Fair Play code \|/

Het gaat een saaie dag worden. Een hoop nattigheid en de het risico dat de WK-spelletjes ook niet verheffend zullen zijn, ondanks dat de FIFA scherp zal opletten of de Fair Play code wel gevolgd wordt door de deelnemers.
De redactie krijgt nog wel eens het commentaar al te cryptisch te zijn dus vandaar een nadere uitleg wat bovenstaande nu eigenlijk betekent.

• WK: Wedloop naar de Kamerverkiezingen. Landelijk tournooi dat eens in de vier jaar wordt gehouden. Inzet is de vorming van een nieuwe regering, waarbij de geselecteerde staatsburgers zich de komende vier jaar de machtigste mensen van dit land mogen wanen.
• FIFA: Federatie van Incestueuze Feiteninterpretators en Analysemakers. Hierbij zijn onder andere aangesloten de politieke commentatoren van nieuwsrubrieken en opiniepeilers.
• Fair Play Code: een aantal gedragsregels waarvan de publieke opinie, tegen beter weten in, hoopt dat de verkiezingskandidaten zich er aan zullen houden.

Die code houdt een tiental regels in waar men zich aan dient te houden tijdens de aanloop naar de uiteindelijke verkiezingen. Hoe staat het er op dit moment mee voor?

1. Speel eerlijk; dit is een wat lastige regel. Eerlijkheid is een rekbaar begrip en wordt vaak verward met overtuiging, ook al zit men er met die overtuiging soms helemaal naast.

2. Speel om te winnen maar accepteer verlies met waardigheid; tot nu toe is er nog geen kandidaat gesignaleerd die op dit punt goed scoort.

3. Hou je aan de regels van het spel; hoewel de reglementen duidelijk zijn probeert een ieder de grenzen telkens weer flink op te rekken.

4. Respecteer tegenstanders, teamgenoten, scheidrechters, officials en toeschouwers; in woorden getuigen de kandidaten continu van wederzijds respect en vooral het respect voor de kiezer (de toeschouwers). In praktijk blijkt dat respect niet verder te gaan dan het individule belang van de kandidaat en kan de kiezer beteuterd in zijnportemonnee kijken.

5. Promoot de belangen van het Politieke Spel; dat blijkt niet erg te lukken. Menig kiezer is telkens weer verbijsterd over interne strubbelingen bij diverse partijen en men is ook hogelijk verbaasd dat tal van blunders onbestraft blijven.

6. Eer hen die de goede reputatie van het Politieke Spel verdedigen; daar valt weinig eer aan te behalen, omdat de geschiedenis genoeg voorbeelden kent waarbij die reputatie ernstig geweld is aangedaan. Zie ook punt 5.

7. Wijs corruptie, drugs, racisme, geweld, gokken en andere gevaren voor het Spel af; ook deze regel wordt meer verbaal gehanteerd dan dat het in de praktijk tot resultaten leidt. Het gekke is dat de kandidaten best weten waar al dit wangedrag voorkomt. Maar men keist liever voor de lange omweg van reclamecampagnes dan dat men in één keer de boel radicaal schoonveegt. Je zou het bijna verdacht gaan vinden.

8. Help anderen de druk van corruptie te weerstaan; dat lukt prima! Zodra er ook maar een licht vermoeden van corruptie is hollen vele kandidaten naar de pers of grijpen naar het middel van het stellen van kamervragen om zodoende de mogelijke verdachte er op te wijzen dat hij/zij de verkeerde weg bewandelt.

9. Wijs diegenen af die het Spel in diskrediet proberen te brengen; alweer een punt waarop men goed scoort. Kritiek op de handel en wandel van de spelers wordt eigenlijk zelden serieus genomen.

10. Gebruik het Spel om de wereld te verbeteren; .... geen commentaar!

Zijn er eigenlijk kandidaten die zich wel houden aan de Fair Play code en daarmee in aanmerking komen voor de FaPo-award (Fairest Politician-bokaal)? Heeft u een suggestie wie we daarvoor kunnen nomineren?