Stress maakt gelukkig.

(g.l.t. 4 min.; links: 3 min.)

Eén van mijn wensen voor het nieuwe jaar is dat je niet meteen hoort 'ja, druk, hè..' als je aan mensen vraagt hoe het met ze gaat. De druk-druk-druk moet eens van de ketel. Je hoort er bijna niemand meer over, maar 'onthaasten' zou weer eens boven aan de agenda moeten staan.

Bekend is het verschijnsel dat drukke mensen moeite hebben zich te ontspannen. Dat valt te lezen in een artikeltje over overbezette managers. Ik neem aan dat men alle soorten managers bedoelt. Niet alleen de business-bobo's maar ook huishoudmanagers, verpleegmanagers, brandmanagers, receptie- en telefoonmanagers, kassamanagers, enzovoorts.

Juist in deze dagen hebben veel mensen de gelegenheid een aardige rij vrije dagen te nemen. In het artikeltje staat dat drukke mensen zich slecht kunnen ontspannen en nauwelijks kunnen genieten van hun vrije tijd. Rusteloos banjert men door het huis en gaat allerlei klusjes oppakken. Tot het ontwikkelen van nieuwe ideeën voor het werk aan toe. Dat levert dan weer huiselijke stress op, omdat het gezin wel wat leukers had verwacht. Als de vrije tijd lang genoeg duurt, raakt men er aan gewend en treedt er gelukkig wel voldoende ontspanning op. Maar ja, net gewend aan een relaxed ritme, is de vakantie weer voorbij en gaat het weer van druk-druk-druk. Overigens wordt deze omslag sneller gemaakt dan de gewenning aan vrije tijd.

Da's raar eigenlijk. Het is alsof men al die drukte leuker vindt. Of het past beter bij het bio-ritme. Nu is al wel bekend dat in beweging blijven een stuk gezonder is. Maar het lijkt me overdreven om dat altijd in een moordend tempo te willen doen. Een beetje vuur in je donder heeft zo zijn aantrekkelijke kanten maar het kan niet de bedoeling zijn dat je helemaal opbrandt, dus waarom doen veel mensen toch zo druk?

Aan het eind van het artikeltje komt de aap uit de mouw: 'Uit recent, wereldwijd onderzoek onder 800.000 mensen blijkt dat wie kampt met werkstress en tijdgebrek aanmerkelijk gelukkiger is dan voor wie dat niet geldt'. Welk onderzoek en welke mensen wordt helaas niet vermeld, dus wat er ten grondslag ligt aan deze gelukzalige stress blijft vaag.

Is het misschien al zo gewoon geworden te melden dat je het druk hebt, als je wordt gevraagd hoe het met je gaat? Of is het existentiële bewustzijn inmiddels zodanig geëvolueerd dat men leeft volgens het motto: 'Ik ben druk dus ik besta'. Het aloude 'ik denk dus ik besta' is passé. Wat overigens goed kan verklaren waarom er zoveel misgaat op deez' wereld. Druk doen en er niet even bij stilstaan om denken de ruimte te geven moet wel tot spanningen leiden.

Straks is iederen er zo van overtiugd dat stress gelukkig maakt, dat men het leven volpropt met activiteiten. Dat is nu al het geval. De lunchpauze op het werk wordt benut om even een rondje in de bedrijfsfitnessruimte te doen. Kinderen moeten niet alleen naar school, maar ook naar muziekles èn de sportclub èn nog even een paar uurtjes chatten met vriendjes en vriendinnetjes. Als dat zo doorgaat worden er in de toekomst alleen nog maar baby's met ADHD geboren.

Dat wens ik de wereld niet toe. Mijn nieuwjaarswens is dus straks op de vraag 'hoe gaat het met je?" te horen 'ja, lekker, ik heb net een goed boek gelezen' of 'prima hoor, ik had even niks te doen en dat heb ik dan ook gedaan!'

Had u nog bijzondere wensen of heeft u het daar te druk voor?