De maakbaarheid van woorden. /*\

Zeggen en doen. Daar zit vaak een behoorlijk verschil tussen.
In woorden hebben we al een prachtige wereld, of op zijn minst een fraaie toekomst. Maar ook van die woorden ook werkelijkheid te maken, dat valt nog niet mee. Vooral de dames en heren politici wordt regelmatig verweten dat ze hun woorden zijn vergeten. Dat is heel vervelend, want we hebben ze tenslotte gekozen om het allerlastigste van maakbaarheid uit voeren: woorden tot daden maken. We hebben die schone taak gedelegeerd.
Want zeg nou zelf, doet u altijd precies wat u zegt? Komt u altijd uw beloftes na? Leeft u altijd helemaal volgens de principes die u huldigt?
Natuurlijk, er zijn mensen die er heel dichtbij komen. Je vindt ze vooral in kloosters of in sectarische groepen. Alles bij elkaar slechts een klein deel van de wereldbevolking.
Is de kloof tussen zeggen en doen er altijd al geweest? Is het iets typisch menselijks? We kunnen wel hele werelden creëren met woorden maar niet in praktijk.
Of heeft het te malen met de kloof tussen eigen ervaring en die van anderen. Er zijn genoeg mensen die de overvolle kippenfarms veroordelen, maar men houdt pas op met kippetjes te eten als men eerst zelf zo'n verkreukelde kip is geweest. Worden we pas verbonden met alles en iedereen om ons heen als we zelf worden geraakt?
Zoals bij zo veel vragen die op dit weblog verschijnen, uw redacteur weet het niet. Dus gooien we er weer een onderzoekje tegen aan.
Wie weet de meest schrijnende voorbeelden van het verschil tussen zeggen en doen?
Wie weet de mooiste voorbeelden van zeggen en wel doen?
En tenslotte: hoe vergaat het u met zeggen en doen?
Graag uw reactie en peterspagina komt er op terug.