Veranderen van post.

(g.l.t. 3 min.; links: 8 min.)

Bij TNT zouden dus duizenden banen weg moeten. Het bezorgen van de dagelijkse post wordt te duur. TNT kan niet concurreren met onderbetaalde postbestellers van Sandd en Selekt Mail, beiden onderdeel van Deutsche Post.
De vakbonden wijzen er op dat dit nu het nadelige gevolg is van de liberalisering van de postmarkt en willen een time-out in het vrij geven aan de markt van tal van publieke sectoren.
Ondertussen is de toekomst van menig postbode dus een stuk onzekerder geworden. Maar geen nood. Een beetje postbode weet wat het is om met zware tassen te zeulen. Dat hoeft niet alleen met een lading brieven. In Engeland kunnen winkelende vrouwen een gratis Bagboy ter beschikking krijgen, die de aankopen meetorst langs luxe winkeltjes. Een service van de luxe winkeliers ten behoeve van hun snel vermoeide cliëntele.
Welnu, misschien een ideetje voor de winkeliers in de luxueuze PC-Hooftstraat in Amsterdam? Neem een aantal ontslagen postbodes aan. Tassen dragen kunnen zij als geen ander en met een omgangskursus en een opfrissertje bij de kapper, heb je een paar aardige hunks die de winkelende vrouwen terzijde kunnen staan. Wie weet zijn er wel postbodes die zich willen laten oppimpen tot een glamoureuze tassenjongen.
Nou riekt dit wel naar een modern soort slavernij en er zijn misschien wel eervollere baantjes voor postbodes. Sociaal meer aanvaardbaar is het idee van de boodschappenbus in Amstelveen. Dankzij de BoodschappenPlusbus kunnen ouderen zelf naar het winkelcentrum. Een busje, een chauffeur en een begeleider. Meer heb je niet nodig om ouderen zelfstandig hun boodschappen te laten doen. Met de volle tassen weet de ex-postbezorger wel raad.
Misschien is stadsgids ook wel wat. Moet je in een voor jou vreemde buurt de weg zoeken, dan is de postbode vaak een uitkomst. Die sociale functie is aardig weggevallen door de komst van de TomToms, maar zelfs die raakt wel eens de weg kwijt in een fraai vormgegeven, maar volstrekt onlogisch ingedeelde vinexlocatie. Ik ben in ieder geval menig keer gered door de dienstdoende postbode.
Maar goed, ik vrees dat veel postbodes alleen via omscholingstrajekten en banenplanen weer aan ander werk moeten zien te komen. Ondertussen gaan we de dagelijkse postbezorging missen. Voor onze hond zullen we iets anders moeten verzinnen. Elke dag zit het beestje nu vol verwachting onder de brievenbus. Dat dier valt in een gat. En wijzelf zullen nog slechts 1x per week op het geklepper aan de voordeur moeten wachten, tot we even een moment van rust hebben om, onder het genot van een kop koffie, de post door te nemen.
Jammer postbode, in ieder geval bedankt voor al die jaren trouwe dienst.