De maakbaarheid van ondernemende kennis /*\

(g.l.t. 3 min.; links: 10 min.)
Dit weblog is een bloeiend eenmansbedrijfje met als specialisme filosofie van de kouwe grond. Dat levert ideetjes op die nogal eens als erg naïef worden afgedaan. Nu is het de redaktie niet geheel duidelijk of hiermee 'kinderlijk eenvoudig', dan wel 'beetje dom' wordt bedoeld. In ieder geval wordt in beide gevallen bedoeld dat de ideeën niet levensvatbaar zijn. Voor echt goede ideeën is niet alleen creativiteit nodig, maar ook voldoende kennis. En je kan van alles zeggen over dit weblog, maar door kennis wordt het absoluut niet gehinderd.
Daar zit de redaktie een beetje mee. Kennis krijg je niet kado. Maar ja, waar haal je als eenmansbedrijfje de tijd vandaan om eens lekker research te doen. Het intikken van dit blog kost zoveel tijd, dat er nauwelijks nog ruimte is om iets zinnigs te lezen. Dus volstaat de redaktie ermee om ijskoud de meest bizarre filosofietjes te spuien. Maar misschien wordt het eens tijd voor wat aanpassingen. Dit weblog is aan vernieuwing toe. Ook dat kost tijd en tijd is geld en aan geld is, naast kennis, ter redaktieburelen ook groot gebrek. Maar misschien is er nog hoop, want er is de kennisbon.
De kennisbon? Jawel, een soort cadeaubon waar je innovatie mee kunt kopen. Geef mij op mijn verjaardag nu maar eens niet een cd-tje of een fijne detective. Geef eens een kennisbon.
Het Centraal Planburo heeft bij nader onderzoek geconstateerd dat de kennisbon het midden- en kleinbedrijf echt een eind op weg helpt. Nou, dat dit een klein bedrijf is moge duidelijk zijn. Maar waar ga ik dan de nodige kennis inkopen? Wel, aan het loket voor hulpeloze wetenschappers. Een mooi initiatief van de universiteit van Utrecht. Daar zijn ze de naam 'dom-stad' meer dan zat en gaan nu kennis bundelen om ondernemende wetenschappers op de goede weg te helpen. Kijk, daar kan de redaktie wat mee. Wie weet kan de huis-tuin-en-keuken-filosofie hier uitgroeien tot een platform waar de meest geniale ideeën een ieder tot waanzinnige vreugde zal stemmen.
De kennisbon is misschien ook te gebruiken om al die naïeve ideeën eens nader te laten onderzoeken. Voorbeeldje: om de klimaatproblemen aan te pakken is het niet zo'n geweldig idee om het gehele vliegverkeer stil te leggen. Alleen al onhaalbaar omdat de grootste menselijke tekortkoming zijn hebberigeid is. Een fijner klimaat is leuk, maar moet niet ten koste gaan van een nog leukere vakantie.
Innmiddels kunnen luchtreizigers de schade die ze veroorzaken afkopen door een eco-tax te betalen. Daarmee worden her en der wat boompjes geplant die de CO2-uitstoot moeten absorberen. Dat is ook een aardig idee, maar nog lang niet genoeg. Nee, de redaktie stelt voor een nieuw soort airmiles te ontwikkelen. U wilt vliegen? Dan zullt u eerst zelf minstens net zoveel energie moeten besparen als uw vliegreis kost. Elke airmile is dan gelijk aan de vermindering van CO2-uitstoot die u zelf bij elkaar hebt gespaard.
Naïef idee? Weet u wat? Doet u mij een kennisbon kado en ik laat het voor u uitzoeken.

Labels:

3 Reacties

28 februari, 2007 23:12, Anonymous Anoniem schreef...

Dat nodigt uit tot verder simpel denken: verhandelbare emmissierechten voor individuen. Een chipknip/internetrekening met CO2-rechten die je eens per jaar mag opladen, bijvoorbeeld nadat je aan je belastingverplichtingen hebt voldaan.

Vervolgens afschrijvingen bij het energiebedrijf, tankstation, vliegveld, maar ook de bakker en de slager etc. En verhandelen natuurlijk. Als je de kleine beetjes wil laten meetellen wordt het een helse invoeringsklus.

Lijkt me een onderzoekje waard. De volgende stap voor na Kyoto?

 
01 maart, 2007 11:28, Anonymous Anoniem schreef...

In een wereld vol ideeën ontstaat kennis als vanzelf.

 
01 maart, 2007 14:35, Blogger Peter schreef...

@Eli: nog even en ik heb die kennisbon helemaal niet nodig. De fantasie van bloggers is een innovatie-instrument op zichzelf.

@Joris: Mooi!

 

Een reactie posten

<< Home