Vals beleid.

"Lieve Rita,
beste meid zou je dat nou wel zeggen? Heb je je lesje niet geleerd? Je weet nu toch wel dat je niet zomaar van alles kan roepen? En zeker geen dingen roepen die niet waar zijn. Of is jou soms ook informatie onthouden door je ambtenaren?
Dat je asielzoekers afwijst is tot daar aan toe. De vele twijfelgevallen zal ik nu niet met je bespreken. En dat na afwijzing het de verantwoordelijkheid voor hun vertrek volledig aan de aanvragers zelf en de lokale overheden wordt overgelaten is in veel gevallen zeer dubieus maar ook daar hebben we het later nog wel eens over.
Maar wat je nu doet! Niet de gemeenten bieden valse hoop, nee, jij biedt valse informatie (en wees nu eens eerlijk en recht-door-zee: dat is niet de eerste keer, hè?)
Het enige wat de gemeenten bieden is opvang aan mensen die absoluut geen mogelijkheid hadden om op eigen kracht dit land te verlaten. Zijn dat allemaal avonturiers die na hun afwijzing de gok wagen en wel zien wat er gebeurt als ze hier blijven? Nee dus. Die enkeling die dat probeert die redt het nog redelijk.
De meesten die hier blijven doen dat noodgedwongen. Hun allerlaatste geld is in de aanvraagprocedure gaan zitten. Na de afwijzing zijn ze blut en staan op straat. Eén van jouw collega's zit de gemeenten zwaar op hun nek om die straat vrij te houden van daklozen. Waarmee het kabinet de gemeenten dus in een onmoglijke positie manoeuvreert.
Wat wil je dan? Moeten de gemeenten een reisburootje beginnen en gratis vliegtickets verstrekken om afgewezen asielzoekers her en der over de wereld te verspreiden?
Overigens is het niet zo dat de gemeenten er helemaal niets aan doen om die mensen weer op reis te sturen. Er zijn tal van organisaties actief die, met steun van de lokale overheid, bezig zijn die mensen te helpen bij het mogelijk maken van hun vertrek.
Maar wat erger is, de meesten die hier achterblijven, zijn mensen die behalve financiële mogelijkheden, ook andere capaciteiten missen om hun vertrek zo goed mogelijk te regelen. Hoe weet ik dat?
Wel, als ik even niet zit te bloggen, werk ik in een opvangcentrum voor daklozen. Daar zijn de laatste jaren steeds meer vastgelopen en afgwezen asielzoekers binnengekomen. En, op een enkeling na, zijn het allemaal mensen waar iets mee mis is in hun bovenkamertje. Hetzij door trauma's die men in het verleden heeft opgelopen, hetzij doordat ze altijd al één of andere psychiatrische indicatie hadden. Kwetsbare mensen dus die niet in staat zijn hun eigen handelen goed te beoordelen.
Lieve Rita, mocht dat je niet interesseren en je ook geen plannen hebt om voor de kosten van hun vertrek te willen betalen, geef de mensen dan op zijn minst de mogelijkheid door met gepaste werkzaamheden hun ticket bij elkaar te verdienen. Zo'n oplossing zou dan aardig passen in her rijtje "creatieve" oplossingen als junks die voor hun schone plas geld krijgen of wetsovertreders die met taakstraffen aan de maatschappij terug betalen.
Beste meid, je hebt hard gewerkt, je hebt nog harder geschreeuwd. Het lijkt er op dat je nu toch echt aan de nodige rust toe bent. Ik hoop dat je dat nu zelf ook inziet. Ga lekker vervroegd uittreden. Je zal vast wel spaarloon genoeg hebben om de stilte op te zoeken.
Ik hoop dat je dit niet als negatieve kritiek ziet; ik wil alleen zo graag dat je weer tot jezelf komt en wat afstand kunt nemen tot dat belangrijke werk dat je doet zodat je alles weer in het juiste persepctief zult kunnen zien. Rita, stop ermee en ga lekker uitrusten!"