Droste blikje denken.

Eindelijk bevrijd! Van wie, van wat zijn we eigenlijk bevrijd?
Leven we in volledige vrijheid?
De gedachten zijn vrij. Is dat wel zo?

Herdenken is anders denken, maar kan dat eigenlijk wel? De mens denkt over zijn eigen denken en kan dus onmogelijk loskomen van bestaande denkpatronen? Wat nieuwe patronen lijken, zijn in wezen kleine associatieve stapjes. We houden ons voor dat ons denken zo verder evolueert en ons denken groter zal worden.
Is dat misschien de denkfout die we maken? Groter willen denken terwijl dat eigenlijk niet mogelijk is? Het Droste-effect: we kijken naar ons zelf en zien alleen onszelf en nog eens en nog eens. Dus denkpatronen herhalen zich.
Op het Droste-blikje wordt de afbeelding steeds kleiner. Kunnen we dat effect niet eens op ons denken toepassen? Niet groter willen zijn (want dat kunnen we per definitie niet) maar kleiner denken.

De 5e mei is ook de geboorte dag van de filosoof Kierkegaard wiens opvattingen vandaag nog enige invloed op ons denken hebben. Hoewel ons huidige denken terug te voeren valt op Aristoteles. Niks nieuws dus onder het mooie zonnetje van vandaag. Natuurlijk: grote denkers als Hegel en Kant hebben er de nodige nuances in aangebracht, maar het heeft er voornamelijk toe geleid dat mensen zich in denk-scholen en richtingen hebben georganiseerd. Zelfs de vrije gedachte is een instituutje. Welk soort denken we ook toepassen, we zitten gevangen in een blikje. Wellicht is associatief denken een uitweg? (Voorbeeld: blikje - blik - blik verruimen - ruim denken - denk buiten je eigen ruimte).

We herdenken en denken: hoe kan het toch anders?
We herdenken en denken: laat de gedachten vrij hun gang gaan. Associëren maar!