ABN: Algemeen Buitenlandse Nering.

(g.l.t. 4 min.; links: 30 min.)

Steeds meer nederlandse bedrijven komen in buitenlandse handen. Soms helemaal, zoals bij de ABN-Amro, soms gedeeltelijk, zoals bij de KPN. Toch hoor je niemand vragen stellen of het daarbij wel goed zit met de loyaliteit aan de nederlandse economie. Niemand die de dubbele nationaliteiten van bedrijven ter diskussie stelt.

Ja, de op hande zijnde verkoop van de Hema doet een stofje opwaaien, maar dat is mosterd na de worst. Want de Hema is al jaren onderdeel van Maxeda (voorheen Vendex KBB), een consortium van buitenlandse beleggers, die zelf wel uitmaken wat ze met de Hema willen doen. Ook bij de verkoop van ABN-Amro vraagt een enkeling zich af of het nederlandse bedrijfsleven nog enige betekenis heeft, zowel landelijk als internationaal.

Maar het nederlandse bedrijfsleven is dus helemaal niet zo nederlands. De typisch nederlandse haring die u bij de visboer koopt, wordt gevangen en verwerkt door buitenlandse bedrijven. De vrachtwagens waarmee de haring wordt vervoerd hebben steeds meer buitenlandse eigenaars. De computers en software waarmee de verkoop en logistiek wordt bijgehouden zijn overwegend in buitenlandse handen. De gebouwen die gekocht worden om viswinkels, kantoren en opslag mogelijk te maken worden verhandeld door buitenlandse makelaars. De websites die reclame maken voor dit oerhollandse produkt worden meer en meer beheerd door buitenlandse providers. En als er eens een telefoontje gepleegd moet worden omdat er ergens een harinkje tussen de wal en het schip is geraakt dan gaat dat onder andere via de KPN, die door 40% buitenlandse aandeelhouders wordt aangestuurd. Zo nederlands is de haring dus. En hetzelfde geldt voor de Brinta, de potjes van Hak, de koekjes van Verkade en het klontje suiker in uw koffie.

Over de voordelen van al die buitenlandse overnames lopen nogal wat diskussies. Zo zou menig bedrijf van de ondergang zijn gered. Corus (de hoogovens) zou niet meer bestaan zonder buitenlandse inmenging. Het kost dan wel een paar arbeidsplaatsen, maar er blijven er meer over dan als het bedrijf helemaal ontmanteld had moeten worden.

Ook het gevoel dat nederlandse aandeelhouders en investeerders loyaler zouden zijn aan de nederlandse economie wordt betwijfeld. Die twijfel lijkt me terecht. Een aandeelhouder wil geld zien en haalt dat waar-ie maar wil. Als een buitenlandse overname goed voor zijn aandelen is, dan vindt de aandeelhouder het allang best. Nationale trots en werkgelegenheid zal hen wordt zijn. Al moet heel Nederland in de uitverkoop.

Ik vraag me nog één ding af: als van alle beursgenoteerde bedrijven nu al een ruime 75% een dubbele nationaliteit heeft, waarom maken sommige mensen zich dan nog zo druk over de Turkse slager, de Poolse bakker, de Marokkaanse bazar?