Dag 221 Uiteindelijk komen de lucifers in handen van kinderen.

De bijdrage van vandaag is van frissewind (mede-redacteur van hetkanWel )

Tachtig procent van alle aanvalswapens ter wereld zijn kalashnikovs. In sommige, door burgeroorlog geteisterde staten kun je dit geweer, type AK-47 al kopen voor 15 dollar. Dankzij zijn lage prijs, betrouwbaarheid en eenvoudige onderhoud werd de kalashnikov het verzetswapen bij uitstek. Je ziet Kalashnikovs dan ook terug in de videoboodschappen van Bin Laden en in de vlag van Mozambique. Wereldwijd zijn er naar schatting 100 miljoen exemplaren verkocht. Nu begreep ik onlangs dat de ontwerper van het wapen, de generaal Kalashnikov, ervan gruwt dat zijn creatie zo populair is. Hij ontwierp het geweer ooit om de Duitsers uit Rusland te verjagen en nu moet hij tot zijn ontzetting constateren dat het wapen ook wordt gebruikt door 'bandieten en terroristen'. "Altijd als ik het wapen in handen van deze Bin Ladens zie, stel ik mezelf dezelfde vraag: hoe is het in hun handen gevallen?
Kalshnikov ontwierp zijn dodelijke succesnummer alleen voor de goede zaak: het verdedigen van zijn land. Maar kan dat? Kun je een wapen ontwikkelen dat niet vroeg of laat in handen valt van de vijand die je wilt bestrijden? Volgens mij is dat het toppunt van naïviteit. Voor mij staat Kalshnikov’s houding ten opzichte van wapenontwikkeling symbool voor de naïviteit die de gehele wapenindustrie en militaire politiek kenmerkt. Kalashnikovs? Wij wel, jullie niet. Kernwapens? Wij wel, jullie niet. Ondertussen groeit het wereldwijde wapenarsenaal recht evenredig met de moorddadigheid, want wapens worden steeds 'intelligenter'. Maar ondanks deze toenemende 'intelligentie', leiden wapens in de regel vooral tot een snelle escalatie van geweld bij confliften en zelden tot een duurzame vrede. Daarvoor is namelijk iets anders nodig: een diepe mentale verandering in de samenleving. Die hoeven we van Kalashnikov niet te verwachten, want zijn zoon werd ook wapenontwerper.
Wie wat mij betreft wel model kan staan voor een dergelijke mentale verandering, is Aqueela Sherill. Deze Amerikaan wist vrede te bewerkstelligen in zijn door bendes geteisterde wijk in Los Angeles. Geen geringe prestatie, want in de laatste twintig jaar zijn in Los Angeles tienduizend bende-gerelateerde moorden gepleegd. Dat is net zoveel als alle slachtoffers van het Noord-Ierse en Palestijnse conflict bij elkaar opgeteld. Zijn streven naar vrede leidde er toe dat zijn wijk, de Watts, helemaal opleefde. Niet alleen zorgde Aqueela voor een wapenstilstand, maar hij startte ook het Community Self-Determination Institute dat elke dag conflicten oplost. Daarnaast biedt hij trainingen aan in eigenwaarde en conflicthantering. De aanpak van Aqueela Sherill biedt volgens mij een veel adequater antwoord op conflicten dan de kalashnikov. Ik zou daarom willen voorstellen om zijn methode in de 21e eeuw tot een wereldwijd massa consumptie artikel te maken. Ik denk dan aan de 'Aqueela', een conflicthanteringsmethode die wordt gekocht door scholen, wijken en de meest uiteenlopende jongerenorganisaties.
Een van de succesfactoren van de kalashnikov was zijn lage prijs. Wil de Aqueela succesvol worden, dan is enige subsidie waarschijnlijk wel nodig. Maar dat lijkt me gerechtvaardigd, want zolang een kalashnikov goedkoper is dan een gemiddeld schoolboek, zal de wereldwijde verspreiding van vrede nog lang op zich laten wachten.
Overigens wijs ik jullie er tenslotte nog graag op dat je van de beste Kalashnikov heel dronken kunt worden.

Frissewind.