Road to nowhere <>

Al die heisa de laatste dagen, leidt dat nog ergens toe? Weer dreunt er een liedje in mijn hoofd en weer weet ik niet waarom dat liedje. De tekst van de Talking Heads-song heeft namelijk niets te maken met de ophef van deze week. Vermoedelijk maakt mijn brein een bizarre associatie: keuzes maken - tweesprong - kruispunt - welke weg kun je kiezen - wat zijn de consequenties - we weten het niet - road to nowhere.
Keuzes dus. Kiezen om iemand de pas af te snijden of kiezen om een andere weg in te slaan. Wat nu heeft Rita Verdonk bewogen om een te kiezen voor een "stalen identiteit" en als gevolg daarvan te kiezen voor het ontnemen van de identiteit van een ander? Waarom geen andere weg gekozen?
De kwestie van identiteit en naamgeving is namelijk al zo oud als de weg naar Athene. Volgens een weblog-filosoof was Socrates niemand anders dan Plato himself. Sindsdien zijn er wel meer denkers en schrijvers geweest die zich een andere identiteit aanmaten. En mocht afkomst belangrijk zijn: in menig familiestamboom kun je zien dat de huidige achternamen lang geleden heel anders waren. Je moet er de stamboom van ons koningshuis maar eens op nakijken. Van oorsprong ook buitenlanders, die toch ook niet op grond van naamsverandering alsnog ons land worden uitgekegeld?
Dus wat leidde wel tot de keuze van Verdonk?
We moeten daarvoor misschien terug naar Plato (met dank aan de webfilosoof Heraclitus VII). Plato levert onder andere het verhaal over Socrates die zich, soms letterlijk, soms figuurlijk, op een tweesprong bevindt. En bijvoorbeeld de keuze moet maken of hij zijn oude gedragslijn zal blijven volgen of juist niet. Socrates kwam daar uit door te luisteren of een "goddelijke stem" hem afhield van de door hem ingeslagen weg. Hoorde hij niets, dan ging hij gewoon door. Hoorde hij wel die stem, dan zag hij af van zijn oorspronkelijke plan.
Verdonk is misleid door een innerlijke stem die zegt dat je op een eenmaal gemaakte keuze niet mag terugkomen. De valkuil van het kiezen.
En zo komen we hier opnieuw tot de vraag: volg je bij het maken van keuzes "de stem van je hart" (wat dat ook zijn mag) of volg je louter rationele overwegingen? Het enige wat hierbij een beetje kan helpen is open te staan voor de wetenschap dat beide wegen hun valkuilen hebben. Betrek dat in je keuzes.
Tot slot geef ik je hier nog een voorbeeld die niet heeft geleid tot het uitzetten van enkele individuen maar tot het verdwijnen van een hele gemeenschap. Klik maar eens op de foto.