dat de kennis "verborgen" ligt in de toekomst. Daar lijken we niets mee te kunnen, want niemand kan zeggen hoe die er uit ziet. Ik bedoel er dit mee:
We zouden minder moeten vergeten en daarbij de dingen in hun juiste perspectief onthouden. Zo waren Inca's geen marsmannetjes maar poepende en piesende mensen. Dat die ook een magnifiek lijkende cultuur kunnen creëren is niets bijzonders, dat gebeurde over heel de wereld. In die zin is het eigenlijk vreemd dat niemand hier magische krachten toeschrijft aan Karel de Grote die toch ook een aardig imperium wist op te bouwen, waar ook heden ten dage weinig van over is.
We zouden ook moeten beseffen dat taal en tekens niet meer zijn dan gebrekkige instrumenten die we zelf ontwikkelen om communicatie wat vlotter te laten verlopen. Ook niet bang zijn om morgen een bepaald woord af te schaffen als we denken er een betere voor bedacht te hebben.
Als we zo te werk gaan ontdekken we vanzelf de kennis die in de toekomst verborgen ligt.