Zorg voor zorgmedewerkers.

(g.l.t. 4 min.; links: 20 min.)

Zorgwekkende toestanden in de zorg. Er zijn weinig mensen te krijgen die in de zorg willen werken en er is aardig wat personeelsverloop. Ik weet niet of u een beetje thuis bent in de zorg, maar neem van mij aan dat zelfs mensen met een hoog Florence Nightingale-gehalte uiteindelijk bezwijken onder de hoge werkdruk, de onregelmatige werktijden en het relatief lage salaris. Daar komt nog eens bij dat veel zorgmedewerkers absoluut niet tevreden zijn over de kwaliteit die men wil leveren. Nu moet men minder mensen meer werk leveren en dan schiet de kwaliteit er al gauw bij in. En dan heb ik het nog niet eens over wat het je als mens doet om wekelijks afscheid te moeten nemen van je dierbare patiënten, die overlijden. Dan wil je na een aantal jaren wel eens wat anders. Als er dan geen mogelijkheden zijn om je loopbaan een andere wending te geven binnen de zorginstelling waar je werkt, dan kijk je natuurlijk uit naar wat anders.

Blijkbaar is dit allemaal breed bekend want de animo om te solliciteren naar een baan in de zorg is behoorlijk achteruit gelopen. Steeds meer jongeren voelen ook erg weinig voor dit werk. 'Het arbeidsaanbod krijgt hierdoor een gemiddeld hogere leeftijd, met een grotere vervangingsvraag tot gevolg', aldus het rapport 'Feiten en Cijfers' van het Landelijk Expertisecentrum Verpleging en Verzorging (LEVV).

Eén lichtpuntje ziet het LEVV wel: Men vindt het een positieve ontwikkeling dat de productiviteit per medewerker toeneemt. 'Dit heeft tot gevolg dat de hoeveelheid werk sneller groeit dan de hoeveelheid beschikbare arbeid. Dat is een gunstige ontwikkeling, want door slimmer en efficiënter aan het werk te gaan kan meer werk worden verzet door minder werknemers'.

Hallo??? Meer werk door minder mensen? Dat is toch juist één van de redenen waardoor zorgmedewerkers er de brui aan geven? Ongetwijfeld kunnen een paar zaken efficiënter afgehandeld worden. Maar ik ben wel benieuwd naar het protocol waarin staat hoe efficiënt je de pap naar binnen kan lepelen bij een demente patiënt met Parkison-verschijnselen, die na deze procedure weer aan zijn/haar lot wordt overgelaten omdat het paplepelen ook moet worden ingevoerd in handelingsrapportages en urenstaatjes.

Eén van de oplossingen die het LEVV aandraagt om het vak aantrekkelijker te maken is 'scholing'. Het personeel moet de kans krijgen bij te leren, waardoor perspectief op loopbaanontwikkeling ontstaat. Nu kent elke zorginstelling wel een scholingsaanbod. Een deel daarvan is zelfs verplicht. Alleen de soort scholing die werkelijk uitzicht biedt op loopbaanontwikkeling moet veelal in eigen tijd gebeuren en verhoogt de werkdruk dus. Daarbij zijn de kansen op een ander baantje binnen de eigen organisatie beperkt. Dus wie stevig heeft geïnvesteerd in zijn.haar eigen ontwikkeling, gaat met het behaalde diploma op zoek naar ander werk. Ik denk dat je heel wat mensen behoudt door dat soort studies binnen werktijd te laten plaatsvinden, uiteraard met behoud van salaris en uitzicht op een andere functie.

Voorlopig is er nog te weinig geld beschikbaar voor dit soort oplossingen en probeert men in de zorg op een andere manier het werk 'op te leuken'. Bijvoorbeeld met het meldpunt 'Plezier in zorg'. Op deze website kunnen alle betrokkenen bij de zorg ideetjes melden die de zorg prettiger kunnen maken. Van collegiale tips hoe je praktische handelingen beter kunt uitvoeren tot voorbeelden van families van patiënten, die op eigen kosten een afdeling opknappen. Neemt u zelf eens een kijkje op deze website om een indruk te krijgen van wat er al aan mooie ideeën zijn aangemeld.

Behalve zin en motivatie bij zorgmedewerkers, patiënten en hun familie om er het beste van te maken heb ik nog geen ideeën gezien die het zorgwekkende tekort aan personeel kunnen oplossen.

Heeft u een idee?