Koorts en politiek.

(g.l.t. 5 min.; links: 20 min.)

U voelt zich zo ziek als een hond? Gefeliciteerd! U heeft bijgedragen aan de statistieken, waardoor de griepepidemie nu een feit is. De griep is een kwaal van hoog democratisch gehalte. Het kan iedereen treffen. De griep verstoort tegelijkertijd tal van politieke processen en is dus tegelijkertijd een gevaar voor de democratie. In Nederland moest zelfs een stemlokaal verplaatst worden om te voorkomen dat kiezers aan de diarree zouden raken na het uitbrengen van hun stem. Misschien loont het de moeite eens uit te zoeken of er een verband is tussen de griepepidemie en het opkomstpercentage van afgelopen woensdag. Wie weet blijken veel mensen zieker van de griep dan van de politiek en valt het dus nog mee met de politieke participatie van de burgers.

Nu moeten we hier niet teveel klagen over de gevolgen van die griep. De redaktie werd woensdagavond getroffen door het noro-virus (buikgriep) en het moet gezegd: dat is geen pretje. Maar je wordt in korte tijd flink gereinigd en je herstelt er snel van. Ook de gewone influenza-griep is geen lolletje. Maar er is gelukkig een vaccin tegen.

Dat is in andere landen heel anders. De vogelgriep kost nogal wat slachtoffers in Aziatische landen. Het vaccin ertegen heeft al een tiental mensen tot zelfmoord gedreven. Dat is schrikken natuurlijk, want in de strijd tegen het virus blijken er onbedoelde neven-effecten de kop op te steken.

In Zuid-Amerika is het nog erger. Daar woedt al een tijdje de knokkelkoorts. Behalve een erg hoge koorts en zware hoofdpijn veroorzaakt het ook hevige pijnen in de gewrichten. In Zuid-Amerika wordt het dan ook wel de 'bottenbrekerskoorts' genoemd. Hier is (nog) geen vaccin of medicijn tegen. Het enige dat ingezet kan worden zijn bestrijdingsmiddelen tegen de veroorzaker: een heel vervelend mugje. In Nederland is vrijstelling verleent voor zo'n bestrijdingsmiddel, want het mugje blijkt hier binnen te kunnen komen dankzij de import van de Lucky Bamboo (zoveel geluk brengt dat plantje dus niet).

Doorgaans heeft men in Zuid-Amerika elk jaar wel last die mug, maar gaat het na enige tijd over omdat de temperaturen dalen en de mug minder actief wordt. De opwarming van het klimaat leidt tot langere periodes waarin de mug aktief is en dus het risico op besmetting groter wordt.

Inmiddels heeft men in een aantal Zuid-Amerikaanse landen de noodklok geluid. In Paraguay zijn zo'n 20.000 mensen besmet. In Bolivia hebben de overstromingen van de laatste weken tot een explosieve groei van de muggenpopulatie geleid en verspreidt de knokkelkoorts zich razendsnel. Ook Colombia, Venezuela en Argentinië lijken niet te ontkomen aan epidemische vormen van deze beroerde ziekte.

En dat is erg jammer. Op de eerste plaats natuurlijk voor al die mensen die door de knokkelkoorts worden getroffen. Maar ook voor een aantal politieke processen die op dat continent in beweging zijn. In Nederland veroorzaakt een griepgolf hooguit een beetje schade aan de economie. Maar de gevolgen van de knokkelkoorts zijn in Zuid-Amerika vele malen erger.

Nu men in Bolivia, Venezuela en Argentinië eigenlijk de handen vrij moet hebben om gevoelige politieke processen te veranderen, verstoort deze koorts de gang naar een nieuwe wereld. Al was het alleen maar omdat men nu massaal bestrijdingsmiddelen in moet zetten om de muggen aan te pakken. Dat kan gevolgen hebben voor het gebruik van gewassen waarmee biobrandstoffen gemaakt worden. En dat is nu juist een troefkaart waarmee Zuid-Amerika een belangrijke rol kan spelen op het wereldtoneel.

Dat men in Brazilië koortsachtig reageert op het bezoek van Bush is niet zo vreemd. De man ligt zowel wereldwijd als in eigen land steeds meer onder vuur. Hij is echter net zo lastig te bestrijden als de mug die de knokkelkoorts veroorzaakt. Zowel die mug als Bush zullen het Zuid-Amerika nog jaren lastig maken. Zullen Chávez (Venezuela), Morales (Bolivia) en Correa (Ecuador) ooit een echte kans krijgen met hun 'politiek voor de armen' en een tegenwicht kunnen bieden tegen de Anglo-Amerikaanse invloeden die nu toch echt te lang mensen wereldwijd aan armoede en ziektes gekluisterd houden?