Maken is geloven. /*\

Dat we sterk in maakbaarheid geloven heeft alles te maken met geloof.
Alle mensen zijn een keer gemaakt. Dat staat vast. Of jouw producenten ook jouw ouders zijn moet je maar geloven.
De wereld waar je in terecht bent gekomen is volgens velen door god gemaakt. In de bijbel staat ergens "in den beginne was het woord en het woord was god". Met andere woorden, de mensen maakten god?
Veel op die wereld is gemaakt. Steeds meer dingen die de mensen eigenlijk niet hebben gemaakt, kunnen we inmiddels aardig namaken.
Hoe we onszelf en de wereld om ons heen zien is meestal het product van hoe we het willen zien. Om veiligheidsredenen hebben we ook "respect" gemaakt zodat we met al die verschillende visies toch met elkaar kunnen leven.
We wonen omdat we kunnen bouwen, we eten omdat we kunnen verbouwen en we leven omdat we kunnen construeren.
Er is dus niets mis met het idee van de maakbaarheid van de samenleving, de maakbaarheid van geluk of de maakbaarheid van de mens.

Hoe komt het nou dat ik ergens het gevoel heb dat er toch iets niet klopt aan dat maakbaarheididee?
Wie het weet mag het me zeggen.