Vergeten hoe het ooit begon. /*\

Het mooie van maakbaarheid is dat we dingen naar onze hand kunnen zetten. Maar zodra we iets hebben gecreëerd lijken we dat principe meteen te vergeten. Neem bijvoorbeeld "tijd".
Het idee dat een jaar twaalf maanden heeft met twee-en-vijftig weken van zeven dagen die vierentwintig uren heeft is ooit een zo bedacht. Vervolgens zijn we er naar gaan leven. Honderden jaren na die uitvinding hoor je veel mensen klagen dat ze tijd tekort komen. Creëren die klagers dan een nieuwe tijd waar ze wel mee kunnen leven? Nee dus. De huidige opvatting van tijd is een fenomeen op zichzelf geworden waar niemand iets aan denkt te kunnen doen. Men is vergeten dat we die tijd zelf hebben gemaakt en zijn daardoor niet in staat er iets aan te veranderen. Er rest niets anders dan te verzuchten "dingen zijn zo als ze zijn en dat hebben we maar te accepteren". Tja, zo schiet het niet op. Het leidt onnodig tot starheid en ergernissen waar niemand vrolijk van wordt.
Als een trein "te laat" is krijgt menigeen een hartverzakking. Wat nou, te laat? Die trein is er toch? Als die trein nou helemaal niet kwam dan is er wellicht reden voor een serieuze klacht.
Als je om een uurtjes of half zeven 's avond een paar boterhammen eet en zegt dat je heerlijk hebt geluncht, wordt je onmiddelijk gecorrigeerd, want lunchen doe je tussen twaalf en twee des middags.
De uitdrukking "daar heb ik geen tijd voor" is ook zo'n bizarre uitspraak. Hoezo geen tijd hebben? Tijd is er niet zomaar, tijd maak je.
Toc kunnen we daar niet mee uit de voeten. Laatst vroeg iemand mij: "Hoe laat is het?" Ik antwoordde: "Wat jij wil...". In no-time stond er een busje voor de deur die me zou afvoeren naar een gesticht want de vragensteller wist wel zeker dat ik het spoor helemaal bijster geraakt was.
Dat we vergeten zijn dat "tijd" ooit door mensen is gemaakt en er niets meer aan te veranderen zou zijn, maakt ons tot hulpeloze slaven van onze eigen maakbaarheid. En zo zijn we helaas veel vergeten. We zijn vergeten dat Nederland ooit veel water was en dat er nooit Nederlanders waren maar een bonte verzameling van immigranten die zich later een vastgestelde nationaliteit hebben aangemeten. We zijn vergeten dat electriciteit een aan de natuur ontleend product is en niet oneindig gebruikt lan worden. We zijn vergeten dat god niet bestaat maar dat we die helemaal zelf hebben bedacht.
Maakbaarheid is mooi. Jammer dat ons geheugen zo vreselijk tekort schiet.

Labels: