Broodnodige code \|/
(g.l.t. 4 min.; links: 5 min.)
Geef ons heden ons dagelijks brood, maar slik niet alles voor zoete koek. Want wat blijkt? De Nederlandse bakker bakt ze wel erg bruin! Het Nederlands bakkerij Centrum kwam gisteren met een persbericht dat de bakkers steeds beter de hygiënecode naleven. In 2005 hielden slechts 42 procent van de bakkers zich aan deze code. Dat is inmiddels stukken beter geworden. De laatste cijfers tonen aan dat in 2006 het aantal hygiënische bakkers is gegroeid tot maar liefst 49 procent!
Wat zullen we nou krijgen? Kneed 51 procent het deeg nog steeds met de voeten? Eten wij elke dag een paar sneetjes schimmelinfectie? Ik raad u hierbij aan van het broodje gezond alleen het beleg te eten en het broodje onmiddelijk weg te gooien. En geloof vooral niet wat op de verpakking staat, want op dat gebied heeft de vaderlandse bakkerij nog veel te verbeteren. Slechts 45 procent geeft goede productinformatie.
Maar er is nog beter nieuws van het bakkergilde. De bakkerinspecteurs constateerden dat 75 procent goed scoorde op het onderwerp 'procedures, instructies en documenten'.
Aha! Ze weten dus wel hoe het allemaal moet, maar in de praktijk komt er niet veel van terecht. En dat zal veel mensen bekend voorkomen. Ook op uw werk zullen de protocollen en werkinstructies wel in orde zijn. Uw kantoor of bedrijf heeft misschien wel de eerste kwaliteitscertificaten binnengesleept. Puur omdat de kwaliteitsnormen goed gedocumenteerd zijn. Maar wat zal bij u de uitslag zijn als inspecties komen kijken of u ook daadwerkelijk volgens al die codes en normen werkt? Ik durf er heel wat onder te verwedden dat men op de meeste werkplekken niet veel beter scoort dan de leveranciers van ons dagelijks brood.
Onder gezucht en gesteun van de gemiddelde werknemer, is de laatste jaren veel geld, tijd en energie gestoken in het opstellen van richtlijnen, protocollen en werkinstructies. Een gedragscode met als doel de kwaliteit van het professionele handelen te verbeteren. Degenen die voorspelden dat dit tot een massa papieren tijgers zou leiden, hebben inmiddels in veel gevallen gelijk gekregen. Neem nou alleen al die bakkers. Je mag er als consument vanuit gaan dat er in elke bakkerij volledig hygiënisch wordt gewerkt. Daar hoef je eigenlijk helemaal geen protocol voor te hebben. Afijn, het blijkt tegen te vallen. Negenveertig procent schone bakkers lijkt heel wat, maar is nog altijd een minderheid. Het is dus een wonder dat heel Nederland niet continu aan de buikloop is. Of wordt er soms geen brood meer gegeten?
Op zich is het natuurlijk prima om bewust te zijn van de kwaliteit van je werk. En de lat mag best hoog gelegd worden in de kwaliteitscodes. Maar zodra blijkt dat het eigenlijk allemaal gebakken lucht is, ontstaan er toch wat probleempjes. Want worden die 51 procent bakkerijen, die de norm niet haalden, gesloten? Ik denk het niet. De hoofdbakker kan wel zijn personeel er op aan spreken als de inspectie een onvoldoende heeft uitgedeeld. Waarna de ondergeschikte koekenbakker, die naar eer en geweten al zijn ambachtelijke expertise heeft ingezet, al gauw het gevoel krijgt dat hij het op zijn brood heeft gekregen als zijn baas de kerstbonus inhoudt.
De kans is aanwezig dat al die codes uiteindelijk demotiverend werken. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Kwaliteitsbewustzijn is mooi, maar kwalitatief goed handelen moet je leren. Bij veel bedrijven is er zoveel geld in papieren protocollen gestoken, dat er weinig meer over is om mensen de gelegenheid te geven nu ook met en van elkaar te leren hoe je de gewenste kwaliteit kunt bereiken.
Wie voor de hoogste kwaliteit wil gaan, zal zich moeten ontwikkelen. Anders worden al die beroepscodes niet meer dan een paar bytes op het werkgeheugen van je bedrijfscomputer. En niemand die zich nog herinnert waar ze te vinden zijn.
Hoe zit dat bij u? Kunt u met een schoon geweten zeggen of u op uw werk voldoet aan de kwaliteitsnormen?
Labels: Codes
2 Reacties
Peter, je hebt een van de grootste problemen van deze tijd aangesneden.
De vraag is, of je alleen goed brood krijgt als je een goed procedure-handboek hebt.En dan vervolgens volgens die procedure werkt. De inspecteurs kijken doorgaans alleen of conform de procedures wordt gehandeld. Er wordt meestal niet gekeken of er een goed eindresultaat uitkomt.
Je ziet dan ook veel bedrijven gedurende korte tijd een immense vracht papier produceren, waardoor er geen tijd en aandacht meer is voor wat ze echt moeten doen: Lekker en gezond brood bakken (of wat ze er dan ook maken). Als vervolgens iedereen gedemotiveerd is door de opgelegde procedures, blijkt men zijn motivatie om er echt iets van te maken, te hebben verloren.
Pjotr.
Het is wel weer aardig voor een stukje werkgelegenheid. Niet alleen hele peletons inspecteurs, maar ook kwaliteitsmanagers en hun medewerkers zij goed voor de nodige baantjes.
Die inspecteurs zijn nog tot daar aan toe. Maar waarom een aparte kwaliteitsmanager? De gewone manager zou toch al voor de gewenste kwaliteit borg moeten staan? Net zo als elke gewone medewerker vanzelfsprekend ook kwaliteitsmedewerker zou moeten zijn, gewoon omdat je wat je moet doen simpelweg goed doet.
Dat is dus niet zo vanzelfsprekend. Maar het is duidelijk dat je dat niet verbetert met alleen een pak papieren.
Op mijn werk heb ik voorgesteld dat anders aan te pakken: kijk met elkaar en met de 'klanten' naar wat de gewenste kwaliteit zou moeten zijn. Dat zet je pas definitief op papier als iedereen volgens die zelf opgelegde normen werkt.
Dat laatste bereik je door onderdeel voor onderdeel met en van elkaar te leren.
Maar zoals ik al in het artikel aangaf: dat is een brug te ver omdat het teveel geld en tijd kost.
Ook in mijn werk staat de kwaliteit dus prima op papier, maar bijna niemand werkt volgens die normen. Maar daar ziten de manages helemaal niet mee. Het kwaliteitscertificaat hebben ze binnen, dus waar zouden ze zich verder nog druk om maken?
Een reactie posten
<< Home