Multiple-choice afschaffen? <>

"Teveel, teveel, sprak Winnetou, ik ben het kiezen moe".
Al eerder verwezen we hier naar de keuzemoeheid onder consumenten. Men vindt het wel goed dat er onnoemelijk veel keuzes zijn, maar het maakt het kiezen ook lastig en leidt tot gevoelens van onzekerheid. Dat kan opgelost worden door de keuzes te beperken. Geef iemand de mogelijkheid uit slechts twee opties te kiezen en je krijgt een tevreden kiezer. Men denkt ten eerste nog steeds keuzevrijheid te hebben en ten tweede meent men zelf controle over de te maken keuzes te hebben. Van die wetenschap kan een goede verkoper listig gebruik maken zoals blijkt uit een artikeltje op de site van Marketingfacts, over het jongetje en de sportschoenen.
Hoe komt het toch dat menigeen moeite heeft met een veelheid aan keuzes? Kunnen wij complexiteit niet aan?
Misschien speelt het denken in dualiteiten hierbij een grote rol. Dit soort denken maakt het leven wel overzichtelijk maar kan tot vergaande blindheid leiden. Het idee dat je zonder donker niet zou weten wat licht is, zonder zwart het wit niet zou kennen en zonder kwaad het goede niet kan herkennen is sterk verankerd in ons denken. Zo zit de wereld echter niet in elkaar.
Los van het feit dat er vele donkers en veel verschillend licht is, bestaat de schemering en het ochtendgloren natuurlijk ook. Naast zwart en wit zijn er ook alle kleuren van de regenboog. En een eendimensionaal goed of kwaad bestaat helemaal niet.
Als je denkt dat er telkens maar twee grootheden zijn en al het andere daar afgeleiden van zijn, dan kan dat tot ontevredenheid leiden. Iemand die zich uitermate prettig voelt in de schemering, beland uiteindelijk bij de psychiater omdat iedereen om hem heen roept dat dat grijze gedoe toch helemaal niks is. Kies toch voor het volmaakte donker of het zalige licht! Tja, en als iedereen dat roept en je toch niet los kan komen van die schemering , zal er wel wat mis zijn met jezelf. En eens in de vier jaar zitten de grijs, zwart en wit-denkers er vervolgens helemaal naast, want dan blijkt het oranje te moeten zijn.
Die behoefte aan beperking verklaart wellicht ook waarom massa's mensen zo gemakkelijk te binden zijn aan eenduidige slogans. Dan is het slechts een kwestie van voor- of tegen zijn en na die keuze gemaakt te hebben ontstaat het behaaglijke gevoel er helemaal bij te horen. Dat is volkomen normaal bij kuddedieren.
Wat mij betreft hoeft de multiple-choice helemaal niet afgeschaft te worden. Er is meer, veel meer, tussen hemel en aarde. Sorry! Dat is ook weer zo'n duaal begrip. Laten we het praktisch houden en niet complexer maken dan nodig is. Er is meer, veel meer, op deze aarde alleen.

Labels: