Dag 457 Terug in het redaktielokaal.

(g.l.t. 1 min.; links: 0 min.)

Na een vertraagde thuiskomst onmiddelijk de deur van het redaktielokaal opengedaan. Wat een oorverdovende stilte! Geen der lezers heeft in de laatste 12 dagen gebruik gemaakt van de beschikbare redaktieruimte. Dat is mooi. Daar spreekt een groot respekt uit voor de gedachte dat alles wat leeg is, niet altijd gevuld hoeft te worden.

Het onbeschreven blad is toch vele malen schoner dan de mooiste roman. Een lege ruimte biedt toch een veel verademender blik dan het prachtigste staaltje architectuur. En in stilte valt soms meer te beluisteren dan in een welk goed gesprek dan ook.

Hoewel ik hoopte een paar aardige bijdragen van lezers aan te treffen, ben ik toch ook heel blij dat u de beschikbaar gestelde ruimte met rust heeft gelaten. Dank u, dat was een louterende ervaring.

Zoals gezegd: er was enige vertraging bij de thuiskomst zodat er vandaag geen echt nieuw artikel geleverd kan worden. Ik had wel beloofd vandaag weer iets te laten horen (lezen eigenlijk). Welnu, de indrukken van de laatste 12 dagen moeten nog even op een rijtje worden gezet, de post moet worden doorgenomen en dan is er weer tijd voor nieuwe berichten. Hopelijk morgen al.