Dag van de vrijheid

We denken aan de EER. Veertien jaar geleden werd een overeenkomst ondertekend tussen de EU en de EVA betreffende het vrije verkeer van goederen, personen en kapitaal tussen de landen die bij beide instituten zijjn aan gesloten. De EVA heeft wat mooie doelstellingen, waaronder duurzame groei, volledige werkgelegenheid en rationeel gebruik van hulpbronnen.
Nu, veertien jaar later, moeten we constateren dat de afspraken op papier heel aardig zijn maar dat met name de EU niet de aangewezen club lijkt te zijn om zulke fraaie doelstellingen goed te realiseren.
We herdenken en denken: zo dus niet.
We denken aan Joseph McCarthy en J. Edgar Hoover die respectievelijk 49 en 34 jaar geleden overleden. Daarmee werd een soort denken (alles wat rood en zwart is deugt niet) begraven dat helaas nieuw leven is ingeblazen door Bush (alles wat islamitisch is deugt niet).
We herdenken en denken: hoe diep moet je iets begraven om er voorgoed vanaf te zijn?
We denken aan Leonardo da Vinci (487 jaar geleden overleden). We denken aan de homo universale.
We herdenken en denken: daar ligt misschien de oplossing.
Niet één ding willen weten; meer willen weten.
Niet op één ding focussen; meer willen zien.
Een mens is meer dan alleen maar wit of zwart, meer dan alleen wetenschap of kunst, meer dan alleen denken of voelen.
De dag van de vrijheid leert ons dat we niet moeten denken in termen van of- of. We moeten denken in en - en.